مجله نوجوان 124 صفحه 8

آسمانیها قربان ولیئی ترنّم کلمات همۀ هستها جاریاند . همۀ هستان در هستی بی­کران جریان دارند . یک روز زاده می­شوند؛ یک روز می­میرند.باز زاده می­شوند و باز. .. درخت که می­میرد به خاک بر می­شود ؛ خاک می­شود ؛ پس خاک متولد می­شود . خاک ، خوراک درختی دیگر می­شود؛ خاک می­میرد ؛ درخت متولد می­شود. هستی جریان مرگهای پی­ در پی و تولدهای پی­ در­ پی است . زندگی ، از مرگهای پی در پی، نیرو می­گیرد و جریان می­یابد . مرگ، سرچشمۀ خروشان زندگی است. مرگ هر چیزی، دگرگون شدن آن برای شروع زندگی دیگری است. همۀ نامهای تو ای وارث، که همه چیز به تو باز می شود و همه از آنِ تواند. ای رشید، که راهنمای بندگان به سوی کمالی. ای صبور، که بردباری و شکیبایی شیوۀ توست. خدایا، نامهای تو کران تا بی کران را نورانی کرده است. تا نامهای تو بر زبان می شکفد، جان و روان را رایحۀ بهشت فرا می گیرد.خدایا نعمت ترنّم نامهای نیکویت را از ما مگیر که دلتنگ ترین غروب عالم آن گاه است که نام تو از آسمان جان طلوع نکند. خدایا، چشم و گوش و هوش ما را توانا کن تا نامهای تو را ببینیم و بشنویم و در یابیم.