شهریار زنجانی
حقایقی که گم میشود
نگاهی به فیلم «حقیقت گمشده»
گاهی اوقات حقایقی در دنیای
روزمرگی ما گم میشود. ابتدا به
دنبالش میگردیم ولی کم کم پای
ضربالمثل «از دل برود هر آن که از
دیده رود» به روزمرگی ما باز میشود
و آن حقایق به باد فراموشی سپرده
میشوند.
گاهی اوقات این حقایق آنقدر
جلوی چشممان است و به دیدگان ما نزدیک است که دیگر آن را نمیبینیم
و باز هم گم میشود. پوستر تبلیغاتی
فیلم «حقیقت گمشده» ماهها بر روی تابلوهای تبلیغاتی میادین اصلی شهر
ما خاک خورد و در هیاهوی فیلمهای اکران تابستان، گم و ناپدید شد.
هیچکس در مورد آن چیزی نگفت و سخنی به میان نیامد. حالا که این فیلم در شبکۀ ویدیویی خانگی پخش شده است حتماً آن را ببینید.
فیلم حقیقت گمشده از استثنائات
سینمای ایران است چون پنج نفر با
همکاری هم پی داستان را ریختهاند و
دیوارها را بالا بردهاند و محمد احمدی
که با گروه نویسندگان نیز همکاری
کرده، آن را کارگردانی کرده است.
فیلم، حکایت «مسعود کیا» با بازی
زیبای حمید فرخنژاد است که پس از
یک تصادف، زن و فرزندان خود را از
دست میدهد و میفهمد که کلیههای خودش نیز از کار افتادهاند.
حبیب دهقان نسب که نقش یک
جانباز شیمیایی را به عهده دارد حاضر میشود کلیهاش را به «مسعود» اهدا
کند تا زنده بماند.
در داستان فیلم در رفت و برگشتهای
مکرر زمانی بین گذشته و حال که 6
ماه فاصله دارد، خرده خرده گرهافکنی
میشود و کم کم گرهها باز میشود.
فیلم ساختار محکمی در کارگردانی،
بازی و تدوین دارد. برای گریز از
فضای فیلمهای مشابه و پرهیز از
گرفتار شدن در دام کلیشههای رایج
اینگونه از فیلمها، موسیقیای برای
فیلم در نظر گرفته نشده است و کلیۀ
بار عاطفی و دراماتیک داستان بر
عهدۀ بازیگران و عوامل فنّی است.
پریوش نظریه خالق کاراکتری است
که نقشش را پیش از این بسیاری از
بازیگران سینمای ایران بازی کردهاند
ولی مظلومیت غیر تصنعی همراه با غرور
پنهان نظریه، این کاراکتر را نیز مانند
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 197صفحه 22