دین و سیاست از دیدگاه امام خمینی(س)
حجة الاسلام کاظم قاضی زاده
در یکی دوقرن اخیر دیدگاههای متفاوتی دربارۀ رابطۀ دین و سیاست اظهار گردیده است. بعضی اصولاً میان این دو رابطه ای نیافته و دامن دین را از سیاست مبرا پنداشته اند. عده ای سهم دین را در این زمینه تنها ارایه توصیه های اخلاقی و رهبردهای کلی ترسیم کرده اند و بعضی دین را با سیاست خاصی آمیخته دانسته اند و عده ای نیز در عمل دین خود را تابع هرگونه سیاستی کرده و نان را به نرخ روز خورده اند. طبیعی است این گروهها هر کدام تلقی خاصی از حقیقت «دین» و«سیاست» داشته ودارند و تعریف خاصی از این دو ارایه می نمایند.
حضرت امام خمینی(س) دین را با سیاست صحیح اسلامی آمیخته می دانند، چرا که سیاست اسلامی و الهی را به معنای«هدایت همه جانبۀ انسان از خاک تا خدا» تعریف می نمایند؛ دین نیز تعریف مشابهی از نظر ایشان دارد.
دو گونه سیاست دیگر که در بیان ایشان «سیاست شیطانی»و«سیاست مادی و حیوانی» نام یافته است، در دیدگاه دین مدارانۀ امام(س) یکی مطرود و دیگری غیرمطلوب است. از این روی آمیختگی دین و سیاست هرگز سبب سیاسی شدن دین نگردید.
حضرت امام(س) برای اثبات نظریۀ خویش دلایل متعددی آورده اند که مهمترین آنها برداشت از ماهیت دستورات و احکام دینی، استفاده از منش رهبران و اولیای دین و استدلال به اهتمام دین به اجرای احکام می باشد.
دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشوراچکیده مقالاتصفحه 252