قیام عاشورا، اسوه آزادگان (کلّ یوم عاشورا و کلّ ارض کربلا)

‏ ‏

قیام عاشورا، اسوه آزادگان  (کلّ یوم عاشورا و کلّ ارض کربلا)

‏ ‏

‏حضرت سیدالشهدا ـ سلام الله علیه ـ به همه آموخت که در مقابل ظلم،‏‎ ‎‏در مقابل ستم، در مقابل حکومت جائر چه باید کرد. با اینکه از‏‎ ‎‏اول می دانست که در این راه که می رود، راهی است که باید همۀ‏‎ ‎‏اصحاب خودش و خانوادۀ خودش را فدا کند و این عزیزان اسلام را‏‎ ‎‏برای اسلام قربانی کند، لکن عاقبتش را هم می دانست. اگر نبود‏‎ ‎‏این نهضت؛ نهضت حسین ـ علیه السلام ـ یزید و اتباع یزید اسلام را‏‎ ‎‏وارونه به مردم نشان می دادند. و از اول، اینها اعتقاد به اسلام نداشتند‏‎ ‎‏و نسبت به اولیای اسلام حقد و حسد داشتند. سیدالشهدا با این‏‎ ‎‏فداکاری که کرد، علاوه بر اینکه آنها را به شکست رساند و اندکی‏‎ ‎‏که گذشت، مردم متوجه شدند که چه غائله ای و چه مصیبتی وارد شد.‏‎ ‎‏و همین مصیبت موجب به هم خوردن اوضاع بنی امیه شد، علاوه بر‏‎ ‎‏این، در طول تاریخ آموخت به همه که راه همین است. از قلّت‏‎ ‎‏عدد نترسید، عدد، کار پیش نمی برد، کیفیت اعداد، کیفیت جهاد،‏‎ ‎‏اعدای مقابل اعدا، آن است که کار را پیش می برد. افراد ممکن‏‎ ‎‏است خیلی زیاد باشند، لکن در کیفیت ناقص باشند یا پوچ. و افراد‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 57
‏ممکن است کم باشند، لکن در کیفیت توانا باشند و سرافراز.(74)‏

25 / 7 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏امام مسلمین به ما آموخت که در حالی که ستمگر زمان بر مسلمین‏‎ ‎‏حکومت جائرانه می کند، در مقابل او اگر چه قوای شما ناهماهنگ باشد‏‎ ‎‏بپاخیزید و استنکار کنید و اگر کیان اسلام را در خطر دیدید، فداکاری کنید‏‎ ‎‏و خون نثار نمایید.(75)‏

1 / 9 / 57 

*  *  *

‏ ‏

‏حضرت سیدالشهدا از کار خودش به ما تعلیم کرد که در میدان وضع باید‏‎ ‎‏چه جور باشد و در خارج میدان وضع چه جور باشد و باید آنهایی که اهل‏‎ ‎‏مبارزۀ مسلحانه هستند چه جور مبارزه بکنند، و باید آنهایی که در پشت‏‎ ‎‏جبهه هستند چطور تبلیغ بکنند. کیفیت مبارزه را، کیفیت اینکه مبارزه بین‏‎ ‎‏یک جمعیت کم با جمعیت زیاد باید چطور باشد، کیفیت اینکه قیام در‏‎ ‎‏مقابل یک حکومت قلدری که همه جا را در دست دارد، با یک عدۀ‏‎ ‎‏معدود باید چطور باشد، اینها چیزهایی است که حضرت سیدالشهدا به‏‎ ‎‏ملت آموخته است و اهل بیت بزرگوار او و فرزند عالیمقدار او هم فهماند‏‎ ‎‏که بعد از اینکه آن مصیبت واقع شد، باید چه کرد. باید تسلیم شد؟ باید‏‎ ‎‏تخفیف در مجاهده قائل شد؟ یا باید همانطوری که زینب ـ سلام الله علیها‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 58
‏ـ در دنبالۀ  آن مصیبت بزرگی که تُصَغَّرُ عِنْدَهُ الْمَصٰائِبُ،‏‎[1]‎‏ ایستاد و در‏‎ ‎‏مقابل کفر و در مقابل زندقه صحبت کرد و هر جا موقع شد، مطلب را بیان‏‎ ‎‏کرد و حضرت علی بن الحسین ـ سلام الله علیه ـ با آن حال نقاهت،‏‎ ‎‏آنطوری که شایسته است تبلیغ کرد.(76)‏

