خدمت شبانه روزی در خدمت امام

‏‏کار ما در جماران به طور شبانه‌روزی بود. گاهی به غیر از روزهای ‏‎ ‎‏معمولی، روزهای جمعه و اعیاد را هم تا پاسی از شب سر کار بودیم. ‏‎ ‎‏آماده‌باش‌های ما دقیقاً همانند آماده‌باش‌های زمان جنگ بود. گاهی یک ‏‎ ‎‏شب در میان و گاهی دو شب در میان در مرکز فرماندهی به عنوان ‏‎ ‎‏مسئول شب می‌ماندیم. بی‌سیم‌ها یکسره روشن بود. هر شب اطلاعات از ‏‎ ‎‏طریق بی‌سیم رد و بدل می‌شد پاسخگویی به تلفن‌ها و پست‌هایی که ‏‎ ‎‏تلفن داخلی داشتند مستمر بود. تلفن‌ها مدام زنگ می‌خورد. هنوز گوشی ‏‎ ‎‏یک تلفن را به زمین نگذاشته بودیم که زنگ تلفن بعدی به صدا در ‏‎ ‎‏می‌آمد زنگ می‌خورد. این کار هر چند خسته کننده بود اما لذت هم ‏‎ ‎‏داشت. نمی‌دانستیم این همه انرژی از کجا می‌آید که با وجود آن همه ‏‎ ‎‏کار کسی خسته نمی‌شود.‏

‏‎