خاطراتی از حضرت امام

امام هرگز به پناهگاه نرفتند

‏در موشک‌باران‌ها و بمب‌باران‌های هوایی عراق در تهران نزدیک‌ترین ‏‎ ‎‏جایی که موشک عجیبی به زمین اصابت کرد در جلوی کاخ نیاوران و ‏‎ ‎‏میدان نیاوران بود که فاصله چندانی با ما نداشت. در این زمان خبر یافتیم ‏‎ ‎‏حضرت امام وقتی صدای هواپیماها را شنیده بودند به حیاط منزل آمده و ‏‎ ‎‏با آرامش خاصی به آسمان نگاه می‌کردند. وقتی به معظمٌ‌له پیشنهاد شد ‏‎ ‎‏اجازه بدهند برای حفظ جانشان پناهگاهی در منزل‌شان ساخته شود ‏‎ ‎‏فرمودند: شما بروید و برای امنیت مردم تهران فکری بکنید. برای ‏‎ ‎‏ملاقاتی‌ها، مدارس، عموم مردم، در محله‌های پر تجمع فکر کنید من هم ‏‎ ‎‏مثل همه مردم. ‏

‏در زمان نخست‌وزیری جناب آقای مهندس میرحسین موسوی شبانه ‏‎ ‎‏جلسه‌ای برقرار و در این زمینه تقسیم کار شد. جناب آقای مهندس ‏‎ ‎‏بور بور پذیرفت برای مدارس جنوب تهران پناهگاه بسازد که بودجه آن ‏‎ ‎‏هم از طریق جهاد سازندگی و مردم تأمین شود برای جماران هم ‏‎ ‎‏تصمیماتی گرفته شد و دستوراتی صادر گردید و بنده را مسئول پیگیری ‏‎ ‎‏ساخت و ساز پناهگاه کردند. در دو مدرسه و یک پارک با کمک ارتش ‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی و وزارت دفاع از دیوارهای بتنی پیش‌ساخته برای ‏‎ ‎‏ساخت پناهگاه استفاده کردیم. برای رهگذران و دو مدرسه میدان ‏‎ ‎‏جماران دیوار آجری با سقف بتنی به وسیله لودر زیر زمین طراحی شد ‏‎ ‎‏جالب این که هیچ‌وقت مردم به این پناهگاه‌ها اعتنایی نکرده و به داخل ‏‎ ‎‏آنها نرفتند. تا جایی که اطلاع دارم، امام عزیز هم، هیچ‌وقت از پناهگاهی ‏‎ ‎‏که برایشان ساخته شد، استفاده نکردند.‏

کتابتشنه و دریاصفحه 113