اهمیت و نقش عزاداری در احیای اسلام و مکتب سیدالشهدا

اهمیت و نقش عزاداری در احیای اسلام  و مکتب سیدالشهدا

‏ ‏

‏همه باید بدانیم که آنچه موجب وحدت بین مسلمین است این مراسم‏‎ ‎‏سیاسی است که حافظ ملّیت مسلمین، بویژه شیعیان ائمۀ اثنی عشر‏‎ ‎‏ـ علیهم صلوات الله و سلم ـ ‏‏[‏‏است‏‏]‏‏.(104)‏

‏ ‏

*  *  *

‏ ‏

‏سفارش اکید ائمۀ مسلمین ـ علیهم السلام ـ بر اقامۀ عزای سید مظلومان تا‏‎ ‎‏آخر ابد و فریاد مظلومیت آل بیت رسول الله ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ‏‎ ‎‏ظالمیت بنی امیه ـ علیهم لعنة الله ـ با آنکه بنی امیه منقرض شده اند، فریاد‏‎ ‎‏مظلوم بر سر ظالم است. و این پرخاش و فریاد باید زنده بماند و برکاتش‏‎ ‎‏امروز در ایران در جنگ با یزیدیان واضح و ملموس است.(105)‏

16 / 5 / 65

*  *  *

‏ ‏

‏خدای عالم چون دید بنای دین را ماجراجویان صدر اول متزلزل کردند و‏‎ ‎‏جز چند نفر معدودی به جا نماند حسین بن علی را برانگیخت و با‏‎ ‎‏جانفشانی و فداکاری ملت را بیدار کرد و ثوابهای بسیار برای عزاداران او‏‎ ‎‏مقرر کرد تا مردم را بیدار نگه دارند و نگذارند اساس کربلا که پایه اش بر‏‎ ‎‏بنیان کندن پایه های ظلم و جور و سوق مردم به توحید و معدلت بود کهنه‏‎ ‎‏شود با این حال لازم است که برای عزاداری که شالوده اش بر این اساس‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 75
‏ریخته شده چنین ثوابهایی مقرر شود که مردم با هر فشار و سختی هم‏‎ ‎‏هست از آن دست برندارند وگرنه با سرعت برق زحمتهای حسین بن‏‎ ‎‏علی را هم پایمال می کردند که به پایمال کردن آن زحمتهای پیغمبر اسلام‏‎ ‎‏و کوششهایی که برای تأسیس اساس تشیع کرده بود بکلی پایمال می شد‏‎ ‎‏پس فرضاً که مزدهایی را که خدا می دهد در مقابل سودی باشد که از‏‎ ‎‏عمل به دست می آید سودی که از این عمل به دست آمده و می آید بقای‏‎ ‎‏دین حق و اساس تشیع است که سعادت دنیا و آخرت جهانیان بسته به آن‏‎ ‎‏است و با نظر به وضعیت شیعه در آن زمان و فشارهای گوناگون از‏‎ ‎‏مخالفان علی بن ابیطالب به پیروان او قیمت این عمل بیش از آنست که به‏‎ ‎‏تصور ما درآید و خدای جهان برای آنها ثوابها و مزدهایی تهیه فرموده که‏‎ ‎‏هیچ چشمی ندیده و گوشی نشنیده و این کمال عدالت است.(106)‏

‏ ‏

*  *  *

‏ ‏

‏این خون سیدالشهداست که خونهای همۀ ملتهای اسلامی را به جوش‏‎ ‎‏می آورد و این دسته جات عزیز عاشوراست که مردم را به هیجان می آورد‏‎ ‎‏و برای اسلام و برای حفظ مقاصد اسلامی مهیا می کند. در این امر،‏‎ ‎‏سستی نباید کرد.(107)‏

