اولین مسافرت به مشهد مقدس

‏‏در تاریخ 24 / 5 / 59 وقتی در سپاه اردستان شیفتم تمام شد و خواستم به ‏‎ ‎‏نهوج بروم، فرمانده سپاه مرا خواست و گفت: اگر می‌خواهی به مرخصی ‏‎ ‎‏بروی اشکال ندارد. جالب اینجا بود که من در آن زمان درخواست ‏‎ ‎‏مرخصی نکرده بودم. ناگهان به ذهنم رسید خوب است به مشهد بروم. ‏‎ ‎‏برگه مرخصی را برای تاریخ‌های 25 / 5 / 59 تا 6 / 6 / 59 پر کردم و پس از ‏‎ ‎‏امضا از سپاه خارج شده و بلافاصله به نهوج آمدم. تا تصمیم رفتن به ‏‎ ‎‏مشهد را با همسرم فاطمه در میان گذاشتم، خیلی خوشحال شد. مادرم را‏‎ ‎‏هم خبر کردیم، اعلام آمادگی نمود و از خوشحالی در پوست خود ‏‎ ‎‏نمی‌گنجید. هر سه نفرمان تا این تاریخ، به مشهد مقدس نرفته بودیم. در ‏‎ ‎‏همان موقع عباس آقا، برادر همسرم به منزل ما آمد. وقتی خبر را شنید ‏‎ ‎‏گفت: ما را هم همراه‌تان ببرید. قول می‌دهیم همسفر خوبی برای شما‏‎ ‎‏باشیم. فرزندان ایشان کوچک بودند. مسافران ما ریز و درشت، نه نفر ‏‎ ‎‏بودند. ‏

‏‏ساعت پنج بعدازظهر با پیکان استیشن به سمت تهران به راه افتادیم. ‏‎ ‎‏در تهران باربندی را از آقای علی قربانی گرفتیم و وسایل‌مان را روی آن ‏‎ ‎‏قرار دادیم. وسایل دیگر مثل قند و چای و مشک ماست و نان خشک ‏‎ ‎‏محلی را هم داخل خودرو گذاشتیم. بچه‌های عباس آقا، عقب استیشن ‏‎ ‎‏نشستند و از جاده چالوس عازم مشهد مقدس شدیم. سه روز در راه ‏‎ ‎‏بودیم. در مسیر، هر جای با صفایی که می‌دیدیم، توقف می‌کردیم. روز ‏‎ ‎‏چهارم هنگام نماز صبح گنبد و بارگاه امام هشتم را از دور دیدم و به ‏‎ ‎
‏‎

‏‎