می رود و تا سر از سجده بر می دارد شمشیر ابن ملجم بر فرقش فرود می آید . در این موقع از همه طرف صدای اذان بلند می شود . . .
علی (ع): انا لله و انا الیه راجعون . و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم .
جبرئیل:
ابن ملجم ای هواداران ، سر حیدر درید کاسه فرق علی داماد پیغمبر درید .
جبرئیل گوید:
ملائکان مقرب ، سیاهپوش شوید / ز بعد مرگ علی جمله در خروش شوید / امام را به خانه برده بستری می کنند و در اینجا مجلس شب نوزدهم تمام می شود .
شب بیستم - در این شب مجالس مقابله و دعا و نوحه و مصیبت برپاست و آخر سر دنباله تعزیه امام علی (ع) برگذار می شود .
تعزیه حضرت علی (ع) در شب بیست و یکم ماه رمضان
شب بیست و یکم: شب شهادت حضرت علی (ع) است . در کازرون و در این شب اهالی برای اموات خود خرما ، پشمک ، زلیبی یا زولبیا . شربت ، کلوچه ، حلوا زرد یا شله زرد و رنگینک خیرات می کنند و نیز هر کس نذر دارد "زبانگش" امیرالمومنین خیر می کند .
مجالس مقابله همانند شب نوزدهم برگذار می شود . بعد از قرائت جزو بیست و یکم قرآن مجید ، دعا و نوحه و مصیبت خوانده و دنباله تعزیه شهادت برپا می شود . در مجالسی که تعزیه شهادت برپا می شود . در مجالسی که تعزیه نیست تابوت سیاهپوش شده ای به وسیله چهار نفر حمل می شود و پیشاپیش یک نفر مداح نوحه نادعلی می خواند و بی اختیار وارد مجلس می شود و اهل مجلس گریه و شیون سر می دهند . همچنین در این شب بعضی از واعظان خطبه امام زین العابدین در مجلس یزید برای کسانی که نذر دارند می خوانند . در موقع خواندن خطبه چراغ های مسجد را خاموش می کنند . آن گاه نوبت به قسمت آخر تعزیه شهادت حضرت علی (ع) می رسد . مانند شب های قبل ابتدا پیش تعزیه خوانده می شود :
پیش تعزیه :
آه و واویلا که حیدر کشته شد / شوهر زهرای اطهر کشته شد / بی پدر گردید یاران ، مجتبی
. . . .
در وسط مجلس تعزیه بستری گسترده است و یک نفر که شبیه حضرت علی (ع) است در بستر خوابیده و کسی که در نقش حضرت زینب (ع) است با چارقد و چادر مشکی و نیز دو نفر در نقش امام حسن(ع) و امام حسین (ع) در کنار بستر امام نشسته اند ، در این حال قنبر غلام حضرت علی (ع) در حالی که افسار اسبی در دست دارد وارد مجلس شده و جمعیت را می شکافد و پیش می آید و چنین می خواند .
قنبر :
آمده ام از حبش وزنگبار / خدمت شاهنشه دلدل سوار / تا به رکابش بدوم بنده وار / نادلیا علیا یا علی / بندگی (نوکری) خسرو والاتبار
کرده ام از روز ازل اختیار / تا به رکابش بدوم بنده وار / نادلیاعلیا یا علی
زینب (ع) (از پشت در) :
صاحب این ناله سوزنده کیست / آتش اندوه فرزنده کیست / نعمه زنان بلبل گوینده کیست / نادعلیا علیا یا علی
قنبر :
حلقه به گوش در حیدر منم / چاکر آن شاه غضنفر منم / نوکر داماد پیمبر منم / نادعلیا علیا یا علی
زینب (ع) :
بار خدایا چه فغان (صدا) دیگر است / صاحب این ناله یقین قنبر است / ورد زبانش همه دم حیدر است / ناد علیا علیا یا علی
قنبر :
خادم درگاه علی قنبرم / عشق وی افتاده بسی بر سرم / کاش که بودی شه دین دربرم / نادعلیا علیا یا علی / می روم این لحظه من بینوا
تا به در خانه شیر خدا / اشک فشان ناله کنان با نوا / نادعلیا علیا یا علی
و پیوسته می خواند و حلقه در را می کوبد و کسی در را نمی گشاید :
ای که تو را نام علی ولی ست / ای که ز نور تو جهان منجلی ست / نام تو زینت ده هر محفلی ست / ناد علیا علیا یا علی
یا علی ای باب شبیر و شبر / یا علی ای صاحب تیغ دو سر
دوست نوجوانان
سال پنجم / شماره 21 پیاپی 233 / 14 شهریور 1388
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 233صفحه 11