مجله نوجوان 209 صفحه 10

افسون حضرتی سید مهدی رحمتی: قدر دایی را می‏دانم سید مهدی رحمتی روزهای خوبی را پشت سر می‏گذارد. او آنقدر کم اشتباه ظاهر شده که علی دایی را مجاب کرده است از او به عنوان دروازه بان اول تیم ملی استفاده کند. دورۀ جدید زندگی حرفه‏ای او از آنجا شروع شد که استقلال را ترک کرد و به مس کرمان رفت. به قول خودش «92 کیلو بودم اما حالا 79 کیلو هستم. روحیه‏ام خوب است و خوشحالم که با مربی منطقی‏ای مثل مظلومی کار می‏کنم.» رحمتی بدون جار و جنجال و حاشیه توانست مرد شماره یک تیم ملی شود، هر چند که حفظ آن از به دست آوردن آن سخت‏تر است: فراز و نشیبهای زیادی را تا کنون پشت سر گذاشته‏اید. (می­خندد) فوتبال یعنی همین. در فوتبال خیلی اتفاقات رخ می‏دهد. من باید صبور باشم و شخصیت حرفه‏ای را تحت هر شرایطی حفظ کنم. بعضی از مواقع شما هم در انتخاب تیمتان اشتباه کردید. بله، این اتفاق برای من رخ داد. البته من در فجر سالهای خیلی خوب را پشت سر گذاشتم. سپاهان انتخاب خوبی نبود. در استقلال هم البته روزهای بدی را پشت سر نگذاشتم اما مس کرمان را با آگاهی و تعقل بیشتری انتخاب کردم. با دوستانم مشورت کردم و اصلاً از انتخاب این تیم ناراضی نیستم. این روزها عملکردت تحسین خیلیها را برانگیخته است. این مسأله چقدر به تو روحیه می‏دهد؟ وقتی مورد تحسین قرار می‏گیرم، لبخند می‏زنم و در درونم هزار و یک نگرانی به وجود می‏آید. چه نگرانی؟ اینکه مسؤولیت سخت‏تری را احساس می‏کنم. من حالا در تیم ملی که علی دایی سر مربیگری آن را بر عهده دارد، ثابت بازی می‏کنم و خوشحالم که دل مردم را شاد کرده‏ام. این روزها اصلاً دوست ندارم به گذشته‏ام فکر کنم. گذشته تمام شده است. من در دورۀ جدیدی قرار گرفته‏ام، دوره‏ای که باید بیش از هر چیز دیگری به تمرین مداوم و پیشرفت فکر کنم. تحلیل تو از آغاز این دوره جدید چیست؟ این دوره مدتهاست که شروع شده. از زمانی که من آمدم، خیلی پیشرفت کردم. این توضیح کاملی است و دیگر نیازی به تحلیل ندارد. تو در برهه‏ای دروازه­بان خوبی هم بودی اما به تیم ملی دعوت نمی‏شدی. چرا؟ به نظرم این مشکل فوتبال ماست. به نظر و عقیدۀ مربیان تیم ملی احترام می‏گذاشتم