4 / 8 / 60 

*  *  *

‏ ‏

‏حق پیروز است. حق پیروز است. منتها ما رمز پیروزی را باید پیدا بکنیم‏‎ ‎‏که رمز پیروزی ما چه بوده است. و رمز بقای شیعه در این طول زمان ـ از‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 76
‏زمان امیرالمؤمنین ـ سلام الله علیه ـ تا حالا ـ در زمانهایی که شیعه‏‎ ‎‏جمعیتش کم بوده است، ناچیز بوده است. حالا ـ الحمدلله ـ زیاد است. اما‏‎ ‎‏آن وقت کم بوده. نه اینکه زیاد در مقابل دیگران. باید ببینیم رمز بقای این‏‎ ‎‏مذهب و بقای ممالک اسلامی، ممالک شیعی چه بوده است. ما باید آن‏‎ ‎‏رمز را حفظش بکنیم. یکی از رمزهای بزرگی که بالاترین رمز است، قضیۀ‏‎ ‎‏سیدالشهداست. ... باید این رمز را حفظ بکنیم. این مجالسی که در طول‏‎ ‎‏تاریخ برپا بوده است و با دستور ائمه ـ علیهم السلام ـ این مجالس بوده‏‎ ‎‏است، خیال نکنند بعضی از این جوانهای ما که این مجالس، مجالسی بوده‏‎ ‎‏است که گریه در آن بوده است؛ حالا ما باید گریه دیگر نکنیم. این یک‏‎ ‎‏اشتباه است که می کنند.(108)‏

29 / 8 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏اساسی که همه چیز را تا حالا نگه داشته، اوست. پیغمبر هم فرمود که أنَا‏‎ ‎‏مِْن حُسَینٍ یعنی دیانت را او نگه می دارد، و این فداکاری دیانت اسلام را‏‎ ‎‏نگه داشته است، و ما باید نگهش داریم. این جوانها توجه ندارند، البته‏‎ ‎‏یک دسته اند ‏‏[‏‏که‏‏]‏‏ تزریق به اینها شده از ‏‏[‏‏طرف‏‏]‏‏ اشخاصی که می خواهند‏‎ ‎‏نباشد، این اساس ‏‏[‏‏نباشد‏‏]‏‏ می خواهند روضه را از بین ببرند، روضه‏‎ ‎‏نخوانید دیگر! روضه خوانی نکنید دیگر؛ صحبت کنید. اینها نمی دانند که‏‎ ‎‏روضه خوانی است که عواطف مردم را همچو تهییج می کند که برای همه‏‎ ‎‏چیز حاضرند. وقتی مردم دیدند که سیدالشهدا جوانهایش را آنطور قطعه‏‎ ‎‏قطعه کردند و آنطور جوانهای خودش را داد، برای مردم آسان می شود که‏‎ ‎‏جوان بدهند. و با این حس شهادت دوستی این معنی را ملت ما پیش برد.‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 77
‏و رمز همین معنایی بود که از کربلا منعکس شد به همۀ جهاتی که ما‏‎ ‎‏داشتیم، به همۀ ملت ما؛ و همه آرزوی شهادت می کردند؛ همان شهادتی‏‎ ‎‏که سیدش سیدالشهدا بود. اینها نمی فهمند که اینهاست که نگه داشته‏‎ ‎‏است. آنهایی که می فهمند تزریق می کنند و دیگران را گول می زنند.(109)‏

