- با خودتان مدارا کنید . هیچ کس کامل نیست و پیوسته به خواسته اش نمی رسد چنانچه می کوشید و نهایت سعی تان را به کار می بندید . این تمام آن چیزی است که همه می توانند از شما انتظار داشته باشند . به خود اعتبار ببخشید .
- وقتتان را عاقلانه تنظیم کنید . به عنوان مثال : در صورتی که روز پنجشنبه دو امتحان سخت دارید . مطالعه تان را به چهارشنبه شب موکول نسازید . اندکی برنامه ریزی در کاهش تنش تأثیر بسزایی دارد .
- مراقب خود باشید . غذاهای سالم بخورید . مصرف کافئین را تقلیل دهید و استراحت کافی کنید . مواد مخدر و می گساری، مشکلی را حل نمی کند و چه بسا به معضلات بیشتری می انجامد .
- مرتباً ورزش کنید فعالیت جسمانی خاصی را که واقعاً دوست دارید ، برگزینید ، نه آن چیزی را که تصور می کنید دیگران انجامش را از شما توقع دارند .
- کمی بخندید یا بگریید . این عمل به طور حتم باعث تسکین احساساتتان شده و دیدگاه شما را بهبود می بخشد .
- خود را سرگرم سازید . به فعالیتهای آموزشگاهی ، عبادتگاهی یا مرکز تفریحی بپیوندید .
- بیارامید . تن آرایی جهت بهداشت جسمی و روحی فرد ضروری است و کیفیت زندگی را غنا می بخشد . پی ببرید که چه عاملی واقعاً به شما یاری می کند تا آرامش یابید و دست کم روزانه نیم ساعت را صرف انجام آن کنید . شاید خواندن کتاب خوب یا دوچرخه سواری یا گوش دادن به موسیقی مورد علاقه تان ثمربخش باشد .
- خود را طوری مجسم کنید که از عهده تلاش یا وضعیتی برمی آیید که شما را تحت فشار قرار می دهد .
ذهنتان را به کار گیرید تا "ببینید" پیشاپیش چطور از پس وضع بالقوه تنش زا برمی آیید . خواه نمایش و رونمایی عظیم یا رخداد ورزشی هیجان انگیز در میان باشد ، ممکن است دریابید که تمرین دیداری ، اعتماد به نفس را تقویت کرده و به میزان کامیابی می افزاید ، به ویژه زمانی که خود را بزرگ می اندیشید!
- در سکوت رنج نکشید . گفت و گوی صمیمانه با کسی که مورد اطمینانتان است ، می تواند به شما کمک کند که از احساسات فروخورده رها شوید و یاری می رساند که در پرتوی نو به امور بنگرید ، در مراجعه به رایزن مدرسه یا بزرگ سالی امین جهت کمک ، درنگ نکنید . شناخت زمان یاری ، نشانه قدرت است نه ضعف .
برنامه عملیاتی شما
هنگامی که نشانه های فشار روانی خودتان به شما آگاهی می دهد که خیلی زیاد احساس تنش می کنید ، بکوشید این چهار گام مشکل گشا را به کار بندید :
1- معین کنید عامل واقعی فشار روحی تان چیست؟
2- "بی اختیاری روانی" به دلیل راه حل ها ، تا سرحدّ امکان در این باره بیندیشید ، مهم نیست که آن ها چقدر احمقانه به نظر بیایند . امکان دارد عضوی مورد اعتماد خانواده ، معلم یا مشاور مدرسه نیز ایده های مفیدی داشته باشند .
3- در زمینه آنچه که روی می دهد ، اندیشه کنید ، مسائل خوشایند و ناخوشایند ، راه حل های شما خواهند بود .
4- عمل کنید بهترین تصمیماتی را که قادرید ، بگیرید و آن ها را پی گیری نمایید .
در صورتی که مؤثر واقع نشدند ، دفعه بعد راه حل دیگری را به کار بگیرید . از شکست نهراسید همه اشتباه می کنند . ممکن است از اینکه راه حلتان عیناً طبق آنچه که می خواستید ، در نیامده باشد، نا امید یا سراسیمه شوید . احتمال دارد این وضع آرامش بخش نباشد ، ولی یک روزی برای همه پیش می آید شما کامیاب خواهید شد!
اگر همچنان نیازمند یاری هستید ، به چه چیز متوسل می شوید؟
لازم به یادآوری است که مشکلاتتان هر چه می خواهد باشد ، افراد و منابعی برای مددرسانی به شما وجود دارد . موقع آشفته حالی سعی کنید با دوست صمیمی ، عضو امین خانواده ، معلم یا مشاور آموزشگاه صحبت کنید . به این ترتیب ، گفت و گو درباره مشکلتان نه تنها کمک شمرده می شود بلکه احتمالاً از وجود افراد دلسوزی اطلاع پیدا می کنید که تمایل دارند یاری تان کرده و پشتیبانتان باشند .
به خاطر داشته باشید اگر هر روزه تا چند هفته احساس اضطراب و فشار روحی می کنید ، احتمالاً دارد دچار مشکل یا وضع وخیمی شده باشید . بنابراین فوراً با پدر و مادر یا شخص بزرگ سال دیگری سخن بگویید . یاری جویی ، نشانه ضعف نیست . برای کمک خواهی هرگز نه زیاد جوان و نه زیاد پیر هستید .
منبع : دفترک (بروشور)
National Mental Health Association
دوست نوجوانان
سال پنجم / شماره 21 پیاپی 233 / 14 شهریور 1388
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 233صفحه 29