امام گرچه از این گروه حمایت نکردند ولی به ملاحظه مسلمانان مبارز ایران و حمایت علمای بزرگ از آنان، علیه آنها نیز اقدامی نکردند. هنگامی که در سال 1354 ـ ظاهراً در شهریور ماه ـ اعلامیه ارتقای ایدئولوژیک سازمان منتشر شد و در آن اعلام شد که سازمان مجاهدین خلق یک سازمان مارکسیستی ـ لنینیستی است، آب سردی بر حرارت مبارزان جوان و مسلمانان پرشور و انقلابی ریخته شد. شدت ضربه به حدی بود که ممکن بود دگرگونی های عظیمی را در صحنه مبارزات چه به لحاظ کیفی و چه از باب کمّی باعث گردد.
قبل از آنکه اعلامیه مجاهدین در سطح وسیعی در ایران و اروپا انتشار یابد، دکتر چمران از لبنان ما را در جریان این امر قرار داده بود بلافاصله سران اتحادیه و جوانان رده های بالاتر سازمان را در نشستی اضطراری فراخواندیم و طرح ریختن یک پادزهر را در تشکیلات وابسته به اتحادیه فراهم آوریم، به طوری که افراد اتحادیه به هنگام اعلام رسمی خبر تحول ایدئولوژیک سازمان مجاهدین خلق، قدرت رو در رویی با آن و نیز مبارزه با شبهات و هوچی گری های چپ ها و کمونیست ها را از قبل فراهم کرده و حتی در پاره ای از شهرهای دانشجویی، خود آنان زودتر از هر کس آن را به دیگران اعلام کردند. در صفحات پیشین شرح کامل این مطلب را آورده ام.
رژیم تصور می کرد با این شکست ضربه اساسی را بر پیکر جنبش اسلامی وارد آورده است. در حالی که از مراحل پیشرفته جنبش در سه محور یاد شده بی اطلاع بود، حربه های تبلیغاتی خود را بر «مارکسیست های اسلامی» متوجه کرد.
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 1صفحه 291