25 / 7 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏سیدالشهدا و اصحاب او و اهل بیت او آموختند تکلیف را: فداکاری در‏‎ ‎‏میدان، تبلیغ در خارج میدان. همان مقداری که فداکاری حضرت ارزش‏‎ ‎‏پیش خدای تبارک و تعالی دارد و در پیشبرد نهضت حسین ـ سلام الله علیه‏‎ ‎‏ـ کمک کرده است، خطبه های حضرت سجاد و حضرت زینب هم به‏‎ ‎‏همان مقدار یا قریب آن مقدار تأثیر داشته است. ‏

‏     آنها به ما فهماندند که در مقابل جائر، در مقابل حکومت جور، نباید‏‎ ‎‏زنها بترسند و نباید مردها بترسند. در مقابل یزید، حضرت زینب ـ‏‎ ‎‏سلام الله علیها ـ ایستاد و آن را همچو تحقیر کرد که بنی امیه در عمرشان‏‎ ‎‏همچو تحقیری نشنیده بودند،‏‎[2]‎‏ و صحبتهایی که در بین راه و در کوفه و‏‎ ‎‏در شام و اینها کردند و منبری که حضرت سجاد ـ سلام الله علیه ـ رفت‏‎[3]‎‎ ‎‏و واضح کرد به اینکه قضیه، قضیۀ مقابلۀ غیر حق با حق نیست؛ یعنی، ما‏‎ ‎‏را بد معرفی کرده اند؛ سیدالشهدا را می خواستند معرفی کنند که یک‏‎ ‎

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 59
‏آدمی است که در مقابل حکومت وقت، خلیفۀ رسول الله ایستاده است.‏‎ ‎‏حضرت سجاد این مطلب را در حضور جمع فاش کرد و حضرت زینب‏‎ ‎‏هم. ‏

‏     تکلیف ماها را حضرت سیدالشهدا معلوم کرده است: در میدان جنگ‏‎ ‎‏از قلّت عدد نترسید، از شهادت نترسید. هر مقدار که عظمت داشته باشد‏‎ ‎‏مقصود و ایدۀ انسان، به همان مقدار باید تحمل زحمت بکند.(77)‏

25 / 7 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏امام حسین با عدۀ کم همه چیزش را فدای اسلام کرد؛ مقابل یک‏‎ ‎‏امپراتوری بزرگ ایستاد و «نه» گفت.(78)‏

30 / 7 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏در حالی که شهادت حضرت سیدالشهدا از همه خسارت ها بالاتر بود‏‎ ‎‏ولی چون او می دانست که چه می کند و کجا می رود و هدفش چیست،‏‎ ‎‏فداکاری کرد و شهید شد و ما هم باید روی آن فداکاری ها حساب کنیم که‏‎ ‎‏سیدالشهدا چه کرد و چه بساط ظلمی را به هم زد و ما هم چه‏‎ ‎‏کرده ایم!(79)‏