4 / 7 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏روضۀ سیدالشهدا برای حفظ مکتب سیدالشهدا است. آن کسانی که‏‎ ‎‏می گویند روضۀ سیدالشهدا را نخوانید اصلاً نمی فهمند مکتب‏‎ ‎‏سیدالشهدا چه بوده و نمی دانند یعنی چه؛ نمی دانند این گریه ها و این‏‎ ‎‏روضه ها حفظ کرده این مکتب را. الآن هزار و چهار صد سال است که با‏‎ ‎‏این منبرها و با این روضه ها و با این مصیبتها و با این سینه زنیها ما را حفظ‏‎ ‎‏کرده اند؛ تا حالا آورده اند اسلام را. این عده از جوانهایی که اینطور نیستند‏‎ ‎‏که سوء نیت داشته باشند خیال می کنند حالا باید ما حرف روز بزنیم!‏‎ ‎‏حرف سیدالشهدا حرف روز است، همیشه حرف روز است، همیشه‏‎ ‎‏حرف روز را سیدالشهدا آورده است دست ماها داده و سیدالشهدا را این‏‎ ‎‏گریه ها حفظ کرده است و مکتبش را، این مصیبتها و داد و قالها حفظ‏‎ ‎‏کرده؛ این سینه زنیها و این دستجات، و عرض می کنم اینها حفظ کرده. اگر‏‎ ‎‏فقط مقدّسی بود و توی اتاق و توی خانه می نشست برای خودش و هی‏‎ ‎‏زیارت عاشورا می خواند و تسبیح می گرداند، نمانده بود چیزی، هیاهو‏‎ ‎‏می خواهد.‏

‏     هر مکتبی هیاهو می خواهد، باید پایش سینه بزنند، هر مکتبی تا پایش‏‎ ‎‏سینه زن نباشد، تا پایش گریه کن نباشد، تا پایش توی سر و سینه زدن‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 78
‏نباشد، حفظ نمی شود. اینها اشتباه می کنند، بچه اند اینها! نمی دانند که این‏‎ ‎‏نقش روحانیت و نقش اهل منبر چی هست در اسلام، خودتان هم شاید‏‎ ‎‏خیلی ندانید! این نقش یک نقشی است که اسلام را همیشه زنده نگه‏‎ ‎‏داشته، آن گُلی است که هی آب به آن می دهند زنده نگه داشته، این‏‎ ‎‏گریه ها زنده نگه داشته مکتب سیدالشهدا را؛ این ذکر مصیبتها زنده نگه‏‎ ‎‏داشته مکتب سیدالشهدا را. ما باید برای یک شهیدی که از دستمان‏‎ ‎‏می رود عَلَم بپا کنیم، نوحه خوانی کنیم ، گریه کنیم؛ فریاد کنیم. دیگران‏‎ ‎‏می کنند، دیگران فریاد می زنند وقتی یکی از آنها کشته بشود. فرض کنید‏‎ ‎‏که از یک حزبی یکی کشته بشود، میتینگها می دهند؛ فریادها می کنند. این‏‎ ‎‏یک میتینگ و فریادی است برای احیای مکتب سیدالشهدا. و اینها ملتفت‏‎ ‎‏نیستند. توجه ندارند به مسائل.‏

‏     همین گریه ها نگه داشته این مکتب را تا اینجا و همین نوحه سرایی ها،‏‎ ‎‏همینهاست که ما را زنده نگه داشته، همینهاست که این نهضت را پیش‏‎ ‎‏برده، اگر سیدالشهدا نبود، این نهضت هم پیش نمی برد، سیدالشهدا همه‏‎ ‎‏جا هست: کُلُّ أرضٍ کربلا. همه جا محضر سیدالشهدا است، همۀ منبرها‏‎ ‎‏محضر سیدالشهدا است، همۀ محرابها از سیدالشهدااست. ... امام حسین‏‎ ‎‏نجات داد اسلام را. ما برای یک آدمی که نجات داده اسلام را و رفته کشته‏‎ ‎‏شده هی سکوت کنیم؟ ما هر روز باید گریه کنیم، ما هر روز باید منبر‏‎ ‎‏برویم برای حفظ این مکتب، برای حفظ این نهضتها؛ این نهضتها مرهون‏‎ ‎‏امام حسین ـ سلام الله علیه ـ هست.(110)‏

