مجله نوجوان 216 صفحه 5

شوق ملاقات با خدا در حال نماز آقای غلامحسین احمدی می گوید: « عصر روز پانزده خرداد که امکان یورش وحشیانه به خانه امام هر لحظه شدیدتر می شد، بضی ها به فکر افتادند که در خانه بسته شود و گویا این حرف از ناحیه فرزند امام حاج آقا مصطفی نیز زده شد که غضب سنگینی امام را فراگرفت و با فریاد گفت: « در خانه باید باز باشد » پس از آن امام خطاب به حاضرین و اطرافیان دستور بر پا داشتن نماز را دادند و گفتند: چه بهتر بر پا خیزیم و نماز را بگزاریم که اگر دژخیمان حمله کردند ما در حال نماز باشیم و به فوز بزرگ نایل شویم و در حال رفتن به درگاه خداوند ما را مورد هجوم قرار دهند، این بزرگ ترین رسوایی برای آن ها و برترین موفقیت برای ماست. (منبع : روزنامه کیهان 58/6/29) اقامه نماز در بدترین شرایط جسمی آقای سید رحیم میریان می گوید: ظهر آن روزی که امام رحلت گردند، یک ساعت به اذان ظهر مانده بود. امام حالشان خوب نبود. کمک کردیم ایشان وضو گرفتند. دکتر عارفی به من گفت: امام نمی تواند دستشان را حرکت بدهند شما دست آقا را بگیر. چون سرم در دست امام بود موقع تکبیر نمی توانستند دستشان را بالا بیاورند. لذا کنار امام نشسته دستشان را در دستم گرفتم. آقا با آن حال نامناسبی که داشتند نماز می خواندند که تا ساعت یک بعد از ظهر نماز ایشان ادامه داشت. (منبع : برداشت هایی از سیره امام خمینی (ره) ، ج3 ، ص82 و83) هرچه هست از اهل بیت است حجة الاسلام و المسلمین نصرالله شاه آبادی می گویند: در تمام مدتی که امام در نجف تشریف داشتند، من برنامه ای منظم و معین را از ایشان دیدم. مثلاً ساعت خواندن نماز و تشرف به حرم ایشان بسیار دقیق بود و دقیقه ای پس و پیش نمی شد. در حرم یک زیارت امین الله از رو به رو می خواندند. سلام بالا سر به حضرت سیدالشهداء (ع) می دادند و برمی گشتند و می نشستند و زیارت جامعه کبیره و دو رکعت نماز می خواندند. این برنامه تا زمانی که ایشان در نجف تشریف داشتند ادامه داشت. هرگز ندیدم امام بگویند که مثلاً امشب مهمان می آید و من نیستم و یا مثلاً جواب استفتائات مانده است و از این دست، همه کارهای ایشان در ساعت مقرر و مخصوص به خود انجام می شد و من هیچ کس را ندیدم که مانند امام بتواند با این نظم و دقت زندگی کند. خود امام در این باره می فرمودند: « هرچه هست از اهل بیت است. » (منبع : پا به پای آفتاب ، ج3 ، ص262) دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 4 پیاپی 216 / 19 اردیبهشت 1388

مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 216صفحه 5