مجله نوجوان 41 صفحه 21

قرآن، کتاب بیم و بشارت افسون امینی شما خدا را چه طور میشناسید؟ کسی که دیده نمیشود ولی همه جا هست و اگر حرفش را گوش نکنیم، ما را به جهنم میبرد و عذاب میکند، برای همین هم باید همیشه از او بترسیم و به حرفش گوش کنیم؟! یا دوستی مهربان و رفیقی همیشه حاضر که مواظبمان است و اگر چیزی از ما میخواهد، به نفعمان است که به حرفش گوش کنیم، کسی که به وقت نیاز کمکمان میکند، بیآنکه چیزی بخواهد و اگر یادش کنیم، شاد میشود و پاداشمان میدهد؟! فکر میکنم این خدا دوست داشتنیتر است، این طور نیست؟ بعضیها فکر میکنند که خدا فقط برای عذاب و ترس است. اگر عبادتش هم میکنند، از بیم جهنم است، نه از روی عشق، در حالی که خدای بزرگ از همه مهربانان، مهربان تر و از همه بخشندگان، بخشندهتر است. کسی که گناهان هزاران باره را با توبهای میبخشد و باران مهر و محبتش بر همه بندگان میبارد. قرآنم، بهترین کتاب آسمانی خدا، آمیزهای است از بیم و بشارت، با این حال، آنر ا به نام کتاب رحمت میشناسند. اگر خداوند در قرآن، بندگان گنهکار و بدکار و ستم پیشه را از عذاب میترساند و به آنان وعده فرجامی بد را میدهد، در عوض، سرتاسر قرآن، از امید و بشارت و رحمت لبریز است. این ما هستیم که با اعمالمان، خدای مهربان و بخشنده را انتخاب میکنیم و یا خدای قهار و عذاب کننده را! با هم، ترجمه چند آیه را میخوانیم. آیاتی با وعده رحمت و مهربانی به امیدوران درگاهش: 1- آنان که به دین اسلام گرویدند و از وطن خود هجرت نموده و در راه خدا جهاد کردند، اینان امیدوار منتظر رحمت خدا باشند که خدا بر آنها بخشاینده و مهربان است . (218، بقره 2) 2- و نباید، از تعقیب کردن در کار دشمنان سستی و کاهلی کنید؛ که اگر شما از آنان در رنج و زحمت میافتید، آنها نیز از دست شما رنج میکشند، با این تفاوت که شما به لطف خدا امیدوارید و آنها امیدی ندارند و خدا دانا و حکیم است و امیدواران را محروم نمیسازد. (104، نسا،) 3- ]ای رسول رحمت[ به آن بندگانم که ] به عصیان[ اسراف بر نفس خود کردند، بگو از رحمت ] نامنتهای[ خدا ناامید مباشید، البته خدا همه گناهان را ]چون توبه کنید[ خواهد بخشید؛ که او خدایی بسیار آمرزنده و مهربان است . (53، زمر/39) 4- ابراهیم گفت: آیا مرا در این سن پیری، مژده فرزند میدهید؟ نشانه این مژده چیست؟ گفتند: ما تو را به حق بشارت دادیم و تو هرگز از لطف خدا نومید مباش. ابراهیم گفت: آری، هرگز به جز مردم نادان، کسی از لطف خدا نومید نیست (56،، حجر / 15) 5- و اوست خدایی که باران را پس از نومیدی خلق میفرستد و رحمت خود را فراوان میگرداند و اوست خداوند محبوب ستوده صفات (27، شوری/42) 6- هر کس که به لقاء ما امیدوار و مشتاق است ]بداند که[ هنگام اجل و وعده معین خدا البته فرا رسد و خدا ] به گفتار و کردار خلق[ شنوا و داناست (5، عنکبوت/29) 7- البته برای شما مؤمنان، هر که به خدا و ثواب عالم آخرت امیدوار است، اقتدا به ابراهیم و یارانش نیکوست، و هر کس روی از خدا بگرداند ]بداند که[ خدا ]از طاعت خلق[ کاملا بینیاز و به ذات خود ستوده است (60، ممتحنه/60)