 17 / 4 / 58 

*  *  *

‏ ‏


کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 79
‏از این هماهنگ تر چی؟ شما در کجا سراغ دارید که ملتی این طور‏‎ ‎‏هماهنگ بشود؟ کی اینها را هماهنگ کرده؟ اینها را سیدالشهدا هماهنگ‏‎ ‎‏کرده است. در تمام کشورهای اسلامی، ملتهای اسلامی در روز عاشورا و‏‎ ‎‏تاسوعا و مثلاً بیست و هشتم و ... این دستجات با آن عظمت ـ البته جهات‏‎ ‎‏غیرشرعی اش باید حساب بشود، باید جهات شرعی محفوظ بماند ـ این‏‎ ‎‏دستجات با آن عظمت، با آن محتوا همه جا ‏‏[‏‏راه می افتند‏‏]‏‏ کی می تواند‏‎ ‎‏یک چنین اجتماعی درست کند؟ در کجای عالم شما سراغ دارید که این‏‎ ‎‏مردم این طور هماهنگ باشند. بری هندوستان همین بساط. بری پاکستان‏‎ ‎‏همین بساط. بری اندونزی همین بساط. بری عراق همین بساط. بری‏‎ ‎‏افغانستان. هر جا بری همین بساط. کی اینها را هماهنگ کرده؟ این‏‎ ‎‏هماهنگی را از دست ندهید.(111)‏

29 / 8 / 58

*  *  *

‏ ‏

‏در این مجالس عزا و سوگواری و نوحه سرایی برای سید مظلومان و‏‎ ‎‏اظهار مظلومیت؛ یک کسی که برای خدا و برای رضای او جان خودش‏‎ ‎‏و دوستان و اولاد خودش را فدا کرده است، اینطور ساخته جوانانی را‏‎ ‎‏که می روند در جبهه ها و شهادت را می خواهند و افتخار به شهادت‏‎ ‎‏می کنند و اگر شهادت نصیبشان نشود متأثر می شوند و آنطور مادران را‏‎ ‎‏می سازد که جوانهای خودشان را از دست می دهند و باز می گویند باز هم‏‎ ‎‏یکی دو تا داریم. این مجالس عزای سیدالشهداست و مجالس دعا و‏‎ ‎‏دعای کمیل و سایر ادعیه است که می سازد این جمعیت را اینطور، و‏‎ ‎‏اساس را اسلام از اول بنا کرده است به طوری که با همین ایده و با همین‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 80
‏برنامه به پیش برود.(112)‏

31 / 3 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏حالا یک دسته ای آمده اند می گویند که نه، دیگر روضه نخوانید!‏‎ ‎‏نمی فهمند اینها که روضه یعنی چه. اینها ماهیت این عزاداری را نمی دانند‏‎ ‎‏چیست. نمی دانند که این نهضت امام حسین آمده تا اینجا، تا این نهضت را‏‎ ‎‏درست کرده.‏

‏     این تابع، این یک شعاعی است از آن نهضت. نمی دانند که گریه کردن‏‎ ‎‏بر عزای امام حسین، زنده نگه داشتن نهضت، و زنده نگه داشتن همین‏‎ ‎‏معنا‏‏[‏‏ست‏‎ ‎‏]‏‏که یک جمعیت کمی در مقابل یک امپراتوری بزرگ ایستاد.‏‎ ‎‏مقابل یک امپراتوری بزرگ ایستاد و «نه» گفت؛ هر روز باید در هر جا این‏‎ ‎‏«نه» محفوظ بماند. و این مجالسی که هست مجالسی است که دنبال همین‏‎ ‎‏است که این «نه» را محفوظ بدارد. بچه ها و جوانهای ما خیال نکنند که‏‎ ‎‏مسأله، مسأله «ملتِ گریه» است! این را دیگران القا کردند به شماها که‏‎ ‎‏بگویید «ملتِ گریه»! آنها از همین گریه ها می ترسند، برای اینکه گریه ای‏‎ ‎‏است که گریه بر مظلوم است؛ فریاد مقابل ظالم است. دسته هایی که‏‎ ‎‏بیرون می آیند، مقابل ظالم هستند؛ قیام کرده اند.(113)‏

