پیروی از معصومین(ع)

‏‏پیروی از معصومین(ع)‏

‏‎ ‎

‏‏ ‏

‏‏اقتدا بر پیشوایان،‏‎ ‎‏نیازمند صبر بر‏‎ ‎‏مصایب‏‏ ‏

‏‏ناراحت و نگران نشوید، مضطرب نگردید، ترس و هراس را از خود دور‏‎ ‎‏کنید. شما پیرو پیشوایانی هستید که در برابر مصایب و فجایعْ صبر و‏‎ ‎‏استقامت کردند، که آنچه ما امروز می بینیم نسبت به آن چیزی نیست.‏‎ ‎‏پیشوایان بزرگوار ما، حوادثی چون روز عاشورا و شب یازدهم محرم را‏
‏‎

‎

‏‏پشت سر گذاشته اند و در راه دین خدا یک چنان مصایبی را تحمل‏‎ ‎‏کرده اند. شما امروز چه می گویید؟ از چه می ترسید؟ برای چه مضطربید؟‏‎ ‎‏عیب است برای کسانی که ادعای پیروی از حضرت امیر ـ علیه السلام ـ و‏‎ ‎‏امام حسین ـ علیه‌السلام ـ را دارند، در برابر این نوع اعمال رسوا و‏‎ ‎‏فضاحت آمیز دستگاه حاکمه، خود را ببازند. دستگاه حاکمه با ارتکاب‏‎ ‎‏این جنایت، خود را رسوا و مفتضح ساخت و ماهیت چنگیزی خود را به‏‎ ‎‏خوبی نشان داد. دستگاه جبار با دست زدن به این فاجعه، شکست و‏‎ ‎‏نابودی خود را حتمی  ساخت. ما پیروز شدیم؛ ما از خدا می خواستیم که‏‎ ‎‏این دستگاه ماهیت خود را بروز دهد و خود را رسوا کند.‏

‏‏     بزرگان اسلام ما، در راه حفظ اسلام و احکام قرآن کریم کشته شدند،‏‎ ‎‏زندان رفتند، فداکاریها کردند تا توانستند اسلام را تا به امروز حفظ کنند‏‎ ‎‏و به دست ما برسانند. امروز وظیفۀ ماست که در برابر خطراتی که متوجه‏‎ ‎‏اسلام و مسلمین می باشد، برای تحمل هرگونه ناملایمات آماده باشیم تا‏‎ ‎‏بتوانیم دست خائنین به اسلام را قطع نماییم و جلو اغراض و مطامع آنها‏‎ ‎‏را بگیریم.(326)‏

‏‏2 / 1 / 42‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏تأسی مادران شهدا‏‎ ‎‏به حضرت امیر(ع)‏

‏‏نباید ما نگران باشیم از اینکه فدایی می دهیم؛ این سیرۀ انبیا بوده است‏‎ ‎‏که این کارها را می کرده اند. انبیا، اولیا، در مقابل ظَلَمه، در مقابل‏‎ ‎‏اشخاصی که ظلم به مردم می کردند، قیام می کردند و کشته می شدند و‏‎ ‎‏کشتار می کردند و جوانهایشان را می دادند و اصحابشان را می دادند و‏‎ ‎‏مسأله ای نیست که ما حالا یک نگرانی داشته باشیم که مبادا خونْ راه‏‎ ‎‏بیفتد! باید خون راه بیفتد؛ باید یک ملتی که می خواهد خودش را نجات‏‎ ‎‏بدهد از زیربار این همه جنایات و این همه خسارات که بر او وارد شده‏
‏‎

‎

‏‏است، همین طور مجانی نمی شود که انسان به دست بیاورد. یکی از این‏‎ ‎‏مادرها ـ‌ظاهراً در بهشت زهرا ـ ایستاده و صحبت کرده که درخت آزادی‏‎ ‎‏محتاج به آبیاری است و خون پسر من یکی از چیزهایی است که آبیاری‏‎ ‎‏می کند. ما یک همچو شیرزنان داریم.‏

‏‏     احتیاج دارد اسلام به اینکه فدا بدهیم برای این اسلام. از صدر اسلام‏‎ ‎‏تا حالا چه نفوس طیبه ای فدایی شدند. حضرت امیر که جنگ کرد و در‏‎ ‎‏صفین، هجده ماه با معاویه جنگ کرد و چه قدرها، بیشتر از ده هزار نفر‏‎ ‎‏کشته دادند و کشتند، خیلی بیشتر. ... آنها هم در ... سلطان جائری که‏‎ ‎‏می گفت: مسلمانم، مسلمانی یزید هم مثل مسلمانی شاه بود؛ اگر بهتر‏‎ ‎‏نبود بدتر نبود لکن چون با ملت آنطور می کرد و مردی بود متعدی و‏‎ ‎‏ظالم، و ملت را می خواست زیر بار اطاعت خودش بی جهت ببرد،‏‎ ‎‏سیدالشهدا‏‏ء ‏‏لازم می بیند که سلطان جائر را سراغش برود ولو اینکه‏‎ ‎‏جان بدهد.(327)‏

