کتان می پوشاندند.
کمی بعد دتر آولسی که با دقت جمجمه را بررسی می کرد، چند شکستگی عجیب در پشت جمجمه پیدا کرد. این شکستگی ها معمولی نبودند. او به گروه متخصصان گفت: به نظر نمی رسد که این شکستگی ها ترمیم شده باشد. یعنی به احتمال زیاد این شکستگی ها در زمان مرگ، تازه بوده است. من احتمال می دهم همین شکستگی ها باعث مرگ او شده است. انگار کسی از پشت سر به او ضربه زده است.
همه سکوت کردند، آنها در آستانه کشف یک جنایت باستانی قرار داشتند.
عملیات سی تی اسکن بعد از شش ساعت به پایان رسید. "آرتمیدوروس" جزو مومیایی های خوش شانس بود که در موزه نگهداری می شد. در قرن نوزدهم، ماجراجوهای زیادی برای کشف مومیایی به مصر رفتند و مومیاییهای زیادی هم پیدا کردند و به خانه هایشان بردند. مارک تواین در جایی گفته بود که با چشمهای خودش دیده که ملوانهای بومی مصری برای به حرکت در آوردن کشتی های بخارشان، مومیاییها را در کوره های بخاری می سوزاندند.
دکتر آلوسی و همکارانش اطلاعات دستگاه سی تی اسکن را وارد یک سوپر کامپیوتر کردند و عملیات بازسازی با استفاده از یک نرم افزار پیشرفته آغاز شد.
بعد از سه روز، آرتمیدروس مجازی ساخته شده. اکنون تصور تقریبا دقیقی از این جوان مصر باستان به دست آمده بود. گروه متخصصان می توانستند از منظرهای مختلف بدن او را بررسی کنند. دندانهای عقل او هنوز در نیامده بود و علائم دیگری هم وجود داشته که می گفت او حدود بیست سال سن دارد.
اما موضوع دیگری که اهمیت پیدا کرده بود و هیچکس نمی توانست کنجکاوی اش را در مورد آن پنهان کند، علت مرگ مومیایی بود. زخمهای پشت جمجمه نشان می داد که با یک فلز یا شمشیر کند، از پشت سر به او ضربه زده شده و غیر از این، هیچ دلیل دیگری برای مرگ او پیدا نشده بود. این ثابت می کرد که "آرتمیدوروس" به قتل رسیده بود.
موضوع دیگری که موجب تعجب متخصصان شده بود، طرز قرار گرفتن پاها بود. پاهای بیشتر مومیاییها صاف استو زانوهایشان به هم چسبیده، ولی در این مورد، علاوه بر اینکه زانوها را به هم بسته اند، کف پاها را نیز به هم چسبانده اند، که البته این کار بدون شکستن استخوانها ممکن نیست.
از طرف دیگر متخصصان پی بردند که فاصله زمانی بین لحظه مرگ و آغاز مومیایی کردن وجود داشته، چون شواهدی به دست آمده بود که نشان می داد در زمان مومیایی کردن، جسد در حال تجزیه بوده است.
بر روی تابوت "آرتمیدوروس" چهره اش را نقاشی کرده اند. این تصویر به حدی ماهرانه کشیده شده که انگار همین دیروز آن را کشیده اند. تصویر، جوانی را نشان می دهدف با چشمانی قهوه ای و لبهای پهن و صورتی رنگ و موهایی که به عقب شانه شده. جوان به نظر رومی می رسد و خوش قیافه است.
دکتر "جاو کامپوس" متخصص چهره پرداز با کمک گرفتن از این تصویر و نتایج سی تی اسکن و با استفاده از یک نرم افزار پیشرفته، تصویری سه بعدی از چهره "آرتمیدوروس" تهیه کرد.
اکنون بعد از گذشت سه روز کار مداوم، راز مومیایی جوا فاش شد. او رومی - مصری بود و قدی حدود 170 سانت، اندامی متوسط و تقریبا 20 سال سن داشت و به دلیل نامعلوم به قتل رسیده بود.
مومیایی ها با ما از مصر باستان حرف می زنند. معاینه همین مومیایی ها دانشمندان را به این باور رساندند که مصریان باستان بسیار در بیماریهای مفصلی و استخوانی دچار می شدند و خوردن نانهایی که با آرد شن دار پخته می شدهف دندانهای آنها را دچار مشکل می کرده. با وجود این، بیماریهای ریوی و تنفسی اولین عامل مرگ و میر آنها بوده است.
"آرتمیدوروس" جوان را در حالیکه قسمتی از رازهای ناگفته اش را فاش کرده بود، به موزه برگرداندند. اکنون بعد 1900 سال بار دیگر می شد چهره او را، هر چند بر روی کاغذ دید.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 45صفحه 27