22 / 7 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏سیدالشهدا ـ سلام الله علیه ـ وقتی می بیند که یک حاکم ظالمی،‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 60
‏جائری، در بین مردم دارد حکومت می کند، تصریح می کند حضرت‏‎ ‎‏که اگر کسی ببیند که یک حاکم جائری در بین مردم حکومت می کند،‏‎ ‎‏ظلم دارد به مردم می کند، باید مقابلش بایستد و جلوگیری کند هر قدر‏‎ ‎‏که می تواند؛ با چند نفر، با چندین نفر، که در مقابل آن لشکر و بساط،‏‎ ‎‏هیچ نبود. لکن تکلیف اینطور می دانست که باید قیام بکند و خونش‏‎ ‎‏را بدهد تا اینکه این ملت را اصلاح کند، تا اینکه این عَلَم یزید را‏‎ ‎‏بخواباند و همین طور هم کرد و تمام شد. خونش را داد و خون‏‎ ‎‏پسرهایش را داد و اولادش را داد و همه چیزهای خودش را داد در راه،‏‎ ‎‏برای اسلام. مگر خون ما رنگینتر از خون سیدالشهداست؟ ما چرا بترسیم‏‎ ‎‏از اینکه خون بدهیم یا از اینکه جان می دهیم؟ آنها هم در ... سلطان‏‎ ‎‏جائری که می گفت: مسلمانم، مسلمانی یزید هم مثل مسلمانی شاه بود؛‏‎ ‎‏اگر بهتر نبود بدتر نبود لکن چون با ملت آنطورمی کرد و مردی بود متعدی‏‎ ‎‏و ظالم، و ملت را می خواست زیر بار اطاعت خودش بی جهت ببرد،‏‎ ‎‏سیدالشهدا لازم می بیند که سلطان جائر را سراغش برود ولو اینکه جان‏‎ ‎‏بدهد.(80)‏

3 / 8 / 57 

*  *  *

‏ ‏

‏دستور است. آن دستور عمل امام حسین ـ سلام الله علیه ـ دستور است‏‎ ‎‏برای همه: کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا؛ وَ کُلُّ أَرْضٍ کَرْبَلاء دستور است به اینکه هر‏‎ ‎‏روز و در هر جا باید همان نهضت را ادامه بدهید، همان برنامه را.‏

‏     امام حسین با عدۀ کم همه چیزش را فدای اسلام کرد؛ مقابل یک‏‎ ‎‏امپراتوری بزرگ ایستاد و «نه» گفت؛ هر روز باید در هر جا این «نه»‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 61
‏محفوظ بماند.(81)‏

30 / 7 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏این کلمۀ «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ أَرْضٍ کَرْبَلاٰء» یک کلمۀ بزرگی است که‏‎ ‎‏اشتباهی می فهمند. آنها خیال می کنند که یعنی هر روز باید گریه کرد! لکن‏‎ ‎‏این محتوایش غیر از این است. کربلا چه کرد، ارض کربلا در روز عاشورا‏‎ ‎‏چه نقشی را بازی کرد، همۀ زمینها باید آنطور باشند. نقش کربلا این بود‏‎ ‎‏که سیدالشهدا ـ سلام الله علیه ـ با چند نفر جمعیت و عدد معدود، آمدند‏‎ ‎‏کربلا و ایستادند در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار. در مقابل‏‎ ‎‏امپراتور زمان ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند، لکن ظلم را قبول‏‎ ‎‏نکردند، و شکست دادند یزید را. همه جا باید اینطور باشد. همه روز هم‏‎ ‎‏باید اینطور باشد. همه روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز‏‎ ‎‏روز عاشوراست و ما باید مقابل ظلم بایستیم؛ و همین جا هم کربلاست و‏‎ ‎‏باید نقش کربلا را ما پیاده کنیم، انحصار به یک زمین نداشته؛ انحصار به‏‎ ‎‏یک افراد نداشته. قضیۀ کربلا منحصر به یک جمعیت هفتاد و چند نفری‏‎ ‎‏و یک زمین کربلا نبوده. همۀ زمینها باید این نقشه را اجرا کنند، و همۀ‏‎ ‎‏روزها غفلت نکنند. ملتها باید غفلت نکنند از اینکه همیشه باید مقابل‏‎ ‎‏ظلم باشند.(82)‏

4 / 7 / 58

*  *  *

‏ ‏

‏ناراحت و نگران نشوید، مضطرب نگردید، ترس و هراس را از خود دور‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 62
‏کنید. شما پیرو پیشوایانی هستید که در برابر مصایب و فجایعْ صبر و‏‎ ‎‏استقامت کردند، که آنچه ما امروز می بینیم نسبت به آن چیزی نیست.‏‎ ‎‏پیشوایان بزرگوار ما، حوادثی چون روز عاشورا و شب یازدهم محرم را‏‎ ‎‏پشت سر گذاشته اند و در راه دین خدا یک چنان مصایبی را تحمل‏‎ ‎‏کرده اند. شما امروز چه می گویید؟ از چه می ترسید؟ برای چه مضطربید؟‏‎ ‎‏عیب است برای کسانی که ادعای پیروی از حضرت امیر ـ علیه السلام ـ و‏‎ ‎‏امام حسین  علیه السلام ـ را دارند، در برابر این نوع اعمال رسوا و‏‎ ‎‏فضاحت آمیز دستگاه حاکمه، خود را ببازند.(83)‏

