مجله نوجوان 244 صفحه 24

سیدسعید هاشمی آیینهی آفتاب آب، سرمایهی زندگیست مایهی شور و سرزندگیست هست آیینهی آفتاب روشنیبخش دلهاست آب دشتها را صدا میکند با بهار آشنا میکند هر کُجا سبز و نو میشود خشکسالی درو میشود شادیِ کفترِ چاهی است عشق مرغابی و ماهی است آیهای آسمانیست آب از خدا یک نشانیست آب تا نباشد، زمین زنده نیست بر لب غنچهها خنده نیست نه چمن هست و نه ردّجو نه گلاب و نه عطر وضو *با تواَم با تو که بیخبر میدهی آبها را هَدَر پر و بال تو تو زمین خدا تو هوای مَنی من اسیر تواَم تو برای منی *نرسد خطری پَر و بال تو را نه جنوب تو را نه شمال تو را *چه شمیم خوشی وَزَد از تن تو گُلِ صلح و صفا گلِ دامن تو * شده دامن تو پُر عطر خدا و نسیم تو از نفسِ شهدا * نتوانم از این همه دل بکَنَم تو برای منی وطنم، وطنم!