‏‏3 / 8 / 57 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏پیروی از مکتب‏‎ ‎‏شهدای کربلا‏

‏‏شما که برای اسلام بپاخاسته اید و جان و مال نثار می کنید، در صف‏‎ ‎‏شهدای کربلا هستید؛ چرا که پیرو مکتب آنانید.(328)‏

‏‏4 / 8 / 57 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏شیعه علی(ع)،‏‎ ‎‏زنده کننده اسلام‏‏ ‏

‏‏اسلام با حماسۀ شیعه همیشه مقارن بوده است. در صدر اسلام‏‎ ‎‏امیرالمؤمنین ـ سلام الله علیه ـ بزرگمرد اسلام، بزرگمرد دنیا، با‏‎ ‎‏مجاهدات بزرگ خود اسلام را رشد داد؛ اسلام را شکوفا کرد.‏‎ ‎‏امیرالمؤمنین ـ سلام الله علیه ـ با شیعۀ بزرگوار خود در جنگهای بزرگ‏
‏‎

‎

‏‏اسلام پیشقدم بود. اولاد طاهرین او مثل سیدالشهداء ـ سلام الله علیه ـ‏‎ ‎‏که قیام و نهضت کرد و خون خود را در راه اسلام داد، یا سایر ائمۀ ما که در‏‎ ‎‏پشت پرده تقیه، اسلام را ترویج و قرآن را تأیید کردند؛ پس از آنها تنها‏‎ ‎‏طایفه ای که با جباران و با دیکتاتورهای عصر مقابله و معارضه کردند،‏‎ ‎‏همین شیعیان علی ـ علیه السلام ـ بود. قیامهای پی درپی تا عصرهای‏‎ ‎‏اخیر، باز شیعیان علی ـ علیه السلام ـ بودند که مقابل جباران ایستادند و‏‎ ‎‏قیام کردند. در عصر ما هم شما شیعیان بزرگ اسلام تنها طایفه ای‏‎ ‎‏هستید که در مقابل دیکتاتورها و در مقابل ابرقدرتها ایستادید و با مشت‏‎ ‎‏خود و با مشت فشردۀ خود بر تانکها و توپها غلبه کردید. اسلام به واسطۀ‏‎ ‎‏طایفۀ شیعه زنده است. قیامهای پی درپی شیعۀ علی ـ علیه السلام ـ‏‎ ‎‏اسلام را زنده کرده است.(329)‏

‏‏18 / 12 / 57 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏علی همه چیز‏‎ ‎‏ماست و ما تابع او‏‏ ‏

‏‏این علی همه چیز است. و همه چیز ماست. و ما همه باید تابع او باشیم.‏‎ ‎‏در عبادت، فوق همۀ عبادت کنندگان هست؛ در زهد، فوق همۀ زاهدها‏‎ ‎‏هست، در جنگ، فوق همۀ جنگجویان هست؛ در قدرت، فوق همۀ‏‎ ‎‏قدرتمندان هست. و این یک اعجوبه ای است که جمع، مابین متضاد با‏‎ ‎‏هم کرده است.(330)‏

‏‏23 / 2 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‏ ‏

‏‏پیروی از حضرت‏‎ ‎‏علی(ع) در قیام‏‏ ‏

‏‏خدای تبارک و تعالی می فرماید که من فقط یک موعظه دارم به شما: ‏‏قل‏‎ ‎‏إنمَا أعِظُکُمْ بِوٰاحِدَة‏‏. به امت بگو که فقط من یک موعظه دارم به شما، و آن‏‎ ‎‏موعظه این است که قیام کنید، و قیامْ «لله » باشد؛ «قیام لله » کنید. البته آن‏
‏‎

‎

‏‏حضرتْ قیامِ لله می فرمایند؛ و آن للهی که و آن خلوصی که برای ایشان‏‎ ‎‏هست، برای دیگران نیست لکن شیعه های بزرگوار آن حضرت هم باید‏‎ ‎‏پیروی از او بکنند در اینکه قیام کنند «لله »، برای خدا؛ که اگر قیام برای‏‎ ‎‏خدا باشد، اگر عمل برای خدا باشد اگر نهضت برای خدا باشد، شکست‏‎ ‎‏ندارد. برای اینکه آن چیزی که برای خدا هست اگر در صورت هم خیال‏‎ ‎‏بشود که شکست خورد، به حَسَب واقع شکست نخورده است.(331)‏

‏‏8 / 3 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏اقتدا به‏‎ ‎‏سیدالشهدا(ع)‏

