تلویزیون
شهریار زنجانی
هر سال میگیم دریغ از پارسال
قدیمیها خوب گفتهاند که «سال به سال دریغ از پارسال»! این ضربالمثل در مورد هیچ چیز هم اگر صادق نباشد، شرح حال سریالهای تلویزیونی، اعم از مناسبتی و بیمناسبتی است.
ماه مبارک رمضان امسال هم شبکههای مختلف سیما زورشان را زدهاند و هنرشان را ریختهاند روی دایره و مخاطبان مشتاق، مجبور هستند که این سریالها را تحمل کنند.
روز حسرت
از تیزر سریال میشد حدس زد که باز هم پای سیروس مقدم در میان است.
نوع قاببندیهای تصویر، زوایای دوربین، استفاده از لنزهای واید و تونالیتههای سرد و کم رنگ داخل تصویر نشان دهندۀ حضور مقدم است. او در سالهای اخیر و پس از سریال «اغما» سراغ این نوع تصویربرداری رفته است و همه جوره دارد این تکنیک را تجربه میکند. این توجه بیش از حدّ او به تکنیکهای ساخت فیلم، او را از داستان و کارگردانی غافل کرده است.
دیالوگهای بسیار لوس و زننده میان کاراکترهایی که «فرامرز قریبیان» و «افسانه بایگان» نقششان را بازی میکنند، نشان دهندۀ این بیتوجهی به متن است. این دو بازیگر توانا تمام تلاش خود را برای درست درآوردن نقش انجام میدهند ولی ضعفهای متن را نمیتوان با بازیهای درخشان پوشاند. گرهای که در داستان وجود دارد هر لحظه پیچیدهتر میشود و معلوم نیست عاقبت آن چگونه به کجا میانجامد.
مثل هیچکس
نام عبدالحسن برزیده، یاد و خاطرۀ شیرین فیلم «دکل» را برای مخاطبانش زنده میکند.
این فیلم از فیلمهای موفق دفاع
مقدس است که رضا ایرانمنش در آن بازی میکند. ژانر مورد علاقۀ برزیده، گونۀ دفاع مقدس است. او تجربۀ بازیگری در این ژانر را نیز دارد. بازی او در فیلم- سریال «سیمرغ» که داستان زندگی و شهادت شهیدان شیرودی و کشوری را روایت میکند، از نقشهای به یاد ماندنی اوست.
داستان سریال «مثل هیچکس» کاملاً قابل پیشبینی است. بیش از 12 سال پیش سریال «پدر سالار» نیز با این مضمون ساخته شد. حالا اینکه برزیده اولین تجربۀ سریال مناسبتی خود را به این مضمون اختصاص داده است، کمی عجیب به نظر میرسد.
البته دیالوگهای زیبا و آهنگین این سریال و فضای خانوادگی آن، بیننده را جذب میکند و به احتمال بسیار زیاد این سریال، موفقترین سریال این ماه مبارک خواهد بود.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 187صفحه 20