مجله نوجوان 138 صفحه 3

سرمقاله حرفهایی برای آینده قسمت سوم با مردم صادق باشید چرا امام در 12 بهمن 1357وقتی از پاریس به تهران می­آمد هیچ احساسی نداشت؟ چرا از استقبال بی نظیر مردم ذوق زده نشد؟ چرا از اینکه این همه آدم گوش به فرمان او هستند احساس غرور نکرد؟ و چرا به طرفداری این همه آدم دل نبست؟ برای امام ما فقط یک چیز اهمّیت داشت و آن عمل به تکلیف بود و خداوند هیچ کسی را بیشتر از وسع و توانش تکلیف نکرده است. * * * اگر شما در آینده آدم مهمی ­شدید و به پستهای مهم دست پیدا کردید هرروز صبح جلوی آیینه به خودتان یاد آوری کنید که شما جادوگر نیستید. مردم مشکلات فراوانی دارند و دردها و رنجهای فراوان باعث شده است که به جای اینکه تحوّل جامعۀ شان را در خودشان جستجو کنند چشم انتظار یک فرشتۀ مهربان بنشینند که با چند ضربۀ چوب جادویی اوضاع مملکتشان را از رو به آن رو کند. در چنین شرایطی اگر شما چند تا وعدۀ الکی به مردم بدهید، عوام مردم شما را با همان فرشته ای که چوب جادو دارد اشتباه می­گیرند و دریای رأی مردم به سمت صندوق شما سرازیر می­شود و شما آدم مهمی می­شوید و سر آخر هم مهم شدن شما برای مردم جز سرخوردگی و ناامیدی چیز بیشتری نخواهد آورد. رأی جمع کردن برای دنیا به خراب کردن آخرت با دروغ گفتن نمی­ارزد. وظیفۀ ما در دنیا عمل به تکلیف است و آنچه که در توان ما یا در حیطۀ اختیارات ما نیست بر ما تکلیف نشده است. پس بیخودی دچار توهم نشوید که مملکت پس از پست گرفتن شماگلستان خواهد شد. * * * مردم ایران پس از انقلاب و با شروع جنگ تحمیلی مشکلات فراوانی را به دوش کشیدند. جنگ فشارهای روانی و اقتصادی به همراه داشت و تحریمهای روز به روز زندگی مادّی مردم را تنگ تر می­کرد امّا آن فشارها نه تنها از ارادۀ مردم در دفاع از آرمانهای امام نکاست بلکه باعث شد مردم هر روز با عزمی راسخ تر بر مواضع اعتقادی خود پافشاری کنند و با توان بیشتری در برابر مشکلات مقاومت کنند. عشق و علاقۀ مردم ایران به امام به خاطر چه چیزی بود؟ آیا امام به مردم وعده داده بودکه زندگی مادّی آنها پرزرق وبرق خواهد شد؟ مردم می­دانستند که اگر بهبود زندگی مادّی هدف حضرت امام بود ایشان اوّل وضعّیت مادّی و مالی خود را سامان می­دادند نه اینکه مثل فقیرترین مردم ایران زندگی کنند. امام ما به خاطر اعتقاداتش و به خاطر دفاع از مظلومان در برابر ظالمان ایستاد و مردم امامشان را به خاطر صداقی که داشت دوست می­داشتند. پس شما هم اگر روزی به مسؤولیت بزرگی دست پیدا کردید با مردم صادق باشید. صداقت سرمایۀ بزرگی است که تمام نمی­شود. سعی می­کنیم ادامه داشته باشد.