‏‏وقتی مردم دیدند که سیدالشهداء جوانهایش را آنطور قطعه قطعه‏‎ ‎‏کردند و آنطور جوانهای خودش را داد، برای مردم آسان می شود که‏‎ ‎‏جوان بدهند. و با این حس شهادت دوستی این معنی را ملت ما‏‎ ‎‏پیش‌برد. و رمز همین معنایی بود که از کربلا منعکس شد به همۀ جهاتی‏‎ ‎‏که ما داشتیم، به همۀ ملت ما؛ و همه آرزوی شهادت می کردند؛ همان‏‎ ‎‏شهادتی که سیدش سیدالشهداء بود. اینها نمی فهمند که اینهاست که‏‎ ‎‏نگه‌داشته است. آنهایی که می فهمند تزریق می کنند و دیگران را گول‏‎ ‎‏می زنند.(332)‏

‏‏4 / 7 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏پیروی از‏‎ ‎‏رسول اکرم(ص)‏

‏‏در فداکاری‏

‏‏من به همۀ شهدایی که در راه اسلام، جان خودشان را فدا کردند سلام‏‎ ‎‏می فرستم. و از خدای تبارک و تعالی برای همه رحمت و آمرزش از خدا‏‎ ‎‏طلب می کنم. و به همه بازماندگان آنها تسلیت عرض می کنم. و من‏‎ ‎‏شریکم در غم همه و من خدمتگزار به همه هستم و دعاگو. البته مصیبت‏‎ ‎‏برای بازماندگان زیاد است؛ لکن چون در راه خداست؛ شما خودتان را با‏
‏‎

‎

‏‏صاحب شرع، با وَلیّ اعظم، با رسول اکرم، در بین آنها خودتان را وارد‏‎ ‎‏کردید. آنها هم عزیزان خودشان را در راه اسلام داده اند؛ و شما هم‏‎ ‎‏عزیزانتان را داده اید. و خواهرها هم همین طور. و آن چیزی که آسان‏‎ ‎‏می کند مصیبتها را این است که همۀ انسانها رفتنی هستند و همه ماها‏‎ ‎‏رفتنی هستیم، و چه بهتر که در راه خدا فدا بشویم. و فدا شدند آنهایی که‏‎ ‎‏رفتند به جوار رحمت خدا.(333)‏

‏‏29 / 7 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏اقتدا به‏‎ ‎‏حماسه آفرینان‏‎ ‎‏کربلا‏

‏‏آنگاه که منطق قرآن، آن است که ما از خداییم و به سوی او می رویم و‏‎ ‎‏مسیر اسلام، بر شهادت در راه هدف است، و اولیای خدا ـ علیهم السلام ـ‏‎ ‎‏شهادت را یکی از دیگری به ارث می بردند، و جوانان متعهد ما برای نیل‏‎ ‎‏شهادت در راه خدا درخواست دعا می کرده و می کنند، بدخواهان ما که از‏‎ ‎‏همه جا وامانده دست به ترور وحشیانه می زنند، ما را از چه می ترسانند؟‏‎ ‎‏امریکا خود را دلخوش می کند که با ایجاد رعب در دل ملت ـ‌که سربازان‏‎ ‎‏قرآنند ـ می تواند وقفه ای در مسیر حق و عقبگردی از جهاد مقدس در راه‏‎ ‎‏خدا ایجاد کند؛ غافل از اینکه ترس از مرگ برای کسانی است که دنیا را‏‎ ‎‏مقرّ خود قرار داده و از قرارگاه ابدی و جوار رحمت ایزدی بی خبرند. اینان‏‎ ‎‏از کوردلی، صحنه های شورانگیز ملت عزیز و شجاع ما را در هر شهادتی،‏‎ ‎‏پس از شهادتی که در پیش چشمان خیرۀ آنان منعکس است نمی بینند.‏‎ ‎‏صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاٰیَعْقِلُونَ‏‎[1]‎‏ اینان می بینند که هزار‌و‌سیصد سال بیشتر از‏‎ ‎‏صحنۀ حماسه آفرین کربلا می گذرد و هنوز خون شهیدان ما در جوش و‏
‏‎

‎

‏‏ملت عزیز ما در حماسه و خروش است.(334)‏

‏‏27 / 9 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏تأسی ملت به امام‏‎ ‎‏علی(ع)‏

