کتاب حجّ

کتاب حجّ

‏حجّ از ارکان دین است و ترک آن از گناهان کبیره است و حج بر هر کسی که دارای‏‎ ‎‏شرایط آینده باشد، واجب است.‏

مسأله 1 ـ‏ حج در اصل شرع مقدّس در طول عمر جز یک مرتبه واجب نیست، و‏‎ ‎‏وجوب آن با تحقّق شرایطش فوری است؛ به این معنی که در همان سال اول استطاعت‏‎ ‎‏باید به آن اقدام نماید و تأخیر آن جایز نیست و اگر در آن سال، آن را ترک نمود باید در‏‎ ‎‏سال دوم استطاعت بیاورد، و به همین منوال.‏

مسأله 2 ـ‏ بعد از پیدا شدن استطاعت، اگر چنانچه رسیدن به حج بر مقدماتی از قبیل‏‎ ‎‏مسافرت و فراهم نمودن اسباب آن متوقف باشد، تحصیل آن ها به صورتی که در همان‏‎ ‎‏سال به حج برسد، واجب است. و اگر چنانچه رفقای سفر (کاروان ها) متعدد باشند و‏‎ ‎‏توانایی طی راه را به طوری که با هر کدام از آن ها باشد به حج برسد، داشته باشد در‏‎ ‎‏انتخاب هر یک از آن ها مخیّر است، و بهتر آن است کاروانی را انتخاب نماید که از جهت‏‎ ‎‏سلامت و رسیدنش به حج مطمئن تر باشد، و اگر تنها یک کاروان یافت شود و برای‏‎ ‎‏شخص هیچ محذوری در رفتن با آنان نباشد، تأخیر انداختن جایز نیست، مگر این که‏‎ ‎‏اطمینان داشته باشد که کاروان دیگری پیدا می شود.‏

مسأله 3 ـ‏ در مسألۀ قبل، اگر با کاروان اول در صورتی که کاروان ها متعدد بودند راهی‏‎ ‎‏نشد و یا در صورتی که فقط یک کاروان بود و با آن نرفت و به خاطر همین تأخیر انداختن،‏‎ ‎‏رفتن به حج ممکن نشد و یا آن که به حج نرسید، وجوب حج بر او استقرار پیدا می کند؛‏‎ ‎

ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 419
‏اگرچه گناهکار نباشد. البته اگر معلوم شود که اگر با آن کاروان ها هم حرکت می کرد به حج‏‎ ‎‏نمی رسید، استقرار پیدا نمی کند، بلکه اگر رسیدن به حج (در صورت حرکت با آن ها)‏‎ ‎‏معلوم نشود حکم به استقرار وجوب حج نمی شود.‏

‎ ‎

ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 420