مجله نوجوان 45 صفحه 19

استاد محمدحسین سرآهنگ بر قله های موسیقی افغانستان استاد محمدحسین سرآهنگ در سال 1302 خورشیدی در محله خرابات کابل دیده به جهان گشود. سرآهنگ در خانواده ای پا به هستی گذاشت که موسیقی میراث شایسته آ ن خانواده در سول نسلهای متمادی بود. عشق و علاقه استاد سرآهنگ به موسیقی از همان زمان کودکی در او هویدا بود. او این اشتیاق را از نیاکان به ارث داشت. وی هنوز کودکی بیش نبود که به فراگیری موسیقی مشغول شد. وی بعد از چندین سال آموزش نزد پدرف راهی هندوستان شد تا در آنجا هنر خویش را به کمال برساند. سرآهنگ بعد از ورود به هندوستان نزد استاد "عاشق علی خان" بنیان گذار مکتب "پتیاله" به فراگیری علم موسیقی مشغول شد و 16 سال از اندوخته های عاشق علی خان بهره فراوان برد و بعد از سالها دوری از وطن با دست پر به وطن برگشت. با آغاز کار رادیو کابل سرآهنگ اولین کسی بود که همکاری هنری خود را با این رادیو آغاز کرد. در سال 1332 خورشیدی اولین جشنواره بین المللی موسیقی در سینما پامیر شهر کابل با حضور هنرمندان داخلی و خارجی برگزار شد که استاد سرآهنگ با درخشش در این جشنواره مدال طلای موسیقی "راک" را گرفت. سبک آوازی استاد سرآهنگ استاد یکی از کلاسیک خوانهای بی نظیر بود که تا امروز هم کسی جای او را پر نکرده است. او به سبکهای زیادی تسلط داشت "غزل خوانی"، "خیال خوانی" و ... اما هنر او بیشتر در راک بود. خودش راک را بیش از هر نوع موسیقی دوست می داشت و سعی او اعتلای این سبک بود. شعر بیدل در موسیقی و آواز سرآهنگ نام سرآهنگ بدون نام بیدل کامل نیست. شاید بتوان گفت یکی از دلایلی که حضرت بیدل نزد عموم مردم افغانستان محبوبیت دارد، موسیقی و آواز سرآهنگ است. او چند سال بعد از آشنایی با موسیقی به بیدل خوانی روی آورد و بعد از این آشنایی یکی از ارادتمندان بیدل شد. خودش می گوید: "من موسیقی را در اشعار بیدل یافتم." سرآهنگ متوجه این نکته شده بود که موسیقی در افغانستان از لحاظ علمی پیشرفت نکرده است. بر همین اساس هم تلاش وی آموختن علم موسیقی بود. سرانجام سرآهنگ در خرداد ماه 1361 خورشیدی، موسیقی افغانستان را به سوگ خود نشاند.