اولین آشنایی با آقای شریعتمداری

‏‏اولین آشنایی با آقای شریعتمداری‏

‏‏آقای شریعتمداری چند سال بعد از حضور آیت الله بروجردی در قم، به‏‎ ‎‏این حوزه آمدند. در تبریز هم که بودند تدریس درس خارج در مدرسه‏‎ ‎‏«طالبیه» داشتند و به هر حال شخصیتی بودند. همان سه، چهار روز اولی‏‎ ‎‏که به قم آمده بودند و تصمیم داشتند در اینجا بمانند، من در خدمت‏‎ ‎‏آقای مشکینی از خیابان ارم به سمت بالا می‌رفتیم. ناگهان از رو به رو‏‎ ‎‏متوجه شدم که یک سید نورانی که ده،‌ پانزده نفر هم اطرافشان را گرفته‏‎ ‎‏‌بودند به طرف ما می‌آیند، تا آن وقت ایشان را ندیده بودم. آقای مشکینی‏‎ ‎‏گفت: «این آقا را می‌بینی؟ اسمش آقای آقا سید کاظم شریعتمداری است‏‎ ‎‏و از آقایان مهم تبریز به شمار می‌آید و شنیدم به قم آمده و می‌خواهد در‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‏بعد که درس را شروع کرد، من چند روزی به درسشان رفتم فقط‏‎ ‎‏ببینم روش درسی و ورود و خروجشان چگونه است و دیگر نرفتم. ولی‏‎ ‎‏درسشان دسته‌بندی شده، منظم و مرتب بود.‏

‏‏یکی از شاگردان خاص مرحوم آقای محقق داماد ـ که امروز از‏‎ ‎‏فضلای حوزه قم است ـ به درس ایشان می‌رفت. وقتی این مطلب به‏‎ ‎‏گوش آقای محقق رسیده بود، خیلی به ایشان برخورده بود. بعضی به او‏‎ ‎‏گفته بودند: این کار شما خوب نیست! آقای محقق نیز حق دارد ناراحت‏‎ ‎‏بشود. در جواب گفته بود: چیزهایی که من می‌دانم شما نمی‌دانید، من‏‎ ‎‏به‌طور روشن می‌دانم که آینده حوزه در دست ایشان است. هیچ کدام از‏‎ ‎‏این آقایان کاری از دستشان ساخته نیست، رئیس آینده حوزه ایشان‏‎ ‎‏هستند و ما می‌خواهیم در حوزه با هم کار کنیم. در آن موقع آقای‏‎ ‎‏شریعتمداری موقعیت خوبی پیدا کرد و پس از آقای بروجردی هم‏‎ ‎‏مرجع شد، مرجع پولداری هم بود. حتی گفته می‌شد آدم خوش فکری‏‎ ‎‏است و جهانی فکر می‌کند و تأسیس دار التبلیغ را هم در همین راستا‏‎ ‎‏تحلیل می‌کردند. رساله و ‏‏توضیح المسائل‏‏ ایشان، به مراتب بیشتر از سایر‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‏حتی ایشان در ماجرای دستگیری حضرت امام در پانزده خرداد،‏‎ ‎‏اولین کسی بود که اعلامیه داد و از مرجعیت امام حمایت کرد و بلند شد‏‎ ‎‏و به تهران رفت. همیشه دعا می‌کردند که خدا ان شاءالله زندانیان ما را‏‎ ‎‏هر چه زودتر نجات بدهد، ولی پس از اندکی ناگهان تغییر موضع داد و‏‎ ‎‏با شعار اولویت تبلیغ و ارشاد و تأسیس دار التبلیغ، درست در مقابل‏‎ ‎‏حرکت انقلابی امام قرار گرفت.‏

‏‎ ‎

‏‎