مجله نوجوان 165 صفحه 25

منشأ حرکتی از کنار نظریۀ بالا که داستانسرایی را ریشۀ پیدایش درام می‏داند، نظریه‏های دیگری نیز پدید آمده است. وجه اشتراک همۀ این نظریات این است که ریشۀ پیدایش نمایش را در جایی جدای از آیینها جستجو می‏کند. یکی از این نظریات معتقد است که تئاتر از رقص و حرکات موزون، حرکات ضربی و ریتمیک و همچنین از حرکات آکروباتیک و ژیمناستیک به وجود آمده است. به طور کلی ارکانی برای نمایش مشخص شده است که یکی از مهمترین آنها حرکت است. این نظریه بیشتر بر پیدایش حرکت در نمایش تکیه دارد. به همین دلیل محققانی که به این نظریه معتقد هستند، در تحقیقات خود به دنبال ریشه‏های حرکتی نمایش می‏گردند. بر این اساس مسائلی را که ایجاد حرکت موزون می‏کند، ریشۀ نمایش می‏دانند. منشأ حیوانی! آنهاهمچنین الگوی دیگری را نیز به عنوان منشأ حرکت در نمایش معرفی می‏کنند. محققان معتقدند که حرکات حیوانات ازجمله عواملی استکه همواره مورد توجه انسانها بوده است.به تدریج این حرکات به صورتی معنادار در آمد و در نهایت حرکت هر حیوان به عنوان یک نشانه در نظر گرفته شد. همانطور که حرکت حیوانات مورد توجه انسانها بود، صدای آنها نیز جزو مشخصه‏هایی بود که نظر انسانها را به خود جلب می‏کرد. یکی دیگر از ارکان نمایش صدا و آواست که در نوع پیشرفته‏تر تبدیل به کلام و دیالوگ یا افکت و موسیقی برای فضاسازی می‏شود. از این­رو تقلید از حرکات و صدای حیوانات به تدریج گسترش پیدا کرد. چیزی که در همۀ این نظریه‏ها از اعتبار بالایی برخوردار است استعداد و تلاش اجراکنندگان است که این حرکات و آواها را به شکلی باورپذیر ارائه دهند. این حرکات و اجراها بعدها نهادینه و تزیین شدند و کم‏کم به صورت اجراهای منسجم تئاتری درآمدند. هردوی این نظریه‏ها تئاتر را کاملاً جدا از آیین و به صورتی مستقل قلمداد می‏کنند.