‏‏ملتی که از اول، از صدر اسلام و پیشوایان آن جان خودشان را فدا کردند‏‎ ‎‏برای هدف خودشان، که آن خدا و اسلام است، به این مسائل و به این امور از‏‎ ‎‏بین نخواهند رفت و سستی نخواهند داشت. ملت ما، ملت عزیز ما در تاریخ‏‎ ‎‏خوانده است که علی بن ابی طالب ـ سلام الله علیه ـ با دست یکی از همین‏‎ ‎‏منافقین، با دست یکی از همین اشخاصی که به صورت اسلام، ‏‏[‏‏اما‏‏]‏‏ از اسلام‏‎ ‎‏جدا بودند، فرق مبارکش شکافت. ملت ما چون علی بن ابی طالب را فدا‏‎ ‎‏کرده است از برای اسلام، فدا کردن امثال این شهدا برای‌ملت ما یک مسأله‏‎ ‎‏مهم نیست، گرچه خود واقعه و خود این افرادی‌که شهید شده اند در نظر‏‎ ‎‏همۀ ما عزیز و ارجمندند؛ و آقای رجایی‌و آقای باهنر هر دو شهیدی که باهم‏‎ ‎‏در جبهه های نبرد با قدرتهای فاسد همجنگ و همرزم بودند. و مرحوم‏‎ ‎‏شهید رجایی به من گفتند که من بیست سال است که با آقای باهنر همراه‏‎ ‎‏بوده ام و خداوند خواست که باهم از دنیا هجرت کنند و به سوی او هجرت‏‎ ‎‏کنند. کسی که هجرت را به سوی خدا می داند و شهادت را فوز عظیم‏‎ ‎‏می داند، و شهدایی که در صدر اسلام و از صدر، اسلام تا کنون داده است‏‎ ‎‏عالیتر و بالاتر از تمام افرادی هستند که در این قرن موجودند. مثل علی بن‏‎ ‎‏ابی طالب ـ‌سلام الله علیه ـ و حسن بن علی ـ‌سلام الله علیه ـ و حسین بن علی‏‎ ‎‏و اصحاب او ـ سلام الله علیهم ـ و سایر ائمۀ ما ـ علیهم السلام ـ آنها همۀ‏‎ ‎‏عمر‌خودشان را صرف کردند تا اسلام را حفظ کنند و ماهم تمام عمرمان را‏‎ ‎‏باید صرف کنیم تا اسلام را که به دست ما سپرده ‏‏[‏‏شده‏‎ ‎‏]‏‏است،‏‎ ‎‏حفظ‏‎ ‎‏‌کنیم.‏‏(335)‏

‏‏9 / 6 / 60‏

‏
‏‎

‎

‏‏استقبال از شهادت‏

‏‏به پیروی از‏‏ ‏

‏‏سیرۀ معصومین(ع)‏

‏‏ما در راه اسلام، این هدف مقدس از شهادت نور چشمانمان هراس‏‎ ‎‏نداریم، و سند ما پدران و مادران شهدای عزیزمان است که آنچنان با‏‎ ‎‏گشاده رویی و شجاعت معنوی از شهادت عزیزانشان استقبال می کنند‏‎ ‎‏که انسان را به یاد حضرت علی بن الحسین، امام سجاد و عمۀ بزرگوارش‏‎ ‎‏زینب کبری، فرزند علی بن ابیطالب ـ‌سلام الله علیهم ـ می اندازد.(336)‏

‏‏9 / 12 / 60‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏سیرۀ ائمه، الگوی‏‎ ‎‏ملت‏‏ ‏

‏‏این خانۀ کوچک فاطمه ـ سلام الله علیها ـ  و این افرادی که در آن خانه‏‎ ‎‏تربیت شدند که به حسب عدد، چهار ـ پنج نفر بودند و به حسب واقع،‏‎ ‎‏تمام قدرت حق تعالی را تجلی دادند، خدمتهایی کردند که ما را و شما را‏‎ ‎‏و همۀ بشر را به اعجاب درآورده است. خطبۀ فاطمه زهرا ـ سلام الله ‏‎ ‎‏علیها‌ ـ در مقابل حکومت و قیام امیرالمؤمنین و صبر امیرالمؤمنین در‏‎ ‎‏مدت بیست و چند سال و در عین حال کمک کاری به حکومت موجود و‏‎ ‎‏بعد هم فداکاری در راه اسلام و فداکاری دو فرزند عزیزش، امام مجتبی‏‎ ‎‏که یک خدمت بسیار بزرگ و دولت جابر اموی را با آن خدمت رسوا فرمود‏‎ ‎‏و خدمت بزرگ برادر ارجمندش حضرت سیدالشهدا، چیزهایی بود که‏‎ ‎‏همه می دانید و می دانیم. و با اینکه عده کم و اسباب و ابزار جنگ پیش‏‎ ‎‏آنها کم بود، لکن روح الهی و روح ایمان آنها را آن طور کرد که بر همۀ‏‎ ‎‏ستمکاران عصر خودشان غلبه پیدا کردند و اسلام را زنده کردند و برای‏‎ ‎‏ما و شما برادرهای عزیز الگو شدند که ما از کمی عده و کمی عُده و کمی‏‎ ‎‏ابزار جنگ در مقابل تمام قدرتهایی که امروز با ما به جنگ برخاسته اند،‏‎ ‎‏مقاومت کنیم، و همان طوری که اولیای ما ـ علیهم السلام ـ نشان دادند‏‎ ‎‏که در مقابل مستکبران گاهی با تبلیغ و گاهی با اسلحه باید ایستاد و‏‎ ‎‏مستکبران را باید به جای خودشان نشاند، ما هم الگوی آنها را، تبعیت از‏
‏‎

