مجله نوجوان 172 صفحه 31

مهمترین مشخصات تعزیه نامهها -آگاه بودن اشقیا نسبت به شقی بودن خود و معصوم بودن خاندان پیامبر. -آگاه بودن امام و همراهان به عاقبت کار، به اینکه مقدر است کشته شوند و این شهادت، آغاز نجات و رستگاری ­است. -با وجود نسبت دادن اندکی رحم به اشقیا و کمی ضعف به اولیا، سراینده نمی­تواند آنها را از صورت قهرمان یا ضد قهرمان مطلق بیرون بیاورد و جنبة بشری­تری به ایشان بدهد. -واقعه را تماشاچی از قبل می­داند و نویسنده، نحوة وقوع را توصیف می­کند. نویسنده گر­چه در پایان کار هیچ نتیجه­ای نمی­گیرد ولی بی­طرف نیست. او می­داندکه «شبیه اشقیا» باطناً دشمن اشقیا و دوست اولیاست، پس طرفین مبارزه را از زبان «شبیه اشقیا» و علیه اشقیا وصف می­کند. اینکه هر بازیگر جدای از نقشش به توصیف نقش خود می­پردازد و به اشقیایی که قرار است نقشش را ایفا کند لعن و نفرین می­فرستد، همان اصل« فاصله­گذاری» در نمایش است که « برشت» بر اساس آن «اصل فاصله گذاری در نمایش» را پایه گذاری و عنوان کرد. -سراینده یعنی شاعری که «تعزیه نویس» یا «مقتل نویس» نامیده می­شود، آدمی فنی و دانشمند نیست. او فقط حس خود را منتقل می­کند. وجود صداقت و ایمان در او باعث می­شود که در متن، چند تکة واقعاً گیرا و تکان دهنده به وجود آید.