مقام دوم: در کیفیت واقع ساختن حدّ است
مسأله 1 ـ اگر چند حدّ بر شخصی جمع شود، ابتدا به حدّی می شود که با انجام آن، حدّ دیگر فوت نمی شود. پس اگر جلد و رجم بر او جمع شده باشد ابتدا جلد می شود سپس رجم می گردد. و اگر بر او حدِّبکر و محصن باشد ظاهر آن است که واجب باشد این که رجم بعد از نفی بلد واقع شود اگرچه دارای اشکال است. و انتظار خوب شدن جلد او در موردی که جلد و رجم جمع شده اند، کشیده نمی شود، بلکه احوط (وجوبی) آن است که تأخیر نیفتد.
مسأله 2 ـ مرد برای رجم تا کمر ـ نه بیشتر ـ و زن تا بالای کمر و زیر سینه، دفن می شوند؛ پس اگر مرد یا زن از گودال فرار کنند اگر چنانچه زنا با بیّنه ثابت شده باشد برگردانده می شوند. و اگر با اقرار ثابت شده باشد، پس اگر بعد از خوردن سنگ ـ ولو یک سنگ ـ فرار نمایند برگردانده نمی شوند وگرنه باید برگردانده شوند. و بنابر قولی که
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 2صفحه 496
مشهور است اگر به اقرار ثابت شده باشد، مطلقا برگردانده نمی شود و این احوط (استحبابی) است. این در رجم، اما در جلد، فرار نفعی ندارد، بلکه مطلقا برگردانده می شود و حدّ می خورد.
مسأله 3 ـ اگر زانی محصن اقرار نماید، اول کسی که او را رجم می کند امام علیه السلاماست، سپس مردم او را رجم می کنند. و اگر بیّنه بر آن قائم شود، اول کسی که او را رجم می کند، بیّنه است، سپس امام علیه السلام، و پس از او مردم او را رجم می نمایند.
مسأله 4 ـ مرد زانی در حال ایستاده و به صورت برهنه ـ مگر در ساتر عورتش ـ جلد می شود و به شدیدترین زدن، زده می شود و بر تن او از قسمت های بالای آن تا پایش توزیع می شود ولیکن از سر و صورت و عورتش، اجتناب می شود. و زن در حالی که نشسته است زده می شود و لباسش بر تن او می باشد. و اگر حد، مرد یا زن را به قتل برساند ضمانی ندارد.
مسأله 5 ـ برای حاکم سزاوار است در وقتی که می خواهد اجرای حدّ نماید به مردم اعلان کند تا به جهت حضور حدّ اجتماع نمایند، بلکه سزاوار است که به آن ها امر کند تا برای حضور حدّ خارج شوند؛ و احوط (وجوبی) حضور گروهی از مؤمنین ـ سه نفر یا بیشتر ـ است. و سزاوار است که سنگ ها کوچک باشند، بلکه احوط (استحبابی) است. و با آنچه که بر آن حجر (سنگ) صدق نکند، جایز نیست، مانند سنگ ریزه و با تخته سنگ که با یکی یا دو تا از آن کشته می شود جایز نیست. و احوط (استحبابی) آن است کسی که بر عهده اش حدّ می باشد، بر او اقامۀ حدّ ننماید، مخصوصاً اگر گناه او مانند گناه آن شخص باشد. و اگر از آن گناه، بین خود و خدایش توبه نموده باشد، اقامۀ حدّ جایز است، اگرچه اقوی کراهت آن است مطلقا. و در آن بین ثبوت زنا با اقرار یا بیّنه فرقی نیست.
مسأله 6 ـ در وقتی که رجم او اراده می شود، امام علیه السلامیا حاکم، به او دستور می دهد که با آب سدر، سپس آب کافور سپس آب خالص، غسل میت کند و پس از آن مانند کفن شدن میّت، کفن می شود، تمام قطعات کفن را می پوشد و قبل از قتلش، مانند حنوط میت، حنوط می شود، سپس رجم می گردد. و بعد از آن بر او نماز خوانده می شود و بدون غسل دادن، در قبرستان مسلمین دفن می گردد. و شستن خون از کفنش لازم نیست و اگر قبل از
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 2صفحه 497
قتل، مُحدِث شود اعادۀ غسل لازم نیست. و نیّت غسل از مأمور می باشد و احتیاط (مستحب) آن است که آمر هم نیّت غسل نماید.
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 2صفحه 498