کتاب امر به معروف و نهی از منکر
این دو از والاترین و شریف ترین واجبات می باشند و به وسیلۀ این دو، واجبات برپا می شود، و وجوبشان از ضروریات دین است و منکر وجوبشان در صورت توجه به لازمۀ انکار و ملتزم شدن به آن از کفار می باشد. و در کتاب عزیز (قـرآن) و احادیث شریفه با زبان های مختلف بر آن ها ترغیب شده است. خداوند متعال می فرماید: «و باید از شما امتی باشند که دعوت به خیر نمایند و امر به معروف و نهی از منکر کنند، و آنان همان رستگارانند». و خداوند متعال می فرماید: «شما بهترین امتی هستید که برای مردم پدیدار شده اید؛ امر به معروف و نهی از منکر می کنید و به خدا ایمان می آورید» و آیاتی دیگر. و از حضرت رضا علیه السلام است که: «رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلممی فرمود: وقتی امت من امر به معروف و نهی از منکر را بر عهدۀ یکدیگر بگذارند و خود شانه خالی کنند، پس اعلان به رویارویی با خداوند می نمایند». و از پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم است که: «حقیقتاً خدای عزّوجلّ نسبت به مؤمن ضعیفی که دین ندارد، بغض دارد. پس گفته شد: مؤمن ضعیفی که دین ندارد، چه کسی است؟ فرمود: کسی است که نهی از منکر نمی کند» و از پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلماست که فرمود: «مادامی که امت من امر به معروف و نهی از منکر می کنند و بر نیکی کمک می نمایند، در خیر می باشند. پس وقتی چنین نکردند، برکت ها از آنان سلب می شود و بعضی از آن ها بر بعضی دیگر مسلط می شوند و برای آن ها یاوری نیست نه در زمین و نه در آسمان» و از امیرالمؤمنین علیه السلاماست که خطبه خواند و ستایش خدا را نمود و بر او ثنا فرستاد سپس فرمود: «اما بعد، همانا از پیشینیان، کسانی که هلاک شدند، تنها وقتی بود که گناهان را انجام
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 525
می دادند و ربّانیون و احبار، آنان را از این کار، نهی نمی کردند و به درستی که آنان چون در معاصی، به آخرین درجه رسیدند و ربّانیون و احبار، آنان را از این کار منع ننمودند، عقوبت ها بر آنان نازل شد، پس امر به معروف کنید و نهی از منکر بنمایید و بدانید که امر به معروف و نهی از منکر هرگز اجلی را نزدیک نمی کنند و رزقی را قطع نمی نمایند»، تا آخر حدیث. و از ابوجعفر (امام محمّد باقر) علیه السلام است که فرمود: «در آخر الزمان گروهی هستند که در میان آنان از دسته ای ریاکار پیروی می شود که قرآن خواندن و عبادت کردن را به خود می بندند تازه به دوران رسیدگانی بی خردند، نه امر به معروف را واجب می شمارند و نه نهی از منکر را، مگر زمانی که از ضرر آن آسوده خاطر باشند به دنبال آن هستند که برای خودشان رخصتی بیابند و عذری پیدا کنند ـ سپس فرمود ـ : و اگر نماز به دیگر کارهایی که با اموالشان و یا با بدن هایشان انجام می دهند ضرر می رسانید حتماً نماز را ترک می کردند همان گونه که بالاترین و شریف ترین واجبات (یعنی امر به معروف و نهی از منکر) را ترک کردند، همانا امر به معروف و نهی از منکر واجب بزرگی است که با آن واجبات برپا می شود. در آن جا غضب خدای عزّوجلّ به مرحله کمال می رسد و خداوند همه را با عقابش فرا می گیرد، پس نیکان در خانۀ بدان و کودکان در خانۀ بزرگ ترها نابود می شوند». و از محمّد بن مسلم (روایت) است که گفت: «حضرت امام صادق علیه السلام به شیعیان نوشت که: باید حتماً سالمندان و خردمندان شما به نادانان و ریاست طلبان توجهی بکنند (امر به معروف و نهی از منکر کنند) و یا آن که لعنت من حتماً به همۀ شما خواهد رسید». و احادیث دیگری از این قبیل.
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 526