نماز عید فطر و عید قربان
و این نماز با حضور امام علیه السلام و باز بودن دستش و گرد آمدن بقیّۀ شرایط واجب است و در زمان غیبت (حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه) مستحب است و احتیاط (واجب) آن است که در زمان غیبت به صورت فرادا خوانده شود، و جماعت خواندن آن به قصد رجاء ـ نه به قصد این که شرعاً وارد شده است ـ مانعی ندارد. و وقت آن از طلوع خورشید تا زوال (ظهر شرعی) است و اگر فوت شود قضا ندارد. و این نماز دو رکعت است؛ در هر یک از دو رکعت، حمد و سوره ای می خواند و افضل آن است که در رکعت اول، سورۀ «شمس» و در رکعت دوم، سورۀ «غاشیه» یا در رکعت اول سورۀ «اعلی» و در رکعت دوم، سورۀ «شمس» بخواند و بعد از سوره در رکعت اول، پنج تکبیر و پنج قنوت است که بعد از هر تکبیر یک قنوت است و در رکعت دوم، چهار تکبیر و چهار قنوت است که بعد از هر تکبیر یک قنوت است و در قنوت، هر ذکر و دعایی مانند سایر نمازها کفایت می کند و اگر در قنوت به امید ثواب دعایی را که معروف است بخواند، مانعی ندارد و خوب است و دعا این است:
«اَللهمَّ اَهْلَ الْکِبْرِیاءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوی وَالْمَغْفِرَةِ، اَسأَلُکَ بِحَقِّ هذَا الْیَوْمِ الَّذی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عیداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّی الله ُ عَلَیْهِ وَالِهِ ذُخْراً وَشَرَفاً وَکَرَامَةً وَمَزِیداً اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنِی فی کُلِّ خَیْرٍ اَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنِی مِنْ کُلِّ سُوءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ. اَللهمَّ اِنِّی اَسْأَلُکَ خَیْرَ ما سَأَلَکَ بِهِ عِبادُکَ الصَّالِحُونَ
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 273
وَاَعُوذُ بِکَ مِمّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُکَ الْمُخْلَصُونَ». و اگر رجاءً به جماعت بخواند، دو خطبه بعد از آن رجاءً به جا می آورد و ترک این خطبه ها در زمان غیبت، جایز است. و در این نماز، بلند خواندن برای امام یا کسی که فرادا می خواند، مستحب است و بلند کردن دست ها در حال تکبیرها و در صحرا خواندن آن به جز در مکه مستحب است. و زیر سقف خواندن آن مکروه است.
مسأله 1 ـ امام در این نماز ـ مانند سایر نمازهای جماعت ـ غیر از قرائت را به عهده نمی گیرد.
مسأله 2 ـ اگر در تکبیرها یا قنوت ها شک کند و در محل آن باشد، باید بنا را بر کمتر بگذارد.
مسأله 3 ـ اگر چیزی که موجب سجدۀ سهو می شود در این نماز به جا آورد، احتیاط آن است که سجدۀ سهو را به قصد رجاء به جا آورد، اگرچه واجب نبودن آن در صورت مستحب بودن نماز عید (مثل زمان غیبت) خالی از قوّت نیست. و همچنین است حال در قضای تشهد و سجده ای که فراموش شده باشند.
مسأله 4 ـ در این نماز، اذان و اقامه نیست. البته مستحب است که مؤذن سه مرتبه بگوید: «الصلاة».
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 274