گفتاری دربارۀ احکام میقات ها
مسأله 1 ـ احرام قبل از میقات ها جایز نیست و منعقد نمی شود و عبور از آن ها با حالت احرام کفایت نمی کند، بلکه باید در میقات، احرام را انشاء (با نیّت ایجاد) نماید و از این مطلب، دو مورد استثنا می شود:
اوّلی از آن ها: وقتی است که محرم شدن قبل از میقات را نـذر کرده باشد، زیرا این نذر جایز و صحیح است و عمل به آن واجب است و تجدید کردن احرام در میقات واجب نیست و لازم نیست که از آن عبور کند، و احتیاط آن است که مکان را معیّن کند؛ بنا بر این نذر احرام بستن قبل از میقات بدون آن که جا را تعیین بکند بنابر احتیاط (واجب) صحیح نیست. و اگر در تعیین بین دو مکان مردد باشد، بعید نیست که صحیح باشد به این که بگوید: برای خدا برعهدۀ من است که احرام ببندم یا از کوفه یا از بصره، اگرچه احتیاط (مستحب) خلاف آن است. و بین این که احرام برای حج واجب یا مستحب و یا برای عمرۀ مفرده باشد فرقی نمی کند، البته اگر برای حج یا عمرۀ تمتع باشد شرط است که در ماه های حج باشد.
مسأله 2 ـ اگر نذر کند و عمداً یا از روی فراموشی نذرش را مخالفت کند و از همان جا (که تعیین کرده) محرم نشود در صورتی که از میقات احرام ببندد احرامش باطل نیست، و اگر عمداً مخالفت نذرش را کرده دادن کفّاره بر او لازم است.
دوم آن ها: جایی است که بخواهد به عمرۀ ماه رجب برسد و بترسد که اگر احرام را تا میقات تأخیر بیندازد عمرۀ رجبیّه فوت شود؛ بنا بر این محرم شدن قبل از میقات جایز است و برایش عمرۀ ماه رجب محسوب می شود اگرچه بقیۀ اعمال را در ماه شعبان بیاورد
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 468
و اولی و احوط آن است که در میقات آن را تجدید نماید، چنان که احتیاط (مستحب) آن است که تا آخر وقت تأخیر بیندازد؛ اگرچه ظاهر این است که اگر بداند که در صورت تأخیر تا میقات، به عمره نمی رسد، محرم شدن قبل از ضیق وقت، جایز باشد. و ظاهر این است که بین عمرۀ مستحبی و واجب و نذری و مانند آن در این مورد، فرقی نیست.
مسأله 3 ـ تأخیر انداختن احرام از میقات جایز نیست، بنا بر این برای کسی که ارادۀ حج یا عمره یا داخل شدن مکه را دارد، جایز نیست که بدون احرام از میقات اختیاراً بگذرد، بلکه احتیاط (واجب) آن است که از محاذات میقات هم نگذرد اگرچه در جلویش میقات دیگری باشد، پس اگر از میقات محرم نشود واجب است به میقات برگردد، بلکه احتیاط (واجب) آن است که برگردد اگرچه جلویش میقات دیگری (هم) باشد. و اما اگر تصمیم انجام مناسک و یا داخل شدن مکه را ندارد به این که در خارج مکه کاری داشته باشد بر او احرام واجب نیست اگرچه در حرم باشد.
مسأله 4 ـ اگر احرام را از میقات از روی علم و عمد تأخیر بیندازد و به خاطر تنگی وقت یا عذر دیگری نتواند به میقات برگردد و میقات دیگری جلویش نباشد، احرام و حجش باطل است و واجب است در صورتی که مستطیع باشد در سال آینده حج را به جا آورد و اگر مستطیع نباشد بر او واجب نیست اگرچه به جهت ترک احرام، گناه کرده است.
مسأله 5 ـ اگر مریض باشد و نتواند لباسش را بکند و دو جامه را بپوشد، نیّت کردن و لبیک گفتن برای او کافی است و وقتی عذرش برطرف شد باید لباسش را بکند و دو جامه را بپوشد و بر او واجب نیست که به میقات برگردد.
مسأله 6 ـ اگر برای انشاء اصل احرام در میقات به علت بیماری یا بیهوشی و مانند این ها، عذر داشته باشد، و از میقات بگذرد سپس عذرش برطرف شود، در صورت تمکن واجب است به میقات برگردد، وگرنه از همان جا که هست محرم می شود، و احتیاط (مستحب) آن است که به قدر امکان به طرف میقات برگردد؛ اگرچه اقوی آن است که واجب نیست. البته اگر در حرم است باید در صورت امکان به خارج حرم رود و اگر ممکن نیست از همان جا که هست محرم می شود. و اولی و احوط آن است که به مقدار
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 469
امکان به سمت بیرون حرم برگردد. و همچنین است حال، اگر احرام را به خاطر فراموشی یا ندانستن حکم یا موضوع ترک کرده باشد. و همچنین است حال، اگر قصد انجام مناسک و وارد شدن به مکه را نداشته باشد و از میقات بگذرد سپس تصمیم به آن بگیرد، پس این شخص به تفصیلی که گذشت، باید به میقات برگردد. و اگر احرام را فراموش کند و تا آخر اعمال عمره یادش نیاید و نتواند که جبران نماید احتیاط (مستحب) آن است که عمره اش باطل است اگرچه صحت آن بعید نیست و اگر تا آخر اعمال حج یادش نیامد عمره و حجش صحیح است.
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 470