مجله نوجوان 193 صفحه 5

بعد از آن درس را نفهمیدم چمشهایم به درس بود امّا طاقت خواندن کتاب نداشت هیچ چیزی جز او نمی‏دیدم زنگ آخر برای رفتن هم انوانم دگر شتاب نداشت ناگهان پطرس از خیالم رفت گرچه افسانۀ شهامت او در جهان بزرگ پیچیده ما ز پطرس بزرگتر داریم داستانی پر از حماسه و عشق ماجرای حسین فهمیده در دبستان هنوز هم شاید بچّه‏ها ماجرای پطرس را با صدای بلند می‏خوانند من به این فکر می‏کنم امّا ماجرای حسین ما را نیز بچّه‏های هلند می‏دانند؟ مطلبی را شنیدم از اخبار که تمام تن مرا لرزاند ناگهان گیج و بی‏حواس شدم خبر این بود: «کودکی دیروز در حوالی شهر خرمشهر قصّه‏ای جاودان و زیبا ساخت تا نیفتد به دست دشمن، شهر به کمر بست چند نارنجک رفت و خود را به زیر تانک انداخت تانک آتش گرفت و دشمن هم گیج و مبهوت ماند و با وحشت شد فراری ز ترسِ آن کودک او ولی غرق خون پاکش بود گل صدبرگ، صد ورق شده بود در ملاقات تانک و نارنجک هر چه فریاد زد کسی نشنید همه در خانه‏های خود بودند وه که پطرس چقدر تنها بود! داد زد: «... شهر در خطر است! یک نفر در کنار دریا نیست، تا نگاهی به این تَرَک بکند؟» چشمها را به هر طرف گرداند جز خودش هیچکس نبود آنجا تا بیاید به او کمک بکند ترس و ضعف و گرسنگی می‏خواست صبر و طاقت بگیرد از پطرس پطرس امّا به زیر بار نرفت باز هم ماند و استقامت کرد تا که از حال رفت و شد بیهوش ولی از پیش سد کنار نرفت... قصۀ پطرس هلندی را بارها خواندم و هزاران بار نام پطرس دل مرا لرزاند در دل خاطرات کودکی‏ام مثل یک آفتاب نورانی یاد پطرس همیشه باقی ماند... سالها از پی هم آمد و رفت سال پنجاه و نه رسید از راه اولین سال جنگ تحمیلی دشمن از هر طرف به ایران تاخت همه جا بمب بود و خون و خطر در سرآغاز سال تحصیلی یکی از روزهای پاییزی که به همراه بچّه‏های دگر نم نمک عازم کلاس شدم