چند صندلی اضافه شد

‏‏در مورد بند دوم، امام موافقت کردند چند عدد صندلی معمولی از دفتر ‏‎ ‎‏بیاورند و در اتاق کار ایشان بگذارند. در مورد بند سوم هم قرار شد ‏‎ ‎‏ملاقات در ساعت هشت صبح انجام شود.‏

‏‏حدود ساعت هفت‌و‌نیم صبح، دوستان وزارت امور خارجه به ما ‏‎ ‎‏اعلام کردند وزیر امور خارجه شوروی از خیابان نیاوران به سمت ‏‎ ‎‏جماران حرکت کرده است. به آنها گفتیم: شما خیلی زود حرکت ‏‎ ‎‏کرده‌اید. گفتند: چاره‌ای نیست حرکت کرده است و برگرداندن او دیگر ‏‎ ‎‏میسر نیست. آنها می‌گفتند: احتمالاً حدود بیست دقیقه زودتر از وقت ‏‎ ‎‏مقرر به جماران می‌رسند. همین‌طور هم شد. آنها توانستند با ماشین از ‏‎ ‎‏لابه‌لای جمعیت تا مقابل حسینیه بیایند. راننده آنها که ایرانی بود می‌گفت ‏‎ ‎‏خیلی سخت توانستم از میان مسیرها و مردم بگذرم. وقتی وزیر از ماشین ‏‎ ‎‏پیاده شد، من بودم و آقای کیانی از مسئولین سپاه. هنوز از وزارت امور ‏‎ ‎‏خارجه هم کسی نیامده بود. وزیر دست محکمی به ما دو نفر داد. او را ‏‎ ‎‏به سمت اتاق ملاقات راهنمایی کردیم. وقتی جلوی اتاق امام رسیدیم با ‏‎ ‎‏ایماء و اشاره به او فهماندیم باید کفش‌هایش را از پا در بیاورد. زود ‏‎ ‎‏متوجه مساله شد و کفش‌هایش را در آورد. بدون تردید این اولین باری ‏‎ ‎
‏‎

‏‎