نقش نهضت امام حسین(ع) در احیای نماز و الگوگیری از آن
حجةالاسلام احمد عابدینی
در رابطه با نهضت امام حسین(ع) سخنان بسیار گفته شده است و هر محققی به جنبه ای از آن نهضت عظیم اشاره کرده است. بیشتر این فعالیتها در رابطه با فعالیتهای سیاسی امام(ع) و جنایتهای دستگاه بنی امیه و بی وفایی اهل کوفه بوده است و کمتر به جنبه های فرهنگی آن قیام پرداخته شده است.
یکی از جنبه های فرهنگی این قیام، احیای نماز است. این جنبه در نهضت کربلا بسیار بارز است و یکی از سرفصلهای مهم آن به حساب می آید. عمل فرهنگی، اخلاقی و عرفانی امام(ع) و اصحاب ایشان در فرصت خواستن از دشمن برای راز و نیاز و عبادت در شب عاشورا، بخشی مهم از این قیام است. به علاوه، بیان امام(ع) در ضمن این عمل که فرمودند: « خدا می داند که من نماز برای او را چقدر دوست می دارم! » تأکید بر این اهمیت است.
نماز خونین و بی نظیر امام(ع) و اصحابش در ظهر عاشورا در ادامۀ این عمل فرهنگی است. نام ابوثمامۀ صیداوی به عنوان کسی که هنگام ظهر، نماز ظهر را یادآوری کرد، نامی آشناست که به طور مداوم در مقاتل ذکر می گردد و جاودانگی یافته است.
در ارتباط با این واقعه، نکاتی را باید مورد توجه قرار داد:
1 - درخواست ابوثمامه، برای درک آخرین نماز در کنار اباعبدالله(ع) است.
2 - تکیه بر نماز در گیرودار نبرد روز عاشورا، تکیه بر جهت گیری دینی و بنیادین امام(ع) و اصحاب او و اعلامی روشنگرانه به تاریخ است.
3 - دعای امام(ع) برای ابوثمامه که: «خدا تو را از نمازگزاران قرار دهد. » نشانگر
دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشوراچکیده مقالاتصفحه 109
اهمیت و رتبۀ عالی این مقام است.
4 - نماز اول وقت، آنهم در آن شرایط دشوار، تأکید بر اهمیت آن است.
5 - در واقعۀ عاشورا، تنها به نماز ظهر اشاره شده است که بر این دلالت دارد که امام(ع) مصر بر اقامۀ نماز عصر در وقت خود بودند، نه متصل به نماز ظهر.
6 - در عزاداری روز عاشورا، در ادارات، دانشگاهها و در همه جا و همه وقت، نماز اول وقت مقدم بر دیگر اعمال است.
دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشوراچکیده مقالاتصفحه 110