مجله نوجوان 24 صفحه 32

انیمیشن رابین هود یکی دیگر از انیمیشنهای کلاسیک استودیوی دیزنی است که فکر میکنم هر بچهای در کشورمان حداقل 10 بار آنرا دیده است. این فیلم در سال 1937 کارگردانی شده و کارگردانی آن به عهده ولفگانگ رتیرمن بوده است. قصه از این قرار است؛ رابین خود، روباه تحت تعقیب- برای کمک به مردم شهر که از خراجهای داروغه بدجنس و پادشاه به ستوه آمدهاند، وارد عمل میشود و بهترین دوست رابین هود، جان کوچولو که خرس بزرگی است رابین هود را در این راه یاری میدهد. رابین هود، یکی از بهترین فیلمهایی است که در دوران گذار استودیوی دیزنی ساخته شده است. دوران گذار استودیوی دیزنی،دورانی بود که در آن، این استودیو از آثار لطیف و اولیهای که با نظارت خود والت دیزنی ساخته میشد فاصله گرفته بود و آثار جدید تولید شده به مذاق مخاطبان خوش نمیآمد. رابین هود داستانی اقتباسی است. در داستان اصلی همه شخصیتها انسانند ولی در کارتون رابین خود، این شخصیتها با افزوده شدن رگههای طنز و فانتزی فراوان به شخصیتهای حیوانی بدل شدهاند. مثلاً رابین هود، "روباه" است. پرنس جان بدجنس "شیر"، هیس وزیر پرنس جان "افعی" و داروغه "خرس" است. یکی از نقاط قوت فیلم رابین هود، توجه به جنبههای روانشناسانه شخصیتها است. مثلاً پرنس جان بدجنس از نوعی عقده روانی و واکنش بازگشت رنج میبرد و در شرایط دشوار، فوراً به دوران کودکیاش برمیگردد، مادرش را صدا می زند و انگشتش را میمکد یا مثلاً خرگوش سفید کوچولویی که آرزو دارد شبیه رابین هود شود، یکی از واکنشهای روانی معمولی بچهها و الگوگیری شدید آنها را به تصویر میکشد. از نظر انیمیشن و تکنیک ساخت، به جز صحنهای که در آن رابین هود کلیدهای داروغه را میدزدد، به نکته منفی دیگری برنمیخوریم، بخصوص تلفیق رنگهای لباسها و پوس بچهها با صحنههای خشن تعقیب و گریز و صحنههای غمانگیز باجگیری داروغه بدجنس، به خوبی توانسته است از عهده لطافت رنگ و درستی تصویر قابلها برآید. موسیقی فیلم رابین هود هم موسیقی دوست داشتی و حساب شدهای که به خوبی احساسات بچهها را درگیر میکند. آنها را می ترساند و یا به هیجان میآورد. شاخصترین حضور موسیقی در فیلم،صحنهایاست که رابین هود از بالای قلعه سقوط میکند و با استفاده استادانه از سکوت،پدر تاک و خرگوش کوچک فکر میکنند که او مرده است، چون همانطور که میدانید به همان اندازهای که موسیقیها در ساخت بافت حسی صحنهها مؤثرند سکوتها هم در همین زمینه تأثیر دارند، یعنی تأثیر سکوت به هیچ وجه کمتر از تأثیر موسیقی نیست. رابین هود، هنوز هم بعد از گذر سالها اثری دلنشین و دوست داشتنی است که اگر تا به حال آن را ندیدهاید، به احتمال زیاد در روز جهانی کودک و تلویزیون، فرصت باز دیدن آن را خواهید داشت. ببینید و از دیدنش لذت ببرید.