خوب از آب درآمدهاند ولی نکتۀ آزاردهندۀ آن سفر قریبیان به گذشته و قرار گرفتن او در بطن اتفاقات عاشوراست. این نکته گاه و بیگاه ریتم فیلم را میگیرد و بیننده را در تجزیه و تحلیل مسائل عقب میاندازد.
بازی بازیگران این سریال بسیار قدرتمندانه است؛ حامد بهداد برای بازی در این سریال تلاش بسیاری کرده است حتی با رژیم غذایی مناسب خود را از نظر فیزیکی نیز به نقش نزدیک کرده است. او از حرکات بدن و لحن کلام خود به خوبی بهره میبرد. بهداد در این مسیر از یک بازیگر تیپیک فاصله گرفته است و با تلاشی مضاعف سعی میکند نقشش را باورپذیرتر کند.
شهرام عبدلی و الهام حمیدی در نقشهای خود بسیار قدرتمندانه عمل میکنند. مرجان شیرمحمدی که برای اولین بار نقشی تاریخی را پذیرفته است در بازی خود مابین راحلۀ فیلم روز واقعه و قطّامِ سریال امام علی در رفت و آمد است تا نقش دختر عرب دیگری را خلق کند. باقی بازیگران سریال نیز با هدایت مناسب کارگردان به خوبی از عهدۀ نقشهایشان برآمدهاند.
تنها نکتهای که گاهی اوقات ذهن بیننده را در مورد بازی بازیگران به خود درگیر میکند بازی «پرویز فلاحیپور» است. بازی او در این نقشِ بهخصوص در بسیاری از مواقع به بازی «حسنپورشیرازی» شبیه است. این نوع بازی او در شیوۀ ادای کلمات، حرکات سر و گردن و دستها و حتی
مکثها و ادای دیالوگهای طولانی نمایان میشود. فلاحیپور در سریالهای مختلف مانند شب دهم، «وقتی بابام زنده بود.»، «ملاصدرا» حتی در این اواخر گلهای گرمسیری کاراکترهای مختلفی را بازی کرده است. اینکه چنین اتفاقی در بازی او در این سریال افتاده است جای تأمل دارد.
متن این سریال را علیرضا کاظمیپور، سعید جلالی و محمد بیرانوند
به صورت مشترک نوشتهاند نکتۀ قابل توجه در متن این سریال لحن دیالوگهای آن است که با وسواس زیادی کنار هم چیده شده است. شاید این انتخاب مناسب نتیجۀ همفکری و همکاری سه نویسندۀ زبردست باشد که تمام تلاش خود را برای ارائۀ یک اثر زیبا و در شأن حضرت اباعبدالله
علیهالسلام به کار بستهاند.
آرمان موسیپور، آهنگساز این سریال با خلق دو جنس موسیقی متفاوت برای زمان حال و گذشته و ساخت یک ترانۀ زیبا برای پایان بندی سریال با ترانۀ عبدالجبار کاکایی و صدای محمد اصفهانی کار شایستهای را ارائه کرده است.
هر دو بخش این سریال چه
از نظر مضمونی و چه از نظر
اجرایی بسیار گیرا و موفق
است ولی تلفیق آنها در کنار هم
به همان دلیلی که در ابتدا
آمد،از موفقیت آن کم میکند.
حتی موجب میشود که بیننده
پس بزند.
شکی نیست که تکرار چنین آثاری
ذهن بیننده را برای تماشای چنین اتفاقاتی در سریالها و فیلمهای ایرانی آماده میکند ولی سریال آخرین دعوت قربانی چنین فرهنگسازیای میشود و سریالی که میتواند جزو پر بینندهترین سریالهای مناسبتی باشد مخاطب خود را از دست میدهد و به اثری کم بیننده تبدیل میشود.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 206صفحه 15