مجله نوجوان 129 صفحه 27

در آینة شعر این دعا هم بخشش و تعلیم توست ورنه در گُلخن، گلستان از چه رُست ما ز آز و حرص خود را سوختیم این دعا را هم ز تو آموختیم (مولوی) این که آدمیان می­توانند یا متوجه شده­اند که اساساً می­شود از خداوند چیزی خواست و خداوند شنوندة دعا و اجابت کنندة آن است، ارمغانی است که پیامبران از سوی خداوند برای مردم آورده­اند. پس خود دعا، تعلیم خداوند است و ما دعا را از خداوند آموخته­ایم، دعا، گلستانی بهشتی است که گُلخن (جای خس وخاشاک) روییده است. اما از گُلخن که گلستان نمی­روید؛ پس حتماً رحمت و امر خداوند است که چنین کاری را شدنی کرده است.