‎

‏‏آنها را می پذیریم. و شما جوانها نشان دادید که در این میدانهای نبرد‏‎ ‎‏بین حق و باطل با اینکه آنها از ابزار جنگی فراوان و از افراد هم همین طور‏‎ ‎‏و از مصر و اردن و آنجاها هم مستقیماً به آنها کمک می شد و از سایر‏‎ ‎‏کشورها هم کمک مالی و کمک اسلحه و همۀ اینها می شد، مع ذلک، یک‏‎ ‎‏جمعیت کمی به حسب عدد، و قوی و شوکتمندی به حسب روح، در‏‎ ‎‏مقابل همه ایستادند و شکست دادند آنها را.(337)‏

‏‏18 / 12 / 60‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏پیروی از‏

‏‏حضرت امیر(ع)‏

‏‏ما مفتخریم که در یک همچو برهه از زمان واقع شدیم، که مثل شما‏‎ ‎‏عزیزان در آنجا و در آن زمان و در آن مکان واقع شدید، و ما از هوایی‏‎ ‎‏تنفس می کنیم که شما از آن هوا تنفس می کنید. شما ایثار گرید و شما‏‎ ‎‏اخلاصمندید، شما بر نفس خود پیروز شدید و ما عقب ماندیم. شما‏‎ ‎‏احتمال این معنی را ندهید که تفنگ و‌ژ ـ 3 و مسلسل شما پیروز شده‏‎ ‎‏است؛ مقابل شما هم بالاتر از این را داشتند. شما اندک داشتید و آنها‏‎ ‎‏بسیار. لکن آنچه که شما را پیروز کرد و پیروز می کند، آن ایمان شماست‏‎ ‎‏و آن اخلاص شماست، ‏‏[‏‏که‏‏]‏‏ در شما هست و در آنها نیست. شما برای‏‎ ‎‏خدا در میدانها وارد می شوید و آنها برای شیطان؛ آنها حزب شیطانند و‏‎ ‎‏شما حزب خدا. آنچه شما را در دو جبهه پیروز کرد و پیروز کرده و می کند‏‎ ‎‏ان شاءالله ـ جبهه باطنی و نفسانی و جبهۀ جنگ با گروه شیطانی ـ آن‏‎ ‎‏اخلاص و ایمان شماست که شما را پیروز می کند. شما شیعۀ همان‏‎ ‎‏هستید که می فرمود: اگر همۀ عالم در مقابل من بایستند، تنها در مقابل‏‎ ‎‏همه می ایستم. آن ایمان است که او را آنطور در مقابل همه چیز‏‎ ‎‏می ایستاند. آن اخلاص اوست. آن روحانیت و معنویت اوست. و شما هم‏‎ ‎‏شیعۀ او هستید. و امیدوارم که از روحانیت او و از علومی که خدای تبارک‏
‏‎

‎

‏‏و تعالی به او عنایت کرده است و از نفخات الهی که در روح مبارک او‏‎ ‎‏دمیده شده است، به شما و همۀ ما نصیبی داده بشود.(338)‏

‏‏28 / 1 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏شجاعت‏

‏‏پیروان ائمه(ع)‏

‏‏ملتی که اکنون طعم شیرین شهادت را چشیده است و پیرو مولای خود‏‎ ‎‏امیرالمؤمنین و اولاد عظیم القدر او که شهادت را فوز عظیم می دانسته و‏‎ ‎‏در محراب شهادت و میدان نبرد ندای «فزت و رب الکعبه» را سر می دادند‏‎ ‎‏از سازمانهای نوکر ابرقدرتها نمی هراسد.(339)‏

‏‏25 / 4 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏پیروی از‏‎ ‎‏سیدالشهدا(ع)‏

‏‏از اول باید توجه به این معنا بکنید که ما هم همانطوری که سیدالشهدا در‏‎ ‎‏مقابل آنهمه جمعیت و آنهمه اسلحه ای که آنها داشتند، قیام کرد تا‏‎ ‎‏شهید شد. ما هم همینطور، ما هم برای شهادت حاضریم. الآن هم‏‎ ‎‏می بینید که در عین حالی که عده ای از بزرگان جمعه را از بین بردند،‏‎ ‎‏آنهایی که الآن هستند، تمام با روی گشاده اعلام می کنند که ما تا مرز‏‎ ‎‏شهادت این پست را داریم و حاضریم. همه باید اینطور باشند.(340)‏

