نقش امام خمینی(س) در خرافه زدای و
بازسازی فرهنگ عاشورا
حسن رهبری
بازکاوی اندیشه های بلند و زیبا و دقت نقدآمیز در گفتار و کردار صاحبدلان و وارستگان، همواره نشانگر عمق بینش و رفعت خیزش آنان در شاهراه اصلاح جوامع است.
چشم اندازی به شیوه های رسالتمندان و مصلحان، از دیرباز تا به امروز حکایت از آن دارد که «خرافه زدایی» عمده ترین سرفصل برنامۀ توسعۀ فرهنگی آنان را تشکیل داده است. اما شگفتا که در موضوع «خرافه» - با چنان اهمیتی - از جانب صاحبان کلک و خامه و کتابت، اقدام در خور توجهی صورت نگرفته است.
اگرچه از همان صدر اسلام مسئلۀ خرافه ستیزی وجود داشته است، ولی چون خرافه پذیری از بیماریهای مزمن، مسری و صعب العلاج اجتماعات بشری است، نفوذ و گسترش آن، همچنان ادامه داشته است.
مهمترین و خطرناکترین خرافات در تاریخ ادیان، آنجا شکل گرفته است که عنصر خرافات با عنصر شریعت آمیخته شده و معجون جدید اعتقادی، با رنگ و بوی مذهبی از آن تولد یافته است که پیشوایان اسلامی در مورد آن واژۀ «بدعت» را برگزیده اند.
متأسفانه چنین سرنوشتی برای قیام خونین عاشورا نیز رخ داده است، این بدعتها هم در بخش اعتقادی و کلامی آن و هم در بخش شیوه های عملی عزاداری عاشورا به وجود آمده است و حال این سؤال وجود دارد که با ابداع روشهای خرافی عزاداری بویژه از دوران صفویه تا حال، چرا علمای اسلام اکثراً در مقابل آن سکوت اختیار کرده اند ؟ و
دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشوراچکیده مقالاتصفحه 80
چرا به طور جدی با آن به مبارزه برنخاسته اند ؟
با ورود امام خمینی(س) و دیدگاه ایشان نسبت به عاشورا، عزاداریها از درون دگرگون و جنبه های اصیل تری به خود گرفته اند، اما با این وجود عواملی هستند که به شدت شیوه های خرافی را تبلیغ می کنند.
اکنون پالایش عاشورا از تحریفات و خرافات، موضوعی است که باید به صورت جدی بررسی و دنبال شود و تشکلهایی در اصلاح آنها به وجود آید، تا عوامل تحریف را بشناسند و بشناسانند.
دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشوراچکیده مقالاتصفحه 81