دار التبلیغ اسلامی

دار التبلیغ اسلامی

‏زمانی که آقای شریعتمداری خواست «دار التبلیغ» را تأسیس کند،‏‎ ‎‏ساختمان مهمان‌خانه ارم را که در آن وقت مجلل‌ترین ساختمان در شهر‏‎ ‎‏قم بود، به مبلغ زیادی خریداری کرد. از این جهت بعضی اعتراض‌هایی‏‎ ‎‏نیز به ایشان شد که چرا این همه هزینه صرف این کار می‌شود. وقتی دار‏‎ ‎‏التبلیغ آغاز به کار کرد، چون در ظاهر تحت نظر مرجع اداره می‌شد، با‏‎ ‎‏دار الترویج فرق زیادی داشت و از این رو مورد استقبال قرار گرفت.‏‎ ‎‏تعداد زیادی از فضلای حوزه در آن‌جا ثبت نام کردند و مشغول تحصیل‏‎ ‎‏و آموزش شدند. بعضی اساتید درس خوانده و سرشناس نیز در آن‌جا‏‎ ‎‏تدریس می‌کردند. در آن زمان مرجعیت آقای شریعتمداری در ظاهر‏‎ ‎‏جلوتر از حضرت امام بود و در بعضی جاها نفوذ بیشتری داشت. ایشان‏‎ ‎


کتابپرتو آفتاب: خاطرات حضرت آیت الله حاج شیخ علی عراقچیصفحه 338
‏بعضی از اساتید دانشگاه را به دار التبلیغ آورد. حتی افرادی مثل شیخ‏‎ ‎‏محمد جواد مغنیه را از لبنان به قم دعوت کرد؛ او آمد و مدتی در دار‏‎ ‎‏التبلیغ تدریس کرد. آقای شریعتمداری در تأسیس و ادامه کار دار التبلیغ‏‎ ‎‏خیلی جدی بود و بیشتر از حوزه در این مرکز سرمایه‌گذاری می‌کرد.‏

‏مرحوم حاج آقا مجتبی عراقی از طرف ایشان، مدیریت دار التبلیغ را‏‎ ‎‏بر عهده داشت؛ چنان که مدتی هم مدیر کتابخانه مدرسه فیضیه شد. او‏‎ ‎‏آدم فعالی هست و یک حالت تقدس هم دارد. یک روز در جلوی دار‏‎ ‎‏التبلیغ (چهار راه بیمارستان) با هم مواجه شدیم، پس از سلام و‏‎ ‎‏احوال‌پرسی، فرمود: من به دار التبلیغ می‌روم، تشریف بیاورید به داخل‏‎ ‎‏برویم و چند لحظه‌ای با هم بنشینیم، قبول کردم. با هم وارد دار التبلیغ‏‎ ‎‏شدیم و این اولین و آخرین ورود من به این ساختمان شد، حتی پس از‏‎ ‎‏پیروزی انقلاب هم به آن‌جا نرفتم. داخل ساختمان و اتاق‌هایش را نیز‏‎ ‎‏ندیدم، چون تابستان بود، رفتیم داخل حیاط و کنار باغچه‌ای نشستیم‏‎ ‎‏شاید حدود نیم ساعتی با هم صحبت کردیم. آقای عراقی می‌گفت: در‏‎ ‎‏حوزه مشکلات زیادی داریم، هر چه به ایشان مراجعه می‌کنیم، چندان‏‎ ‎‏اهمیتی نمی‌دهند، فقط می‌فرمایند: مسأله مهم در نظر من تقویت دار‏‎ ‎‏التبلیغ است. از نظر صرف بودجه، این‌جا را در اولویت قرار می‌دهند.‏‎ ‎‏آقای عراقی می‌گفت: برای طلاب جدیدی که وارد حوزه می‌شدند،‏‎ ‎‏پیشنهاد ‌کردیم که به اینها هم شهریه بدهیم، چون سایر آقایان هم دادند‏‎ ‎‏ولی آقای شریعتمداری قبول نمی‌‌کند و می‌فرماید: ما بودجه‌ای بیشتر از‏‎ ‎‏تأمین دار التبلیغ نداریم و شهریه عمومی را هم به سختی تأمین می‌کنیم.‏

‏ولی به هر حال دار التبلیغ بر خلاف دار الترویج زیر نظر یک مرجع‏‎ ‎


کتابپرتو آفتاب: خاطرات حضرت آیت الله حاج شیخ علی عراقچیصفحه 339
‏اداره می‌شد. آقای شریعتمداری پول خوبی هم داشت و امکانات خوبی‏‎ ‎‏در اختیار محصلان و مدرسان آن‌جا قرار می‌داد.‏

‏اما این که بگوییم این مرکز زیر نظر رژیم بود یا دست نشانده آن‌ها‏‎ ‎‏بود و یا به اذن و اجازه و توصیه آن‌ها تأسیس شده است،‌ حرف درستی‏‎ ‎‏نیست و اثبات این مسأله خیلی مشکل است؛ البته رژیم از این حرکت‏‎ ‎‏خوشش ‌آمد و از آن بهره‌برداری کردند و تا حدودی توانستند فضای‏‎ ‎‏انقلابی و مبارزاتی حوزه را به فضای تحصیل و تحقیق مبدّل کنند و در‏‎ ‎‏این مورد نقش دار التبلیغ بسیار کارساز شد، به همین سبب حضرت امام،‏‎ ‎‏از اول مخالف تأسیس و فعالیت این مرکز بود.‏

‎ ‎

کتابپرتو آفتاب: خاطرات حضرت آیت الله حاج شیخ علی عراقچیصفحه 340