‏‏25 / 7 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏مردم، دنباله روی‏‎ ‎‏پیغمبر اکرم(ص)‏

‏‏مردم ما باید دائماً پیغمبر اکرم را به یاد بیاورند، پیغمبر اکرم قیام کردند،‏‎ ‎‏پایداری کردند، زحمت ها را متحمل شدند، در مکه با آن همه زحمت‏‎ ‎‏مواجه شده و در محاصرۀ «شعب» آن همه رنج کشیدند، و بعد در مدینه‏‎ ‎‏تمام ایام زندگی شان را با رنج و زحمت تمام کردند، و حضرت حتی در‏
‏‎

‎‏ بستر بیماری به جیش اُسامه دستور حرکت دادند. ما هم تا آخر، زحمتها‏‎ ‎‏و رنج های توطئه ابرقدرتها را باید تحمل کنیم، ما موظف هستیم تا امر‏‎ ‎‏الهی را انجام دهیم. پس، از سختیها نباید هراس داشته باشیم. آیا‏‎ ‎‏پیغمبر اکرم در مقابل سختی ها عقب نشینی کردند؟ آیا حاضر به تسلیم‏‎ ‎‏و سازش شدند؟ ما هم که کار انبیا و پیغمبر اکرم را انجام می دهیم باید‏‎ ‎‏بـایستیم، بـاید مقـاومت کنیم تـا اسلام استقـرار پیدا کند و عـدالت‏‎ ‎‏برقرار شود و دست ظالمها کوتاه گردد. این را باید دنبال کرد. مردم‏‎ ‎‏زمان‌حضـرت رسـول و اصحاب او مقـاومت کردند و از سختیها‏‎ ‎‏نهراسیدند تا پیروز شدند. ما هم وقتی وارد این کار شدیم و تصمیم‏‎ ‎‏گرفتیم که دست بدین عمل بزرگ بزنیم، پیامدهایش را هم باید پذیرا‏‎ ‎‏باشیم. ...‏

‏‏     مردم انقلاب کردند، باید پای زحماتش هم بنشینند. مردم،‏‎ ‎‏پیغمبران و پیغمبر اسلام را و ابراهیم را در نظر بگیرند، ببینند که با آنها‏‎ ‎‏چه مخالفتها شد، ولی دست از هدفشان نکشیدند. اگر ما مسلمانیم، باید‏‎ ‎‏دنباله روی آنها باشیم. دنباله روی از آنان که فقط روزه و نماز و مسجد‏‎ ‎‏نیست. دنباله روی از آنان مبارزه برای حفظ اساس اسلام است. باید برای‏‎ ‎‏حفظ اساس اسلام تا آخر ایستاد و پیشروی کرد.(341)‏

‏‏18 / 6 / 63‏

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‏ ‏

‏‏علی(ع)، الگوی‏‎ ‎‏عملی مردم‏‏ ‏

‏‏باید ما تأسف بخوریم از این که نگذاشتند دستهای خائن، برای‏‎ ‎‏جنگهایی که در زمان تصدی ایشان به امور بود، آن جنگها و جنگ‏‎ ‎‏افروزها نگذاشتند که چهره این مرد بزرگ در ابعاد مختلفی که دارد‏‎ ‎‏نمایان بشود. این بزرگوار شخصیتی است که دارای ابعاد بسیار است و‏‎ ‎‏مظهر اسم جمع الهی است که دارای تمام اسماء و صفات است. تمام‏
‏‎

‎

‏‏اسما‏‏ء ‏‏و صفات الهی در ظهور و در بروز در دنیا و در عالم، با واسطۀ رسول‏‎ ‎‏اکرم در این شخصیت ظهور کرده است. و ابعادی که از او مخفی است،‏‎ ‎‏بیشتر از آن ابعادی است که از او ظاهر است. همین ابعادی هم که دست‏‎ ‎‏بشر به آن رسیده است و می رسد، در یک مردی، در یک شخصیتی جمع‏‎ ‎‏شده است، جهات متناقض، جهات متضاد. انسانی که در حال این که‏‎ ‎‏زاهد و بزرگترین زاهد است، جنگجو و بزرگترین جنگجوست در دفاع از‏‎ ‎‏اسلام. اینها در افراد عادی جمع نمی شود، آن که زاهد است، به حسب‏‎ ‎‏افراد عادی، جنگجو نیست، آن که جنگجوست زاهد نیست. در عین‏‎ ‎‏حالی که در معیشت آن طور زهد می کردند و آن طور در خوراک و در آن‏‎ ‎‏طور چیزها به حداقل قناعت می کردند، قدرت بازو داشتند، آن قدرت‏‎ ‎‏بازو را، و این هم جز‏‏ء ‏‏اموری است که جمعش، جمع متضادین است. در‏‎ ‎‏عین حالی که دارای علوم متعدده و دارای علوم معنویه و روحانیه و سایر‏‎ ‎‏علوم اسلامی است، در عین حال می بینیم که در هر رشته ای، مردمی که‏‎ ‎‏اهل آن رشته اند او را از خودشان می دانند، پهلوان ها حضرت امیر را از‏‎ ‎‏خودشان می دانند، فلاسفه حضرت امیر را از خودشان می دانند، عرفا‏‎ ‎‏حضرت امیر را از خودشان می دانند، فقها حضرت امیر را از خودشان‏‎ ‎‏می دانند، هر قشری که اهل یک رشته است، حضرت امیر را از خودش‏‎ ‎‏می داند. و حضرت امیر از همه است، دارای همۀ اوصاف است و دارای‏‎ ‎‏همۀ کمالات.(342)‏

