کسب تکلیف از امام در باره تفتیش بدنی نزدیکان ایشان

‏‏این وضع به سختی ادامه داشت. بالاخره بنا شد نظر امام را در این مورد ‏‎ ‎‏جویا شویم که آیا لازم است همه بازرسی شوند. مدتی کوتاه کار به ‏‎ ‎‏همین روال پیش رفت. کم‌کم تکلیف بازرسی اعضای درجه یک منزل ‏‎ ‎‏امام معلوم شد. تکلیف گروه اول که شخصیت‌های مهم کشوری که بین ‏‎ ‎‏سه تا چهار نفر بودند هم مشخص شد. چند نفر از علمای بزرگ کشور ‏‎ ‎‏و تعدادی انگشت‌شمار از ائمه جمعه هم در لیست قرار گرفتند. کار ‏‎ ‎‏داشت روال خودش را پیدا می‌کرد. سعی ما بر این بود که دلخوری افراد ‏‎ ‎‏از تفتیش بدنی آنها کم شود و همه تکلیف خودشان را حفظ جان امام ‏‎ ‎‏بدانند. اکثریت به این کار راضی بودند که بازرسی شوند تا مبادا مخالفت ‏‎ ‎‏و عکس‌العمل منفی آنها نسبت به این کار باعث لطمه به موضوع ‏‎ ‎‏حفاظت امام بشود. انصافا نزدیکان به امام در این زمینه به خوبی ما را ‏‎ ‎‏همراهی کردند، ما هم کوتاه نیامدیم چون مساله ساده نبود. منافقین سعی ‏‎ ‎‏داشتند هر طوری شده به بیت امام نفوذ کنند. گزارش‌ها و خبرهای غیر ‏‎ ‎‏موثق زیادی در این رابطه به ما می‌رسید که بنا به دلایل امنیتی، مصلحتی ‏‎ ‎‏به ذکر آنها نمی‌بینم. شهادت شهید بهشتی و یارانش و نیز شهادت شهید ‏‎ ‎
‏‎

‏‎