مجله نوجوان 14 صفحه 14

پسری که هیچ وقت بزرگ نمیشود (انیمیشن) مرجان خوارزمی پیترپان یکی از انیمیشنهای کلاسیک دیزنی است. این فیلم در سال 1953 ساخته شده و 76 دقیقه است. کارگردانهای پیترپان، کلاید گروینی و ویلفرید جکسوناند. قصه پیترپان را میشود آنقدر خلاصه کرد که در یک خط عنوان شود. «پسری که هیچ وقت بزرگ نیمشود، سه خواهر و برادر را به سرزمین هیچستان دعوت میکند». مثل خیلیهای دیگر من هم فکر میکنم انیمیشنهای کلاسیک و اولیه دیزنی، کودکانهتر، لطیفتر و خلاقانهتر از کارهای اخیر این استودیو هستند. خانم کاترین پاومونت، کسی است که از صدایش به جای وندی، دختر بچه فیلم پیترپان استفاده شده. او در مصاحبهای گفته، حس شخصیتهای فیلم آنقدر قوی بود که من نمیتوانستم خشک و رسمی بنشینم تا صدایم را ضبط کنند. من پا به پای وندی بازی میکردم. مثلاً در تمام صحنههای پرواز، دستهایم را باز میکردم و احساس میکردم در آسمانم و آن وقت جملههای وندی را میگفتم. پیترپان جزو سری دوم انیمیشنهای کلاسیک دیزنی است که بعد از جنگ جهانی دوم و با ساخته شدن سیندرلا شروع شدند. انیمیشنهای سری دوم پسزمینههایی سادهتر از کارهای اولیه داشتند ولی طراحی و متحرکسازی آنها، مثل سری اول خوب و جذاببود. از انیمیشنهای سری اول میتوان به بامبی، سفیدبرفی و هفت کوتوله، پینوکیو و فانتزیا اشاره کرد. موفقیت سیندرلا به دیزنی و همکارکانش ثابت کرد که با وجود کشتهها، بیخانمانها و فقر و گرسنگی ناشی از جنگ جهانی دوم، مردم دنیا هنوز به سرگرمی و فانتزی و طنز علاقهمندند. عناصری که شاید برای لحظاتی آنها را از اندیشیدن به جنگ و مصائب آن باز میداشت. پیترپان 3 سال بعد از سیندرلا ساخته شد. داستان این فیلم براساس نمایشنامه جی. ام باری شکل گرفت. باری در نمایشنامهاش درباره پسرکی صحبت کرده بود که نمیخواست بزرگ شود. پیترپان از پروژههایی بود که ذهن دیزنی را برای سالهای طولانی به خود مشغول کرده بود. او مدتها به شخصیت پیترپان فکر کرده بود و در جستجوی یافتن راهی برای عمق بخشیدن به این شخصیت بود. در نهایت هم پیترپان به شخصیت پخته و جاافتادهای تبدیل نشد و قصه هم ساختار محکمی به خود نگرفت ولی برخلاف تصور دیزنی، اتفاقاً بچهها همین خامی شخصیت و سادگی قصه را دوست داشتند. در واقع بچهها صمیمیت فیلم را دوست داشتند. یکی از بهیادماندنیترین صحنههای پیترپان، صحنهای است که وندی و دو برادرش جان و مایکل به همراه پیترپان بر فراز لندن پرواز میکنند. بهعلاوه شخصیت منفی ولی بامزه کاپیتان هوک یکی از مهمترین شخصیتهایی است که در مجموعه آثار دیزنی طراحی شده است. بچهها پیترپان را دوست داشتند چون مهربان بود، سختگیر نبود و میتوانست آنها را در ماجراهایشان شریک کند. در واقع بچهها خیلی راحت در نقشهای وندی، مایکل و جان فرو میرفتند و تخیلات و رویاهای کودکانهشان را شسته و رفته و آماده تماشا میکردند چون کمتر بچهای است که به پرواز کردن فکر نکرده باشد یا یک دوست خیالی نداشته باشد. گرافیک و متحرکسازیهای پیترپان جزو قویترین آثار دیزنی است و شوخیهای پیدرپی آن بهمی نفهمی، بزرگترها را هم پای تماشایش مینشاند. همین! PETER PAN RETURN TO NEVERLAND