‏‏23 / 6 / 63‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏استقامت پیروان‏‎ ‎‏حضرت‏‎ ‎‏رسول(ص)‏

‏‏شما پیروان رسول الله هستید که در راه دین خدا چه رنجهای طاقتفرسا‏‎ ‎‏کشیده و چه زحمتها متحمل گردیده اند. در مکه با آنهمه فشارها و‏‎ ‎‏تهمتها و اهانتها؛ و در مدینه با آنهمه جنگها و دفاعهای خردکننده. ولی‏
‏‎

‎

‏‏آن حضرت و یاران وفادارش چون کوهی استوار ایستاده و برای اسلام و‏‎ ‎‏مسلمانان خدمت می کردند.(343)‏

‏‏22 / 11 / 63‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏پیروی جوانان از‏‎ ‎‏پیامبر اکرم(ص)‏

‏‏پیغمبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ از اوّلی که دعوت کرده است تا‏‎ ‎‏آن وقتی که در رختخوابِ رفتن از این عالم بوده است و لقاءالله بوده‏‎ ‎‏است، در حال جنگ بوده. حتی آن وقتی هم که در بستر خوابیده است‏‎ ‎‏باز برای جنگ بسیج کرده است و آنهمه مشقت هایی که ایشان دیدند؛ از‏‎ ‎‏قریب و از غیر قریب دیدند و بعد از آن هم همین طور؛ مسلمین دیده اند؛‏‎ ‎‏ائمه ما دیده اند؛ امیرالمؤمنین دیده است. خوب! آنها برای اسلام چون‏‎ ‎‏بوده، به ذائقه شان شیرین بوده. ما باید کوشش کنیم که ذائقه مان را یک‏‎ ‎‏همچو ذائقه ای قرار بدهیم که برای ما هر چیز شیرین باشد. رضای به‏‎ ‎‏قضای خدا، معنایش همین است که یکوقت تسلیم است، آدم تسلیم‏‎ ‎‏می شود، خوب، ما سِلْمیم. یکوقت رضاست به آنچه او می کند، این دیگر‏‎ ‎‏فرق نمی کند بین اینکه آن کسی که راضی است، فرق نمی کند بین این‏‎ ‎‏که از او بلا برسد یا این که از او نعمت برسد، همه را نعمت می داند.‏‎ ‎‏می گوید از آن است، از محبوب من است. اگر محبوب انسان همین‏‎ ‎‏محبوبهای ظاهری هم اگر چنانچه فرض کنید که یک چیزی که نا گوار‏‎ ‎‏است بگوید، در ذائقۀ کسی که دوست دارد، خوش می آید. اگر ما برسیم‏‎ ‎‏به این معنا، و امیدواریم که با جدیت برسیم به این معنا که خوشمان‏‎ ‎‏بیاید از این معانی. الآن ما می بینیم که این جوانهای ما که دارند‏‎ ‎‏می روند‌در جبهه ها، برای شهادت می روند، اینها همینند. اینها برای‏‎ ‎‏اینکه در ذائقه شان خوش آمده است این معنا؛ این را از خدا می دانند ؛‏‎ ‎‏چون از خدا می دانند از این جهت سخت برایشان نیست. ما باید‏
‏‎

‎

‏‏خودمان‌را جوری تربیت کنیم که راضی باشیم به آنچه خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی به ما اِعطا می کند. آنچه می دهد بلا باشد خوب است و واقعش‏‎ ‎‏هم‌اینطور است، برای اینکه خدای تبارک و تعالی بندگانش را‏‎ ‎‏می خواهد.‌گاهی وقتها «بلا» برای انسان نعمت است، گاهی وقتها نعمت‏‎ ‎‏«بلا»ست. خدای تبارک و تعالی می خواهد مردم را تربیت کند. کسانی که‏‎ ‎‏به او متوجه می شوند تربیتش گاهی به این است که فشار برشان وارد‏‎ ‎‏بیاورد ؛ گاهی به این است که نعمت برشان بدهد. آن وقتی که فشار وارد‏‎ ‎‏می آید روحها پرواز می کنند به عالم دیگر، آن در فشارهاست که اینطور‏‎ ‎‏می شود.‏

