دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشورا

علل و عوامل قیام امام حسین(ع) با تکیه بر تاریخ، روایات و کلام امام خمینی(س)

علل و عوامل قیام امام حسین(ع) با تکیه بر تاریخ،

روایات و کلام امام خمینی(س)

‏ ‏

‏دکتر غلامرضا رحمدل‏

‏ ‏

‏      با نگاهی ژرف به فلسفۀ قیام عاشورا، خواهیم دید که سال 60 هجری آبستن سلسله انحرافات و بدعتهایی بود که بعد از رحلت پیامبراکرم(ص) به تدریج شکل گرفت. اساسی ترین این انحرافات اجتماعی و حکومتی، به زمان خلیفۀ سوم باز می گردد. ‏

‏     انحراف در نحوۀ گزینش نیرو، تجمل گرایی و فرهنگ کاخ نشینی و رشد طبقه ای ثروتمند با ثروتهای افسانه ای و بکارگیری افراد بدسابقه و سیاه نامه و مبادرت به حذف نیروهای خوش نام و دلسوز، از جمله: ابوذر غفاری، مالک اشتر، عمار یاسر، مقداد و ابن مسعود، از جملۀ این تغییر مسیرهای اساسی آن دوره بود که سرانجام به هلاکت عثمان انجامید. ‏

‏      پس از عثمان، امام علی(ع) در شرایطی حکومت را در دست گرفت که شیرازۀ امور اقتصادی و اجتماعی از هم پاشیده و شرایط بحرانی خاصی به وجود آمده بود. ایشان عملاً با سه طبقه و قشر روبرو بود که هر سه در زمان خلفای سه گانه و در اثر سیاستهای ایشان پا به عرصۀ وجود گذاشته بودند.  ‏

‏      اولین طبقه، متمولین و سرمایه سالارانی بودند که با جعل قوانین غیرمشروع اقتصادی توسط خلفا، به داراییهای اضافه ای دست یافته بودند و بعدها جنگ جمل را به ایشان تحمیل کردند. ‏

‏     دومین گروه، کارگزاران قدرت طلبی بودند که در رأس آنها معاویه بود که جهت ‏


دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشوراچکیده مقالاتصفحه 74
‏منافع شخصی خود جنگ صفین را علیه امام (ع) تدارک دید. این دسته نیز عملاً توسط خلفای پیشین نصب ‏‏و‏‏ مبسوط الید شده بودند. ‏

‏     سومین طبقه نیز متهجرین مقدس نمایی بودند که خوارج را تشکیل می دادند و موجب جنگ نهروان شدند. ‏

‏     در نهایت، پس از شهادت امیرالمؤمنین(ع) و نرمش انقلابی و آگاهانۀ امام حسن (ع)، معاویه خلیفۀ بی رقیب مسلمین شد. در این زمان، مردم به صورت انسانهایی بی تفاوت، خالی ازمروت و شجاعت سیاسی، بیگانه با ارزشها، سنتها و بنیادهای مترقی و حیات بخش صدر اسلام، عافیت طلب و محافظه کار در آمده بودند. در چنین شرایطی است که ولایتعهدی یزید اعلام می گردد. ‏

‏     امام حسین(ع) عهده دار مسئولیت بزرگ امامت است که در این فصل از تاریخ، دو راه بیشتر در برابر خویش ندارد. یا بماند و شاهد فروپاشی بنای اسلام باشد و یا برخیزد و خطوط جدید مبارزه را ترسیم کند. ‏

‏     امام(ع) جامعۀ مسلمین را در زمان یزید با این ویژگیها توصیف می کند: ‏

‏     1 -  فروپاشی عدل و اشاعۀ ظلم ‏

‏     2 -  رخت برکشیدن روح آزادی و آزادگی‏

‏     3 -  منسوخ شدن جهان، وطنی بودن اسلام و شیوع ملی گرایی‏

‏     4 -  اشاعۀ منکر و رواج مفاسد اجتماعی.  ‏

‏      در این موقعیت است که امام حسین(ع) در شرایطی که تنها و بی یاور مانده است، برای آنکه اسلام بتواند سربلند کند و خاطرات شورآفرین و افتخارآمیز صدر اسلام دوباره احیا شود و جبهه ای دایمی در مقابل انحراف و تحریف گشوده گردد، قیام می کند و تمامی روزها را به عاشورا و تمامی سرزمینها را به کربلا دگرگون می سازد. ‏

‏     که فرمود: ‏

‏     «اما بعد، پس هر که به من بپیوندد به شهادت می رسد و هر که روی گرداند، به پیروزی نخواهد رسید. »  ‏

‎ ‎

دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشوراچکیده مقالاتصفحه 75