مجله نوجوان 197 صفحه 16

مریم شکرانی مسابقه 103! آهنگ (دینگ دینگ دین دین دینگ!) مجری: دعوت می‏کنیم از آقای مهندس معلومات برای پاسخگویی بیایند. مهندس معلومات: مهندس مهندسات، کارشناس ارشد مهندسی، آقای معلومات هستم و خیلی ذوق می‏کنم که گذاشتید من به اینجا بیایم. مجری: سؤال اول، زاویۀ صد و هشتاد درجه چند درجه است؟! الف-180 درجه، ب- 103 درجه، ج- هیچکدام مهندس معلومات: اجازه بدهید با دوستانم مشورت کنم. بچه‏ها کدامش می‏شود؟ (بچه‏ها جواب را توی کاغذ می‏نویسند و با لوله خودکار به سمت معلومات فوت می‏کنند.) مجری: عزیزان جان، نیازی به این کارها نیست. شما چرا اینقدر با برنامه خودتان رودربایستی می‏کنید؟ صاف و پوست کنده بگویید خب. بچه‏ها یکصدا: گزینۀ بیم! مهندس معلومات: همین که بچه‏ها گفتند. من به احترام برنامۀ شما گزینه 103 را انتخاب می‏کنم و از طرفی هم بنده به این بچه‏ها از چشمم بیشتر اعتماد دارم. مجری: خیلی خوب دکمه را بزنید دینگ! (دکمه را فشار می‏دهد.) مجری: شما باختی. نفر بعدی... دعوت می‏کنیم از پروفسور آنیشتین پورزاده که برای پاسخگویی بیایند. حالا آهنگ (دینگ دینگ دین...) پرفسور: بنده فوق پروفسورای کالباس سازی دارم و جا دارد در اینجا به مردم عزیز مژده بدهم که ما داریم کالباس مربعی شکل می‏زنیم و از این به بعد مردم مجبور نیستند کالباس دایره‏ای نوش جان کنند. بنده به سهم خودم این موفقیت عظیم و این خلاقیت بی‏نظیر را به کالباس سازان اینجا و حومه حسابی تبریک می‏گویم. جناب آقای مدیر عامل گفتند که از طرف ایشان به مردم بگویم که کالباس را با نان سنگک نوش جان کنند که بیشتر ویتامین دارد. جمعیت داد می‏زند: کا... ل... باس مجری: بله! برای خودتان دست بزنید. جمعیت ترق و شرق دست می‏زنند. مجری: خب سؤال اول، جناب فوق پروفسور! شما بفرمایید کالباس چند بخش است؟! الف- دو بخش، ب- شش تا حرف دارد، ج- شش تا بخش. فوق پروفسور: بنده با توجه به اینکه به همکارانم خیلی اعتماد دارم... به جان خودم آقای مجری، من پول