‏‏     بنابراین، یک ملتی ما می خواهیم وخودشان، خود ملت ما هم‏‎ ‎‏بحمدالله اینطور است که فشارها برایشان اشکالی ندارد.(344)‏

‏‏1‏‏ / 1 / 64‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏پیروی مردم از‏‎ ‎‏فداکاری پیغمبر و‏‎ ‎‏ائمه(ع)‏

‏‏در کشور ما وقتی مسأله، مسأله اسلام و فداکاری در راه اسلام است، مردم‏‎ ‎‏همه حاضرند، چون مردم ما می دانند در صدر اسلام خود پیغمبر و ائمه‏‎ ‎‏آن طور فداکاری کردند و مسلمین صدر اسلام با آن که عددشان کم بود‏‎ ‎‏آن گونه فعالیت کرده و جنگ کردند. و کشور ما بحمدالله به حسب نوع و‏‎ ‎‏اکثریت غالب افراد این احساس را دارند که برای اسلام و کشورشان‏‎ ‎‏خدمت کنند.(345)‏

‏‏25 / 1 / 64 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‏ ‏

‏‏ادامه دهندۀ راه‏‎ ‎‏سیدالشهدا(ع) و‏‎ ‎‏زینب(س)‏

‏‏از ملت دلاور مسلمان ایران هم انتظاری جز ادامۀ راه حسین‏‎ ‎‏ـ‌علیه السلام ـ و زینب ـ سلام الله علیها ـ نیست که این راه را انتخاب‏
‏‎

‎

‏‏ کرده اند. ملتی که سالار شهیدان را پیشوا و ایثار و فداکاری را سلاح و‏‎ ‎‏شهادت را سبب جاودانگی خود می داند از چه می ترسد و با چه کسی جز‏‎ ‎‏خدا معامله می کند؟(346)‏

‏‏16 / 11 / 65‏

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‏ ‏

‏‏توجه زائران از‏‎ ‎‏احرام حج به‏‎ ‎‏احرام حرب‏

‏‏زائران عزیز، از بهترین و مقدسترین سرزمینهای عشق و شعور و جهاد به‏‎ ‎‏کعبۀ بالاتری رهسپار شوند و همچون سید و سالار شهیدان حضرت‏‎ ‎‏ابی عبدالله الحسین ـ علیه السلام ـ از احرام حج به احرام حرب و از طواف‏‎ ‎‏کعبه و حرم به طواف صاحب بیت و از تَوضّو‏‏ء ‏‏زمزم به غسل شهادت و‏‎ ‎‏خون رو آورند و به امتی شکست ناپذیر و بنیانی مرصوص مبدل گردند که‏‎ ‎‏نه ابرقدرت شرق یارای مقابلۀ آنان را داشته باشد نه غرب که مسلماً روح‏‎ ‎‏و پیام حج چیز دیگری غیر از این نخواهد بود که مسلمانان، هم‏‎ ‎‏دستورالعمل جهاد با نفس را بگیرند و هم برنامۀ مبارزه با کفر و شرک‏‎ ‎‏را.(347)‏

‏‏6 / 5 / 66‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏تأسی به سیرۀ‏‎ ‎‏پیغمبر (ص)‏

‏‏همین مدت کوتاهی که پیغمبر اکرم زندگی کرد؛ احیا کرد بشر را.‏

‏‏     مسلمین باید تأسی کنند به او که او چه کرد، ما هم باید آن کار را‏‎ ‎‏بکنیم: او حکومت تشکیل داد، ما هم باید حکومت تشکیل بدهیم؛ او‏‎ ‎‏جنگ کرد، ما هم باید جنگ بکنیم؛ او دفاع کرد، ما هم باید دفاع‏‎ ‎‏کنیم.(348)‏

‏‏19 / 8 / 66‏

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• )) «وَ مَثَلُ الَّذینَ کَفَرُوا کَمَثَلِ الَّذی یَنْعِقُ بِمٰا لاٰ یَسْمَعُ إلاّ دُعٰاءً وَ نِداءً صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاٰیَعْقِلُونَ؛ و مثل کافران در شنیدن سخن انبیا و درک نکردن معنای آن، چون حیوانی است که آوازش کنند، از آن آواز معنایی درک نکرده، جز صدایی نشنود، و کفار هم از شنیدن و گفتن و دیدن حق، کر و لال و کورند، زیرا عقل خود را در کار نمی بندند»؛ (بقره‌ / ‌171).