کتاب مواریث (ارث)

فصل سوم: در میراث مجوس و غیر آنان از کفار است

فصل سوم: در میراث مجوس و غیر آنان از کفّار است

مسأله 1 ـ ‏مجوس و غیر مجوس از فرقه های کفّار گاهی طبق مذهبشان ـ بنابر آنچه که‏‎ ‎‏گفته شده است ـ با کسانی که ما آنان را محرمات می دانیم ازدواج می کنند و گاهی با کسانی‏‎ ‎‏که ما آنان را حلال می دانیم ازدواج می کنند؛ پس این ها دارای نسب و سبب صحیح و‏‎ ‎‏نسب و سبب فاسد هستند.‏

مسأله 2 ـ ‏مجوسی و غیر مجوسی، از کسی که بین آن ها نسب و سبب صحیحی در‏‎ ‎‏مذهبش نیست، ارث نمی برد.‏

مسأله 3 ـ ‏اگر نسب یا سبب صحیحی در مذهبشان ـ و باطل در نزد ما ـ باشد مانند‏‎ ‎‏این که یکی از آن ها با مادرش یا با دخترش ازدواج نماید و او صاحب بچه شود، آیا بین‏‎ ‎

ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 2صفحه 428
‏فرزند و بین آن ها و همچنین بین زوج و زوجه، توارثی مطلقاً نیست و فقط توارث به نسب‏‎ ‎‏و سبب صحیح نزد ما است، یا توارث به نسب است ـ ولو این که باطل باشد ـ و به سبب‏‎ ‎‏صحیح است، نه فاسد، یا به نسب و سبب صحیح و به نسب و سبب فاسد است؟ چند‏‎ ‎‏وجه و چند قول است که اقوای آن ها آخری است.‏

مسأله 4 ـ ‏اگر دو موجب ارث یا بیشتر برای یکی از آن ها جمع شود با همۀ آن ها ارث‏‎ ‎‏می برد، مانند مادری که زوجۀ میت است که برای او سهم زوجه ـ از ربع یا ثمن ـ و سهم‏‎ ‎‏مادر می باشد. و اگر مادر بمیرد برای مرد سهم زوج و پسر می باشد.‏

مسأله 5 ـ ‏اگر دو سبب جمع شود که یکی از آن ها مانع دیگری باشد فقط از جهت مانع‏‎ ‎‏ارث می برد؛ مثل دختری که خواهر مادری است، پس برای او سهم دختر است نه خواهر.‏‎ ‎‏و دختری که دختر دختر است، پس برای او فقط سهم دختر است.‏

مسأله 6 ـ ‏اگر برای زنی دو زوج یا بیشتر باشد ـ و در مذهبشان صحیح باشد ـ و این زن‏‎ ‎‏بمیرد، ظاهر آن است که ارث زوج یعنی نصف یا ربع بین آن ها به طور مساوی تقسیم‏‎ ‎‏می شود مانند ارث زوجه ها از زوج. و اگر یکی از دو زوج بمیرد زن سهم ربع یا ثمن را از‏‎ ‎‏او می برد. و اگر هر دو زوج بمیرند زن از هر کدام از آن ها سهم ربع یا ثمن را می برد.‏

مسأله 7 ـ ‏اگر به سببی که نزد آن ها فاسد و نزد ما صحیح است ازدواج نمایند بعید‏‎ ‎‏نیست که حکم سبب صحیح بر آن جاری شود، لیکن در موردی که علیه آن ها است ملزم‏‎ ‎‏می شوند به آنچه که بر خودشان لازم نموده اند.‏

مسأله 8 ـ ‏مسلمان با سبب فاسد، ارث نمی برد؛ پس اگر با یکی از محارمش ازدواج‏‎ ‎‏نماید، به سبب این ازدواج از همدیگر ارث نمی برند، اگرچه فرض شود که از روی شبهه‏‎ ‎‏باشد. پس اگر با مادر رضاعی یا مادر زنایی خود ازدواج نماید، به سبب این ازدواج از‏‎ ‎‏همدیگر ارث نمی برند.‏

مسأله 9 ـ ‏مسلمان به نسب صحیح و همچنین به نسب فاسدی که از شبهه باشد ارث‏‎ ‎‏می برد؛ پس اگر معتقد باشد که مادرش اجنبی است با او ازدواج نماید و از او دارای فرزند‏‎ ‎

ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 2صفحه 429
‏شود فرزند از مادر و پدر، و آن ها از او ارث می برند. پس فروعی که در مجوس تصور‏‎ ‎‏می شود در مسلمانی که به شبهه ازدواج نموده می آید. و در ازدواج شبهه ای بین شبهۀ‏‎ ‎‏موضوعی و حکمی فرقی نیست.‏

مسأله 10 ـ ‏اگر اجتهاد دو فقیه در صحت ازدواج و فساد آن مختلف باشد ـ مانند تزویج‏‎ ‎‏زانی با مادر کسی که به او زنا کرده یا تزویج زانی با زنی که از آب زانی خلق شده باشد ـ‏‎ ‎‏پس کسی که قائل به صحت آن است یا مقلد او است با او ازدواج نماید، کسی که قائل به‏‎ ‎‏فساد آن است حق ترتیب آثار صحت بر آن را ندارد؛ پس نزد کسی که آن را باطل می داند،‏‎ ‎‏توارثی بین آن ها نیست.‏

‎ ‎

ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 2صفحه 430