30 / 7 / 58 

*  *  *

‏ ‏


کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 81
‏در آن وقت،‏‎[1]‎‏ یکی از حرفها که هی رایج بود، می گفتند: «ملتِ گریه»؛‏‎ ‎‏برای اینکه مجالس روضه را از دستشان بگیرند. اینکه همۀ مجالس روضه‏‎ ‎‏را آن وقت تعطیل کردند، آن هم به دست کسی که خودش در مجالس‏‎ ‎‏روضه می رفت و آن بازیها را در می آورد، قضیۀ مجلس روضه بود یا از‏‎ ‎‏مجلس روضه آنها یک چیز دیگر می فهمیدند و آن را می خواستند از بین‏‎ ‎‏ببرند؟ قضیۀ عمامه و کلاه بود یا از عمامه یک چیز دیگری آنها‏‎ ‎‏می فهمیدند و روی آن میزان عمامه را با آن مخالفت می کردند؟ آنها‏‎ ‎‏فهمیده بودند که از این عمامه یک کاری می آید که نمی گذارد اینها این را‏‎ ‎‏که می خواهند، عمل کنند و از این مجالس عزاداری یک کاری می آید که‏‎ ‎‏نمی گذارد اینها کارشان را انجام بدهند.‏

‏     وقتی یک ملت در ماه محرم، سرتاسر یک مملکت، یک مطلب را‏‎ ‎‏می گویند، شما انگیزه این گریه و این اجتماع در مجالس روضه را خیال‏‎ ‎‏نکنید که فقط این است که ما گریه کنیم برای سیدالشهدا. نه سیدالشهدا‏‎ ‎‏احتیاج به این گریه ها دارد و نه این گریه ها خودش ـ فی نفسه ـ کاری از آن‏‎ ‎‏می آید، لکن این مجلسها مردم را همچو مجتمع می کنند و یک وجهه‏‎ ‎‏می دهند، سی میلیون، سی و پنج میلیون جمعیت در دو ماه محرّم و‏‎ ‎‏خصوصاً دهۀ عاشورا، یک وجهه، طرف یک راه می روند. اینها را در این‏‎ ‎‏ماه محرّم، خطبا و علما در سرتاسر کشور می توانند بسیج کنند برای یک‏‎ ‎‏مسأله. این جنبۀ سیاسی این مجالس بالاتر از همۀ جنبه های دیگری که‏‎ ‎‏هست.(114)‏

14 / 8 / 59 


کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 82
‏اینها می بینند که این مجالس، مجالس روضه، ذکر مصایب مظلوم و ذکر‏‎ ‎‏جنایات ظالم، در هر عصری ‏‏[‏‏مظلومان را‏‏]‏‏ مقابل ظالم قرار می دهد. اینها‏‎ ‎‏ملتفت نیستند که اینها خدمت دارند می کنند به این کشور؛ خدمت دارند‏‎ ‎‏می کنند به اسلام.‏

‏     توجه ندارند جوانهای ما! بازی این بزرگها را نخورید. اینها‏‎ ‎‏خیانتکاراند! اینهایی که تزریق می کنند به شما «ملت گریه»، «ملت گریه»،‏‎ ‎‏اینها خیانت می کنند. بزرگهایشان و اربابهایشان از این گریه ها می ترسند؛‏‎ ‎‏دلیلش این است که رضاخان آمد همۀ اینها را برد از بین، و مأمور بود.‏‎ ‎‏دلیلش این است که رضاخان آخرش که رفت، انگلستان در رادیوی دهلی‏‎ ‎‏اعلام کرد که ما این را آوردیم، حالا هم بردیم! درست هم می گفتند.‏‎ ‎‏آورده بودند برای سرکوب کردن اسلام، و یکی از راههایش همین بود که‏‎ ‎‏این مجالس را از دست شما بگیرند. جوانهای ما خیال نکنند که دارند یک‏‎ ‎‏خدمتی می کنند می روند توی مجلس اگر صحبت عزا بشود، می گویند نه،‏‎ ‎‏این را نگو، غلط است این حرف، باید این را بگوید، باید این ظلمها را‏‎ ‎‏بگوید، تا مردم بفهمند که چه گذشته آن وقت؛ و باید هر روز این کار‏‎ ‎‏بشود. این جنبۀ سیاسی دارد؛ جنبۀ اجتماعی دارد.(115)‏

