عید نوروز‏

‏‏عید نوروز‏

‏‏باد نوروز وزیده است به کوه و صحرا‏

‏‏جامۀ عید بپوشند، چه شاه و چه گدا‏

‏‏بلبل باغ جنان را نبود راه به دوست‏  ‏نازم آن مُطربِ مجلس که بود قبله نما‏

‏‏صوفی و عارف از این بادیه دور افتادند‏  ‏جام میْ گیر ز مُطرب، که روی سوی صفا‏

‏‏همه در عید به صحرا و گُلستان بروند‏  ‏منِ سرمست ز میخانه کُنم رو به خُدا‏

‏‏عید نوروز مُبارک به غنی و دَرویش‏  ‏یار دلدار! ز بُتخانه دری را بگشا‏

‏‏گر مرا ره به در پیر خرابات دهی‏   ‏به سر و جان به سویش راه نوردم، نه به پا‏

‏‏سالها در صفِ ارباب عمائم بودم‏

‏‏تا به دلدار رسیدم، نکُنم باز خطا‏