آنچه که این حد با آن ثابت می‏ شود

‏‏آنچه که این حدّ با آن ثابت می شود‏

‏‏مسأله 1 ـ ‏‏این حدّ با دو مرتبه اقرار به موجب آن و با شهادت دو عادل ثابت می شود. و‏‎ ‎‏اگر یک مرتبه اقرار کند قطع نمی شود، ولیکن مال از او گرفته می شود. و با شهادت زن ها؛‏‎ ‎‏خواه جداگانه باشند یا با مردها و با یک شاهد و قسم، قطع نمی شود.‏

‏‏مسأله 2 ـ ‏‏در مقرّ، بلوغ و عقل و اختیار و قصد معتبر است؛ پس با اقرار بچه ـ حتی بنابر‏‎ ‎‏قول به قطع او به واسطۀ سرقت ـ قطع نمی شود. و همچنین با اقرار دیوانه ولو ادواری که‏‎ ‎‏در دور جنونش است و همچنین با اقرار مکره و شوخی کننده و غافل و شخص خواب و‏‎ ‎‏ساهی و بیهوش قطع نمی شود. پس اگر با اکراه یا بدون قصد، اقرار کند قطع نمی شود و‏‎ ‎‏مال ثابت نمی شود.‏

‏‏مسأله 3 ـ ‏‏اگر او را با زدن و مانند آن مجبور به اقرار کند پس اقرار نماید، سپس عین مال‏‎ ‎‏را بیاورد قطع ثابت نمی شود، مگر این که قرائن قطعی بر سرقت او به چیزی که موجب‏‎ ‎‏قطع می شود، قائم شود.‏

‏‏مسأله 4 ـ ‏‏اگر دو مرتبه اقرار کند سپس انکار نماید، آیا قطع می شود یا نه؟ احوط‏‎ ‎‏(استحبابی) دومی است ولی ارجح اولی می باشد. و اگر بعد از یک مرتبه اقرار، انکار نماید‏‎ ‎‏مال از او گرفته می شود ولی قطع نمی شود. و اگر بعد از قیام بیّنه توبه نماید یا انکار کند،‏‎ ‎‏قطع می شود. و اگر قبل از قیام بیّنه و قبل از اقرار، توبه کند حدّ از او ساقط می شود. و اگر‏‎ ‎‏بعد از اقرار توبه نماید، قطع حتمی است و بعضی گفته اند که امام ‏‏علیه السلام‏‏بین عفو و قطع‏‎ ‎‏مخیّر است.‏

‏‎ ‎

‏‎