30 / 7 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏در دفعۀ اول که مرا از قم گرفتند و بردند، در بین راه بعضی از این‏‎ ‎‏مأمورینی که بودند در آن اتومبیل من، می گفت که ما که آمدیم سراغ شما،‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 83
‏از این چادرهایی‏‎[2]‎‏ که در قم بود، می ترسیدیم که مبادا اینها مطلع بشوند‏‎ ‎‏و ما نتوانیم انجام وظیفه کنیم. اینها که هیچ، قدرتهای بزرگ از این چادرها‏‎ ‎‏می ترسند. قدرتهای بزرگ از این سازمانی که بدون اینکه دست واحدی‏‎ ‎‏در کار باشد که آنها را مجتمع کند، خود به خود ملت را به هم‏‎ ‎‏جوشانده اند در سراسر یک کشور، کشور پهناور، در ایام عاشورا و در دو‏‎ ‎‏ماه محرم و صفر و در ماه مبارک، ‏‏[‏‏می ترسند‏‏]‏‏. این مجالس است که مردم‏‎ ‎‏را دور هم جمع کرده است. و اگر یک مطلبی بخواهد برای اسلام خدمتی‏‎ ‎‏بکند و شخصی بخواهد که مطلبی را بگوید، سرتاسر کشور به واسطۀ‏‎ ‎‏همین گویندگان و خطبا و ائمۀ جمعه و جماعت یکدفعه منتشر می شود و‏‎ ‎‏اجتماع مردم در تحت این بیرق الهی، این بیرق حسینی، اسباب این‏‎ ‎‏می شود که سازمان داده شده باشد. اگر قدرتهای بزرگ در منطقه های‏‎ ‎‏خودشان بخواهند که یک اجتماعی ایجاد کنند، با فعالیتهای زیادی که‏‎ ‎‏شاید چند روز یا چند دهه می کنند، در یک شهری، یک عده ـ فرض کنید ـ‏‎ ‎‏صدهزار نفری، پنجاه هزار نفری با خرجهای زیاد و زحمتهای زیاد‏‎ ‎‏مجتمع می شوند و به قول آن کسی که می خواهد صحبت کند، گوش‏‎ ‎‏می دهند. لکن شما می بینید که برای خاطر همین مجالسی که مردم را به‏‎ ‎‏هم پیوند داده است، این مجالس عزایی که مردم را به هم جوش داده‏‎ ‎‏است، به مجرد اینکه یک مطلبی پیش می آید، در یک شهر نه، در‏‎ ‎‏سرتاسر کشور، تمام قشرهای مردم و عزاداران حضرت سیدالشهدا‏‎ ‎‏مجتمع می شوند و احتیاج به اینکه زیاد زحمت کشیده بشود و تبلیغات‏
کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 84
‏بشود ندارد؛ با یک کلمه، وقتی مردم ببینند که این کلمه از حلقوم‏‎ ‎‏سیدالشهدا ـ سلام الله علیه ـ بیرون می آید همه با هم مجتمع‏‎ ‎‏می شوند.(116)‏

31 / 3 / 61 

*  *  *

‎ ‎

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 85

  • )) در زمان سلطنت رضاخان پهلوی.
  • )) مقصود خیمه هایی است که برای عزاداری امام حسین ـ علیه السلام ـ در محرّم بر پا می شود.