مجله نوجوان 165 صفحه 3

سرمقاله سیستم ببندیم خفن امروز تصمیم گرفته‏ام راز مهمی را با شما در میان بگذارم. راز بزرگی که می‏تواند تأثیر شگرفی در بالا رفتن تواناییها و قابلیتهای شما داشته باشد. رازی که می‏تواند شما رابه یک قهرمان تبدیل کند. پس با دقّت بخوانید ببینید چه می‏گویم. فرض کنید: فرض کنید می‏خواهیم ماشین سواری درستکنیم.اوّل 4 تا لاستیک می‏آوریم و می‏اندازیم روی زمین، بعد محورهای چرخها را روی آن می‏اندازیم و فرمان را هم روی آن پرت می‏کنیم، اتاقک ماشین را هم می‏اندازیم روی این تپّه‏ای که درست کرده‏ایم و یک موتور 8 سیلندر هم می‏گذاریم بالای اتاقک و باقی وسایل لازم را هم به این راحتی اضافه می‏کنیم و روی همۀ اینها بنزین می‏ریزیم.آن وقت مثل دیوانه‏ها منتظر می‏ایستیم تا ماشین ما سر پا بلند شود و حرکت کند ولی متأسفانه این اتفاق نمی‏افتد. چرا که برای حرکت ماشین باید بین اجزای آن ارگانیسم به وجود بیاید یعنی محورها به چرخها و فرمان به محورها متصل شود. بنزین درون محفظۀ موتور بسوزد و پیستون، میل‏گاردان و نهایتاً چرخها را به حرکت درآورد. این اجزا وقتی می‏توانند مفید باشند که نقش خود را در کل سیستم به عهده بگیرند. فرض کنید: یک اسلحه وقتی خوب شلیک می‏کند که باروت درون پوکه منفجر شود و مرمی به حالت دورانی از لولۀ اسلحه خارج شود ولی اگر ما مقداری باروت را با پوکۀ خالی و مرمی خارج از پوکه در یک جا جمع کنیم و آتش بزنیم، هیچ شلیکی اتفاق نمی‏افتد. منظورم از ارگانیسم دقیقاً همین است. یعنی باروت و پوکه و مرمی و باقی قسمتهای اسلحه باید سرجای خودشان باشند تا کار خودشان را انجام دهند. دقت کنید: در بدن انسان هم همینطور است. قلب باید بتپد و مغز باید فرمان دهد. گلبول سفید هم باید جنازۀ دوستانش را بخورد. هیچ عضوی در بدن حق ندارد کار دیگر اعضا را انجام بدهد. اگر بدن ما دارای این ارگانیسم نبود وضعیت بدن ما درست عین ادارات کشورمان می‏شد. نتیجه می‏گیریم: از دو مثال بالا نتیجه می‏گیریم که صرف داشتن اجزاء برای رسیدن به هدف کافی نیست بلکه اجزاء باید در کنار هم یک سیستم را تشکیل بدهند. تواناییها و قابلیتهای ما درست مثل باروت و پوکه و مرمی است که همینطوری قاطی و پاتی روی هم ریخته شده است. هر کدام از استعدادها و دانسته‏های ما درست مثل قطعات همان ماشین است که باید روی هم سوار شود تا ماشین ذهن ما به سمت موفقیت حرکت کند. پس لازم است که استعدادهایمان را بشناسیم و بفهمیم که چه طوری باید آنها را در کنار هم قرار دهیم و چه نسبتی باید بین اجزای آن برقرار کنیم تا سیستم کاملی در ذهن ما شکل بگیرد. این سیستم برای هر آدمی متفاوت است. ما باید سیستم ذهنی مناسب خودمان را کشف و طراحی کنیم.