گفتاری دربارۀ طواف
طواف اوّلین واجبات عمره است و آن عبارت از هفت بار گشتن دور کعبۀ معظّمه است، با تفصیل و شرایطی که می آید. و طواف رکن است که ترک عمدی آن تا وقت فوت آن، عمره را باطل می کند چه حکم را بداند یا نداند، و وقت فوت آن وقتی است که برای آوردن آن و آوردن سایر اعمال عمره و رسیدن به وقوف عرفات وقت تنگ باشد.
مسأله 1 ـ برای کسی که عمداً عمره اش را باطل کرده است احتیاط (واجب) آن است که حج افراد و بعد از آن عمره به جا آورد و در سال آینده حج بیاورد.
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 488
مسأله 2 ـ اگر سهواً طواف را ترک کند واجب است هر وقتی که برایش ممکن شود آن را بیاورد. و اگر به محلش برگشته و برایش ممکن است که بدون مشقّت به مکه برگردد واجب است برگردد وگرنه برای انجام طواف باید نایب بگیرد.
مسأله 3 ـ اگر به خاطر بیماری و مانند آن توانایی بر طواف نداشته باشد چنانچه ممکن باشد که او را طواف بدهند ولو به این که او را روی تخت بگذارند واجب است و مراعات چیزهایی که در طواف معتبر است به قدر امکان واجب است وگرنه (اگر طواف دادنش ممکن نباشد) باید از طرف او نایب گرفته شود.
مسأله 4 ـ اگر قبل از طواف، سعی نماید احتیاط (واجب) آن است که بعد از طواف سعی را اعاده نماید. و اگر نماز را بر طواف مقدم داشته است باید آن را بعد از طواف اعاده نماید.
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 489