میدهد تا نتواند پایان فیلم را حدس
بزند.
بینندۀ فیلم نیز مانند بسیاری از
کاراکترها قدری گیج و سردرگم است.
طالبی هم برای جلوگیری از لو رفتن
داستانش بینندگان را در تاریکی نگه
میدارد و از این کار لذّت میبرد.
بیننده نیز پس از آنکه پای در روشنایی
داستان قرار داد، از اینکه تا آن موقع
در تاریکی بوده است لذّت میبرد.
شاید مهمترین عامل جذّابیت فیلم،
بازی زنده یاد خسرو شکیبایی در نقش
امیرحسین باشد. بسیاری از دیالوگهای
این شخصیت اگر از بازیگر دیگری
شنیده میشد، رنگ و بوی شعاری به
خود میگرفت و به دل نمینشست
ولی بازی شکیبایی به گونهای است که
انگار این دیالوگها از دلش میجوشد
و وقتی دستهای خالیاش را نشان
میدهد، دل بیننده را میلرزاند.
شکیبایی که در هنگام بازی در این
فیلم خود نیز بیمار بود، با بردباری و
شکیبایی لحظاتی از این فیلم را که نیاز
به حرکتهای فیزیکی سریع و انرژیک
دارد به خوبی اجرا کرده است. مریلا
زارعی، فاطمه گودرزی، اصغر نقی زاده
و دیگر بازیگران این فیلم نقشهای
خود را به خوبی اجرا کردهاند و شاید
مهمترین عامل توفیق فیلم همین
باشد.
در کنار بازی زیبا و دلی شکیبایی،
عاملی که باعث برجستهتر شدن
و تأثیرگذارتر شدن بیشتر داستان
میشود، بازی زیبای مسعود رایگان
است. رایگان که قرار است بَدمَن
داستان هم باشد، بیننده را با خود
همراه میکند و همین مسئله باعث
میشود که بیننده نیز به باوری برسد
که شکیبایی در فیلم به آن میرسد.
دیدن این فیلم در آستانۀ محرم و
دهۀ عزاداری سالار شهیدان، بسیار
دلچسب و تأثیرگذار خواهد بود.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 200صفحه 23