2 / 1 / 42

*  *  *

‏ ‏

‏نهضت 12 محرّم (15 خرداد) در مقابل کاخ ظلم شاه و اجانب به پیروی از‏‎ ‎‏نهضت مقدس حسینی چنان سازنده و کوبنده بود که مردانی مجاهد و‏‎ ‎‏بیدار و فداکار تحویل جامعه داد که با تحرک و فداکاری روزگار را بر‏‎ ‎‏ستمکاران و خائنان سیاه نمودند، و ملت بزرگ را چنان هوشیار و متحرک‏‎ ‎‏و پیوسته کرد که خواب را از چشم بیگانه و بیگانه پرستان ربود و‏‎ ‎‏حوزه های علمیه و دانشگاهها و بازارها را به صورت دژ مدافع از‏‎ ‎‏عدالتخواهی و از اسلام و مذهب مقدس در آورد.(84)‏

2 / 11 / 56 

*  *  *

‏ ‏

‏امروز مطلب مهم است. از مهماتی است که جان باید پایش داد. همان‏‎ ‎‏مهمی است که سیدالشهدا جانش را داد برایش، همان مهمی است که‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 63
‏پیغمبر اسلام بیست و سه سال زحمت برایش کشید، همان مهمی است که‏‎ ‎‏حضرت امیر ـ سلام الله علیه ـ هجده ماه با معاویه جنگ کرد در صورتی که‏‎ ‎‏معاویه دعوی اسلام می کرد... برای اینکه یک سلطان جائر بود، برای‏‎ ‎‏اینکه یک دستگاه جائر بود، باید به زمینش بزند. آنقدر از اصحاب‏‎ ‎‏بزرگوارش را به کشتن داد، آنقدر از آنها را هم کشت؛ برای چه؟ برای‏‎ ‎‏اینکه اقامۀ حق بکند، اقامۀ عدل بکند.(85)‏

13 / 11 / 57 

*  *  *

‏ ‏

‏ما که از سیدالشهدا بالاتر نیستیم؛ آن وظیفه اش را عمل کرد، کشته هم‏‎ ‎‏شد.(86)‏

29 / 1 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏خاطرۀ تلخ 17 شهریور 57 و خاطره تلخ روزهای بزرگی که بر امت‏‎ ‎‏گذشت میوۀ شیرین سرنگونی کاخهای استبداد و استکبار و جایگزینی‏‎ ‎‏پرچم جمهوری عدل اسلامی را به بار آورد. مگر نه آن است که دستور‏‎ ‎‏آموزندۀ «کُلُّ یَومٍ عاشُورا و کُلُّ أَرضٍ کَربَلا» باید سرمشق امت اسلامی‏‎ ‎‏باشد. قیام همگانی در هر روز و در هر سرزمین، عاشورا قیام‏‎ ‎‏عدالتخواهان، با عددی قلیل و ایمانی و عشقی بزرگ، در مقابل ستمگران‏‎ ‎‏کاخ نشین و مستکبران غارتگر بود و دستور آن است که این برنامه‏‎ ‎‏سرلوحۀ زندگی است در هرروز و در هر سرزمین. روزهایی که بر ما‏‎ ‎‏گذشت عاشورای مکرر بود و میدانها و خیابانها و کوی و برزنهایی که‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 64
‏خون فرزندان اسلام در آن ریخت، کربلای مکرر. و این دستور آموزنده،‏‎ ‎‏تکلیفی است و مژده ای. تکلیف از آن جهت که مستضعفان، اگر چه با‏‎ ‎‏عده ای قلیل، علیه مستکبران، گرچه با ساز و برگ مجهز و قدرت شیطانی‏‎ ‎‏عظیم، مأمورند چونان سرور شهیدان قیام کنند. و مژده که شهیدان ما را در‏‎ ‎‏شمار شهیدان کربلا قرار داده است؛ و مژده که شهادت رمز پیروزی‏‎ ‎‏است. 17 شهریور، مکرر عاشورا و میدان شهدا، مکررِ کربلا و شهدای‏‎ ‎‏ما، مکررِ شهدای کربلا و مخالفان ملت ما، مکررِ یزید و وابستگان او‏‎ ‎‏هستند. کربلا کاخ ستمگری را با خون درهم کوبید؛ و کربلای ما کاخ‏‎ ‎‏سلطنت شیطانی را فرو ریخت. اکنون وقت آن است که ما که وارثان این‏‎ ‎‏خونها هستیم و بازماندگان جوانان و شهدای به خون خفته هستیم از‏‎ ‎‏پای ننشینیم تا فداکاری آنان را به ثمر برسانیم و با ارادۀ مصمم و مشت‏‎ ‎‏محکم، بقایای رژیم ستمکار و توطئه گران جیره خوار شرق و غرب را در‏‎ ‎‏زیر پای شهدای فضیلت دفن کنیم.(87)‏

