مجله نوجوان 43 صفحه 13

می گوییم . حتی برخی از جانوران رنگ خود را با تغییر فصل تغییر می دهند . خرگوش کفش برفی درتابستان کرک های قهوه ای رنگ دارد. در این صورت با رنگ پیرامون خود سازگار است. در پاییز، کرک های قهوه ای خود را از دست می دهد و کرک های پرپشت سفیدی بر تن می کند . این کرک ها با محیط برفی زمستان سازگار هستند و خرگوش را نیز گرم نگه می دارند . شاید دوست داشته باشید بدانید چرا این خرگوش به نام کفش برفی مشهور شده است. توپ زنده رنگ به عنوان ابزار دفاعی برای همه جانوران مناسب نیست . جانوران دیگر روش های متفاوتی برای زنده ماندن در جهان وحش دارند . آرمادیلو به هر نوع ابزار دفاعی که بتواند داشته باشد ، نیاز دارد . این جانور مورچه خوار دو فوت طول و 15 پوند وزن دارد. دندان های جانور نیز کوچک هستند . بنابراین ، آرمادیلو برای دفاع از خود حتی نمی تواند گاز بگیرد . در عوض، آمادیلو پوشش زره مانند محکمی دارد.این زره از صفحه های استخوانی درست شده است. زره بدن جانور را از آسیب دیدن و کبود شدن محافظت می کند. به علاوه، خوردن آن را برای شکارچی بسیار سخت می کند . البته، آرمادیلو فقط به زره خود وابسته نیست، بلکه ترفندهای دیگری هم دارد. وقتی یک آرمادیلو به یک جانور شکارچی برخورد می کند، نخست تلاش می کند فرار کند. آرمادیلوی زخمی برای رسیدن به لانه زمینی اش خیز بر می دارد . اما این آغاز کار است اگر یک آرمادیلوی زره دار نتواند فرار کند ، درون پوشش سخت خود پنهان می شود . نخست دستو پای خود را درون آن جای می دهد سپس پوشش را به دور خود جمع می کند . در نهایت شکارچی با یک توپ زنده اما نفوذ ناپذیر رو به رو می شود . بیشتر شکارچیان گرسنه نمی دانند آرمادیلوی توپ شده را چگونه بخورند. آنها ممکن است سیخونکی به آن بزنند یا حتی اندکی با آن توپ بازی کنند! اما آنها نمی توانند قطعه خوشمزه ای از آن را بخورند . سوسمار لاف زن سوسمار یقه دار مانند آرمادیلو تلاش می کنند . پس از برخورد با شکارچی فرار کند . این سوسمار بالای درخت می رود یا روی پاهای عقب جست و خیز می کند و با شتاب به عمق جنگل فرار می کند .اما این شیوه همیشه کارساز نیست . گاهی سوسمار فرصت فرار کردن پیدا نمی کند . در این صورت ، تلاش می کند با لاف زدن نشان بدهد که شکار خوشمزه ای نیست . نشان می دهد بزرگ تر از چیزی است که به واقع هست . حتی نشان می دهد که بسیار خشن و بسیار بد است ! سوسمار دهانش را تا اندازه ای که امکان دارد ، باز می کند پوست دور گردنش را باد می کند و شبیه چتر می شود . فش فش می کندو دم درازش را مانند شلاق به زمین می زند . این کارها باعث می شود سوسمار بزرگتر و خشن تر از آن چیزی که هست ، به نظر آید . این ترفند به طور معمول کارساز می افتد و برخی از شکارچیان را فراری می دهد . جانوران دیگر ممکن است زیاد نترسند ، اما بهتر می دانند که در پی غذاهای دیگری باشند . تعداد اندکی از جانوران می خواهند که با این موجود به ظاهر افسار گسیخته ور بروند . در هر صورت ، این سوسمار برنده است و زنده می ماند تاحشره ها و عنکبوت های خوشمزه را بخورد . با هم بودن بسیاری از ماهی ها در گروه هایی زندگی می کنند که دانشمندان به آنها مدرسه ( School ) می گویند . آنها مانند شما دانش آموزان می دانند که اگر با هم باشند ، در امان هستند . با نخستین نشانه خطر ، ماهی های یک مدرسه تا جایی که امکان دارد به هم نزدیک می شوند و کنار هم شنا می کنند . سپس کل مدرسه هماهنگ با هم پیچشها و چرخشهایی انجام می دهد . این حرکتها کار را برای شکارچیان سخت می کند و آنها نمی دانند از میان این همه ماهی کدام یک را شکار کنند . جانوران دیگری نیز با ماندن در کنار هم از دست شکارچیان در امان می مانند . شکارچیان نمی توانند یکی را در میان یک گروه ببینند .