سرمقاله
وقتی که عصبانی هستید
شیطان با شما حرف می زند
شما جزو کدام دسته هستید؟ آنهایی که ساعتی یک بار عصبانی می شوند. انهایی که روزی یک بار عصبانی می شوند. آنهایی که هفته ای یک بار عصبانی می شوند. آتنهایی که ماهی یک بار عصبانی می شوند، یا آنهایی که سالی یک بار عصبانی می شوند؟
اگر حتی در کل عمر خود فقط یک بار، تاکید می کنم فقط یک بار عصبانی شده باشید، باید اقرار کنید که همان یک بار اشتباه بزرگی را مرتکب شده اید. اشتباهی که شاید آثار آن به این سادگیها قابل جبران نباشد.
اولین خطر عصبانی شدن این است که در هنگام عصبانیت عقل آدم به درستی کار نمی کند و شما به راحتی می توانید تشخیص بدهید که آدمی بدون کنترل عقل به چه کارهای ناشایستی ممکن است که دست بزند پس هنگام عصبانی شدن بهتر است که اصلا حرکت نکنید و حرفی نزنید. کوچکترین حرکت ما زمانی که عصبانی هستیم - ممکن است بزرگترین پشیمانی - را به بار - بیاورد. پس - در مرحله اول باید قبول کنیم که زمان عصبانیت، زمان مناسبی برای تصمیم گیری نیست.
بهتر است با هم رو راست باشیم. شما در چه مواقعی عصبانی می شوید؟ مواقعی که حقی از شما ضایع شده باشد؟ آیا برای پس گرفتن حقتان هیچ راهی بهتر از داد و قال کردن به ذهنتان نمی رسد؟ من که آدمهای زیادی را نمی شناسم که توانسته باشند با عصبانیت حق خودشان را پس بگیرند. آدمها در هنگام عصبانیت فقط به خودشان آسیب می رسانند.
بعضی از آدمها هم هستند که درست زمانی که حق با آنها نیست عصبانی می شوند و ما هیچ صحبتی با آنها نداریم چرا که از دیدگاه دین ما بدترین آدمها کسانی هستند که مردم از روی ترس به آنها احترام می گذارند. در حقیقت کسی که با عصبانیت سعی می کند، عقیده اش را به دیگران تحمیل کند، آدم حقیری است است و از گفتگو به طرز منطقی عاجز است.
اکثر دعواها از دو عامل به نام جهل و غرور سرچشمه می گیرد چون کسی که دعوا می کند یا حقیقت را نمی داند که جاهل است و یا می داند و از روی غرورش نمی خواهد آن حق را قبول کند که در این صورت آدم مغروری است و لی ما که دوست نداریم جاهل و مغرور باشیم هیچ دلیلی ندارد که عصبانی شویم و اگر کسی در مساله ای با ما مخالفت کند، قبل از هر چیز به خودمان تذکر می دهیم که دلیلی ندارد همه آدمها مثل ما فکر کنند و نظر دیگران هم در جای خود محترم است، چون همیشه احتمال این وجود دارد که حرف ما اشتباه بوده و حق با طرف مقابلمان باشد. پس هر وقت که عصبانی شدیم باید پیش از هر چیز دیگری متوجه این موضوع بشویم که شیطان درست پشت سر ما ایستاده است به یاد خداوند باشیم تا دلهایمان آرام بگیرد و بعد هم بر محمد و آل محمد صلوات بفرستیم تا ماجرا ختم به خیر شود.
پیشنهاد می کنم در این مواقع چشمهایتان را ببندید و از امام موسی کاظم علیه السلام کمک بخواهید مطمئن باشید که به شما کمک می کند.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 44صفحه 3