16 / 6 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏ملت عظیم الشأن در سالروز شوم این فاجعۀ انفجارآمیزی که مصادف با‏‎ ‎‏15 خرداد 42 بود با الهام از عاشورا آن قیام کوبنده را به بار آورد. اگر‏‎ ‎‏عاشورا و گرمی و شور انفجاری آن نبود، معلوم نبود چنین قیامی بدون‏‎ ‎‏سابقه و سازماندهی واقع می شد. واقعۀ عظیم عاشورا از 61 هجری تا‏‎ ‎‏خرداد 61 و از آن تا قیام عالَمی بقیة الله ـ ارواحنالمقدمه الفداء ـ در هر‏‎ ‎‏مقطع انقلاب ساز است.(88)‏

15 / 3 / 61 


کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 65
‏الآن هم می بینید که در جبهه ها وقتی که نشان می دهند آنها را، همه با‏‎ ‎‏عشق امام حسین است که دارند جبهه ها را گرم نگه می دارند.(89)‏

25 / 7 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏اکنون ملت ما دریافته است که: «کُلُّ یَومٍ عٰاشُورا وَ کُلُّ اَرْضٍ کَرْبَلا».‏‎ ‎‏مجالس حال و دعای اینان شب عاشوراهای اصحاب سیدالشهدا را در‏‎ ‎‏دل زنده می کند.(90)‏

10 / 1 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏امام حسین ـ علیه السلام ـ با خون خود اسلام را زنده کرده، شما به تبعیت‏‎ ‎‏از او انقلاب و اسلام را ضمانت نمایید.(91)‏

26 / 2 / 62

*  *  *

‏ ‏

‏ما در عین حالی که جوانهای بسیار لایق خودمان را، مردان کاردان‏‎ ‎‏خودمان را از دست دادیم، لکن آن چیزی که به دست آوردیم ارزش اش‏‎ ‎‏بیشتر از این معانی است. آنی است که سیدالشهدا ـ سلام الله علیه ـ زن و‏‎ ‎‏فرزند خودش را فدای او کرده، آنی است که رسول الله ـ صلی الله علیه‏‎ ‎‏وآله وسلم ـ زندگانی خودش را در راه او صرف کرد، و ائمه معصومین ما‏‎ ‎‏در راه او آن همه رنج دیدند.(92)‏

 1 / 8 / 62 

‎ ‎

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 66

  • )) مصیبتهای دیگر در کنار آن کوچکند.
  • )) ر. ک. سیدبن طاوس؛ اللهوف علی قتل الطفوف؛ ص 181؛ ابو منصور طبرسی؛ همچنین با اندکی اختلاف در: احتجاج؛ ج 2، ص 34ـ36.
  • )) ر.ک. عمادالدین طبری؛ کامل بهایی؛  ص 300 ـ 301.