اهالی مومن جماران از برکت امام و ارادتی که به ایشان داشتند مشکلات زیادی را متحمل می‌شدند. این یک واقعیت مسلم بود که آنها در خانه
کتابتشنه و دریاصفحه 47
خودشان بودند و ما وارد بر آنها شده و برایشان محدودیت‌هایی ایجاد کرده بودیم. این مردم خوب ما ضوابط حاکم از سوی ما تازه‌واردها را تحمل می‌کردند. در آن زمان نیروی هوایی ارتش که مسئولیت پدافندهای منطقه را به عهده داشت بیشتر از نیروی سرباز وظیفه استفاده می‌کرد. جماران یک منطقه بسته بین این همه نیرو بود که آنها را در خود جای داده بود. آنها رفت و آمد مردم سرتاسر کشور را به بیت امام و به ویژه مردم کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس که هدایا و وجوهاتی داشتند را بدون هیچ مشکل و یا برخوردی تحمل می‌کردند. خدا می‌داند در جماران آرامش خاصی ایجاد شده بود که پاسداران اعزامی و اهالی محل نقش بسزایی در برقراری آن داشتند و از هیچ کمکی دریغ نمی‌کردند. آن وقت مرسوم نبود کسی بگوید کار دارم و یا وقت ندارم بیشتر بمانم یا اگر ماندم به من اضافه کار بدهید. به نیروهایی که یک سال در جماران خدمت می‌کردند در آخر هر سال هزار تومان به عنوان عیدی به افراد متاهل و پانصد تومان به افراد مجرد می‌دادند.
کتابتشنه و دریاصفحه 48