امامت و حرکت حیات
استاد اعظم علایی طالقانی
حیات حرکت است و حرکت موجود منبعث از هستی مطلق است، حقیقت هستی نسبی است: از خدا نشأت گرفته و بدو باز می گردد. تحول و انقلاب وجودی، حیات معنوی و الهی است و به همین گونه است صیرورت اجتماعی، که جز از راه عمل نظام یافتۀ اجتماعی راهی به آن نیست.
در متن انقلاب انسانی و اجتماعی، پویندگان راه نیازمند اسوه ای می باشند که به عنوان پیام آور حق، معیارها را به ما نشان دهد و آنها را به مطلوب نزدیکتر گرداند و آنها را در از بین بردن موانع توانا ساخته و برای ایجاد نظمی نو آماده گرداند، بنیانگذار انقلاب عاشورا در چنین موضعی قرار دارد.
انقلاب بزرگ حسین(ع) گرچه انقلابی از هر نظر بی مانند است، لیکن بدون پیشینه و بدون عقبه نیست. این انقلاب زادۀ انقلابهای گذشته است و مظهر کاملی از بی تعهدی در قبال نظام حاکم و علایق و دلبستگیهای اسارت آور است.
حسین شهید با شهود حق، هم انقلاب و هم نیروی مخالف حق را تعریف کرد; امامت و راه وصول به حق را بر صفحۀ تاریخ نقش کرد تا آیندگان برای رهایی از بی انگیختگی و بی هویتی و ازخودبیگانگی، نگاهی به گذشته انداخته و نقش انقلاب حسین(ع) را با آیینۀ تمام نمای مظلومیت و حریت و شکوفایی استعدادهای خلیفۀ اللهی، دریابند.
دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشوراچکیده مقالاتصفحه 244